หนักจัง ปวดหัวตุบๆ ใครมานอนกอดน้องต้นเนี้ย "อือ"
น้องต้นส่งเสียงร้องเบาๆก็มันอึดอัดนี้ ห้องก็มืดๆมองไม่เห็นอะไรเลย
ทันทีที่น้องต้นขยับตัว แสงไฟจากหัวเตียงก็ถูกเปิด จนน้องต้นต้องหลับตา
เพราะแสงมันจ้าจนแสบตาไปหมด
ท่ามกลางแสงไฟที่ส่องสว่างมีเงาๆหนึ่งที่เลื่อนมาบดบังแสงสว่างจ้า
ภาพตรงหน้ามันพร่ามัวไปหมด
"น้องต้น" เสียงๆหนึ่งเอ่ยออกมา และนั้นทำให้น้องต้นยิ้ม เพราะน้องต้นจำเสียง ได้ เสียงของคุณพ่อของน้องต้นนั้นเอง
"คุณพ่อฮะ" น้องต้นเอ่ยออกมาและก้ร้องให้ น้องต้นไม่รู้ว่าทำมัยถึงร้องให้รู้แต่ว่ามันร้องออกมาเอง น้องต้นไม่รู้ว่าทำมัยถึงคิดถึงคุณพ่อมากมาย และน้องต้นไม่รู้ว่าทำมัย น้องต้นถึงได้กลัวคุนพ่อมากขนาดนี้ด้วย
"น้องต้น ของพ่อ" เสียงของคุณพ่อเอ่ยออกมา และสวมกอดผมเอาไว้ ทำให้ผมต้องกอดคุณพ่อให้แน่นๆ ให้แน่นที่สุดเท่าที่ผมเคยกอด น้องต้นก็ไม่รู้ทำมัยถึงต้องกอดแน่นๆ น้องต้นรู้เพียงแต่ว่าต้องกอดคุณพ่อเอาไว้ น้องต้นกลัวกลัวคุณพ่อจะหายไป เหมือนความฝันที่น้องต้นได้ฝันไป ก่อนตื่นนอน
"คุณพ่อรักน้องต้น ลูก รักมาก รักน้องต้นคนเดียว" เสียงของคุณพ่อเอ่ยออกมาพร้อมหยดน้ำตาที่น้องต้นรับสัมผัสได้จากหยดน้ำตาของคุณพ่อที่หยดลงบนแผ่นหลังของน้องต้น "น้องต้นก้รักคุณพ่อฮะ รักมากๆเลย " ผมตอบพ่อไป พ่อเงยหน้าขึนมามองผม และเอ่ยคำขอโทษกับผม
"น้องต้นก็ขอโทษคุณพ่อฮะ ที่เป็นเด็กดื้อ คุณพ่ออย่าโกรธน้องต้นนะครับ" ผมสวมกอดคุณพ่ออีกครั้ง คุณพ่ออย่าโกรธน้องต้นนะ น้องต้นกลัว คุณพ่อจะไม่รักน้องต้น ผมได้แต่พร่ำบอกคุณพ่อในใจ เพียงคนเดียว
"พ่อรู้ครับ ว่าพ่อ ไม่ใช่พ่อที่ดี ทำน้องต้นเสียใจบ่อยๆ พ่อขอโทษ พ่อไม่รู้จะต้องเลี้ยงน้องต้นยังไง เพราะพ่อมีน้องต้นคนแรกและจะมีคนเดียวจะไม่มีใครแล้ว บางทีพ่อก็ผิดที่ไม่เคยเข้าใจน้องต้น แต่น้องต้นอย่าโกรธพ่อเลยนะ พ่อขอโทษ"
"พ่อรักน้องต้น มาก มากจนไม่รู้จะบอกน้องต้นยังไง พ่ออยากให้น้องต้นเชื่อใจพ่อนะ ต่อไปพ่อจะไม่มีใครอีกแล้ว จะไม่กอดใคร ไม่หอมให้ และไม่ให้ใครนั่งตักด้วย ทุกอย่างจะมีให้น้องต้นคนเดียว นะครับ" หัวใจของน้องต้นพองโต มันรู้สึกมีความสุขมากมายอย่างบอกไม่ถูกรู้เพียงแต่ว่า ใบหน้าของน้องต้นยิ้มอยุ่ตลอดเวลาเลย อยากอยู่อย่างนี้แบบนี้นานๆ อยู่กับคุณพ่อของน้องต้นแค่สองคน ก้พอแล้ว ...................................................
หลังจากที่น้องต้น เล่นนอนจ้องตากันกับคุณพ่อ เสียงไก่ขัน จากบ้านคนอื่นก้ดังขึ้นมาให้ได้ยิน ปกติน้องต้นไม่ค่อยได้ยินหรอกเสียงไก่ เพราะน้องต้นนอนตื่นสาย แต่วันนี้น้องต้นได้ยินชัดเจนเลย รู้สึกว่าวันเพราะดียังไงไม่รู้สิครับ
"เช้าแล้ว " เสียงของคุณพ่อพูดขึ้นหลังจากจ้องตากันมานาน น้องต้นนอนยิ้มให้ ก่อนจะตอบรับพ่อเบาๆว่า "ครับ" และก็นอนยิ้มต่อ พ่อน้องต้นก็ยิ้ม น้องต้นอยากพูดอยากบอกพ่อมากมาย แต่ มันพูดไม่ออก เล่นเล่นนอนจ้องตากันไปเรื่อยๆทั้งๆที่ในใจน้องต้นก็บอกพ่อไปมายมายเลย อยากให้พ่อรู้ว่าน้องต้นนะ คิดอะไรอยุ่ พ่อจะรู้บ้างมัยน้า
"ไปอาบน้ำกันดีกว่าเช้าแล้ว" คุณพ่อพูดและชวนผม ผมก็เลยให้คุณพ่ออุ้มไปอาบน้ำ ในตอนเช้าๆน้ำเย็นมากๆ แต่ที่บ้านน้องต้น มีเครื่องทำน้ำอุ่น ไม่รู้มันมาตอนไหนน้องต้นเพิ่งเจอ เลยได้อาบน้ำอุ่นกับคุรพ่อ
"น้องต้นถูหลังให้ " น้องต้นบอกคุณพ่อและถูสะบู่ให้ พอคุณพ่ออาบเสร็จ คุณพ่อก็มาถูสะบู่ให้น้องต้น จนน้องต้นต้องหัวเราะเพราะมันจักจี้ ก็มือคุณพ่ออะ หยาบๆลูบตัวน้องต้นที่ ขนลุกเลย แล้วที่สำคัญ มันไม่ใช่แค่ขนลุกนะสิ น้องชายน้องต้นก็ลุกด้วย อายจัง
คุณพ่อถูสะบู่ไปมองไป และลูบไป ส่วนน้องต้นยืนหน้าแดง ยิ้มๆอายๆให้คุณพ่อ
"เพิ่งตื่นเอง แข็งซะละ " คุณพ่อบอกมา แต่น้องต้นไม่ได้ตอบอะไร ของคุณพ่อก็เหมือนกันแหละ เพิ่งตื่นนอนแข็งซะละ น้องต้นบอกคุณพ่อในใจ
"ให้คุรพ่อช่วยมัยครับ" คุณพ่อถามน้องต้น น้องต้นพยักหน้า คุณพ่อเลยดูดให้
น้องต้นเลยต้องส่งเสียงร้อง "อือ อ่า คุณพ่อ พอก่อนมันเสียวเกินไป" น้องต้นพยายามที่จะพลักหัวคุณพ่อออกไป แต่คุรพ่อช่างดื้อจริงๆ น้องต้นบอกให้พอก่อนพอก่อนก็ไม่ฟัง "คุณพ่อ มันจะออกแล้วนะ พอก่อ อ่าาาาาา" น้องต้นบอกไม่ทันแหละ ออกแล้ว
คุณพ่อเงยหน้าขึ้นมามองน้องต้นที่กำลังหอบหายใจแฮกๆ อยู่ หน้าแดงหมดเลยมันเหมือนจะหุบยิ้มไม่ได้เลย
"น้องต้นมีน้ำแล้ว " คุณพ่อถามน้องต้นท่าทางดีใจที่ได้กินน้ำน้องต้น น้องต้นก็พยักหน้าตอบให้
"น้องต้นมีน้ำตอนไหน ทำมัยคุณพ่อไม่รู้" คุณพ่อถามน้องต้น จนน้องต้นอายไปหมดแล้ว
"มีตั้งนานแล้ว คุณพ่อแหละไม่สนใจน้องต้นเลยไม่รู้" ผมตอบคุณพ่อ คุรพ่อยิ้มมาให้
"ทำมัยคุณพ่อจะไม่สนใจละ คุณพ่อสนใจนะ ต่อไปคุณพ่อจะขอดูน้ำน้องต้นทุกวันเลย " คุณพ่อบอกน้องต้น แต่ ไม่ให้ดูหรอก
"ไม่เอา น้องต้นไม่ให้คุณพ่อดูแล้ว "น้องต้นบอกคุณพ่อ คุนพ่อหน้าหุบยิ้มเลยก่อนจะบอกน้องต้นว่า
"นะๆ คุณพ่อขอดูทุกวันนะ" น้องต้นส่ายหน้า
"งั้นคุณพ่อขอดู สองวันครั้งก็ได้นะครับ" คุณพ่อก็อ้อนน้องต้น แต่น้องต้นก็สายหน้า
"งั้น อาทิตย์ละะครั้งก็ได้นะครับน้องต้น คุรพ่อรักน้องต้นนะ " คุณพ่อทำหน้าเศร้าๆ พรางขอน้องต้นดูน้ำของน้องต้น
แต่น้องต้นก็ส่ายหน้า น้องต้นไม่ให้คุณพ่อดูหรอก ไม่ให้ดูง่ายๆหรอก น้องต้นคิดในและและก็ยิ้ม
"งั้นเดือนละครั้งนะครับขอคุณพ่อดูหน่อยคุณพ่ออยากดูมากๆเลย " คุณพ่อทำสายตาอ้อนวอน แต่น้องต้นก้ใจแข็ง แต่ในใจตื่นเต้นจังกลัวคุณพ่อโกรธ
"อือๆ น้องต้นใจร้าย ไม่รักคุณพ่อแน่ๆเลย ขอดูก้ไม่ได้ " คุณพ่อทำท่าทางเหมือนร้องให้ น่าสงสารจัง ทำไงดีน้า
"น้องต้นไม่ให้คุณพ่อดูทุกวันหรอก และก้ไม่ให้ดูทุกอาทิตย์และก็ทุกเดือนด้วย แต่น้องต้นจะให้คุณพ่อดูตอนที่น้องต้นอยากให้คุณพ่อดูไง" น้องต้นพูแล้วก็ยิ้มเขิล
คุณพ่อเงยหน้าขึ้นมามองทำตาวิบวับ ก่อนจะไชร์ที่คอนน้องต้น ทำเอาเสียวไปหมด
"ตอนนี้ให้คุณพ่อดูรึยังครับ" เสียงคุณพ่อ ถามมา แต่น้องต้นกลั้นใจตอบ
"ไม่ให้ดู อือ" คุณพ่อเปลี่ยนมาดูดนมน้องต้น เสียวจนแทบจะยืนไม่อยู่
"ยอมยัง ครับ "คุณพ่อถามมาน้องต้นส่ายหน้า โอ้ยจะไม่ไหวแล้วตายแน่นๆ
แล้วน้องต้นก็โดนคุณพ่อดูดใข่พวงเล็ก เสียวจนต้องขยับก้นหนีเลย ตอนนี้ยืนไม่ไหวแล้ว ปวดเจ้าจู๋น้อยอย่างรุนแรง
"ยอมคุณพ่อเถอะนะครับ คุณพ่อใจจะขาดรอนๆอยู่แล้ว"
"อ่า กะก็ได้ครับ น้องต้นยอมแล้ว" นั้นคือคำพูดสุดท้ายของน้องต้นก่อนที่จะครางเสียงเบาๆให้คุณพ่อชื่นใจกว่าคุรพ่อจะทำเสร็จ น้องต้นแทบไม่มีแรงเดินเลย
น้ำน้องต้นวันนี้คุณพ่อดูไปตั้งสามรอบ จนคุรพ่อต้องอุ้มน้องต้นออกมาจากห้องน้ำ เพราะขาเล็กๆของน้องต้น ไม่มีแรงที่จะยืน
พออาบน้ำ ปล่อยน้ำเสร็จ คุณพ่อก็อุ้มน้องต้นออกมาจากห้องนอน น้องต้นมองเห็นใครหลายๆคนนั่งเต็มโต๊ะกินข้าวเต็มไปหมดเลย
"สวัสดีครับ" น้องต้นยกมือไหว้ทุกคน น้องต้นจำได้ แต่มีคนหนึ่งจำไม่ได้แหละว่าใคร เหมือนเคยเห็นหน้า แต่คิดไม่ออก
หลังจากที่กินข้าวพูดคุยกันเสร็จ พวกคุณปู่ก็พากันกลับเพราะไม่อยากกวนน้องต้น จะได้พักผ่อนเยอะๆ วันนี้ ทั้งวันก่อนที่พวกคุณปู่จะกลับน้องต้นนั่งตักคุณพ่อตลอดเลย
น้องพลับไม่กล้าเข้ามาใกล้เลย แล้วน้องพลับไปต่อยกะใครมาละขอบตาเขียวปี๋เลย น่ากลัวจังท่าทางจะเจ็บ
"น้องต้นครับ ดีใจจังในที่สุดก็หายสักที พี่ละเป็นห่วงมากๆเลยกินไม่ได้นอนไม่หลับอยากมาอยู่ใกล้ๆน้องต้นทุกวินาทีเลย" น้องต้นงงเลยใครหว่า
"ต่อไปพี่คงมาเยื่ยมน้องต้นบ่อยๆนะครับ คิดถึงคิดถึง" ง่า ไรกันเนี้ย
"วันนี้พี่กลับก่อนนะครับ ที่จริงไม่อยากกลับเลย แต่คงต้องไป" พี่ชายยังคงพูดพร่ำไม่ยอมหยุด ก่อนจะค่อยๆเดินจากน้องต้นไป
"เดี๋ยวครับ " ผมร้องบอกพี่ชายคนนั้น เขาหันกลับมายิ้มหน้าบานเลย แต่น้องต้นอยากรู้นี้น่าว่าพี่เขาเป็นใคร
"พี่ชายเป็นใครหรอครับ น้องต้นยังไม่รู้จักเลย" พี่เขาหุบยิ้ม ทำหน้าหรอหรา ก่อนจะพูดออกมาว่า
"น้องต้นใจร้ายที่สุดเลย" พูดแค่นี้ก็หันหลังขึ้นรถไปเลย ทำน้องต้นงงไปหมด น้องต้นหันไปถามคุรพ่อที่พยายามกลั้นหัวเราะจนท้องแข็ง
"คุณพ่อพี่เขาเป็นใครอะ น้องต้นงง" คุณพ่อหันมายิ้มให้ ก่อนจะบอกว่า
"คนบ้าอะครับอย่าไปสนใจเลย"
หลังจากนั้น น้องต้นก็ไม่เคยเจอพี่ชายคนนั้นอีกเลย - -" แม้พวกคุณปู่จะมาเยียมพี่ชายคนนั้นก็ไม่เคยกลับมา หาน้องต้นอีกเลย อยากรู้จักจังว่าเขาคือใคร ?????
"น้องต้น" เสียงๆหนึ่งเอ่ยออกมา และนั้นทำให้น้องต้นยิ้ม เพราะน้องต้นจำเสียง ได้ เสียงของคุณพ่อของน้องต้นนั้นเอง
"คุณพ่อฮะ" น้องต้นเอ่ยออกมาและก้ร้องให้ น้องต้นไม่รู้ว่าทำมัยถึงร้องให้รู้แต่ว่ามันร้องออกมาเอง น้องต้นไม่รู้ว่าทำมัยถึงคิดถึงคุณพ่อมากมาย และน้องต้นไม่รู้ว่าทำมัย น้องต้นถึงได้กลัวคุนพ่อมากขนาดนี้ด้วย
"น้องต้น ของพ่อ" เสียงของคุณพ่อเอ่ยออกมา และสวมกอดผมเอาไว้ ทำให้ผมต้องกอดคุณพ่อให้แน่นๆ ให้แน่นที่สุดเท่าที่ผมเคยกอด น้องต้นก็ไม่รู้ทำมัยถึงต้องกอดแน่นๆ น้องต้นรู้เพียงแต่ว่าต้องกอดคุณพ่อเอาไว้ น้องต้นกลัวกลัวคุณพ่อจะหายไป เหมือนความฝันที่น้องต้นได้ฝันไป ก่อนตื่นนอน
"คุณพ่อรักน้องต้น ลูก รักมาก รักน้องต้นคนเดียว" เสียงของคุณพ่อเอ่ยออกมาพร้อมหยดน้ำตาที่น้องต้นรับสัมผัสได้จากหยดน้ำตาของคุณพ่อที่หยดลงบนแผ่นหลังของน้องต้น "น้องต้นก้รักคุณพ่อฮะ รักมากๆเลย " ผมตอบพ่อไป พ่อเงยหน้าขึนมามองผม และเอ่ยคำขอโทษกับผม
"น้องต้นก็ขอโทษคุณพ่อฮะ ที่เป็นเด็กดื้อ คุณพ่ออย่าโกรธน้องต้นนะครับ" ผมสวมกอดคุณพ่ออีกครั้ง คุณพ่ออย่าโกรธน้องต้นนะ น้องต้นกลัว คุณพ่อจะไม่รักน้องต้น ผมได้แต่พร่ำบอกคุณพ่อในใจ เพียงคนเดียว
"พ่อรู้ครับ ว่าพ่อ ไม่ใช่พ่อที่ดี ทำน้องต้นเสียใจบ่อยๆ พ่อขอโทษ พ่อไม่รู้จะต้องเลี้ยงน้องต้นยังไง เพราะพ่อมีน้องต้นคนแรกและจะมีคนเดียวจะไม่มีใครแล้ว บางทีพ่อก็ผิดที่ไม่เคยเข้าใจน้องต้น แต่น้องต้นอย่าโกรธพ่อเลยนะ พ่อขอโทษ"
"พ่อรักน้องต้น มาก มากจนไม่รู้จะบอกน้องต้นยังไง พ่ออยากให้น้องต้นเชื่อใจพ่อนะ ต่อไปพ่อจะไม่มีใครอีกแล้ว จะไม่กอดใคร ไม่หอมให้ และไม่ให้ใครนั่งตักด้วย ทุกอย่างจะมีให้น้องต้นคนเดียว นะครับ" หัวใจของน้องต้นพองโต มันรู้สึกมีความสุขมากมายอย่างบอกไม่ถูกรู้เพียงแต่ว่า ใบหน้าของน้องต้นยิ้มอยุ่ตลอดเวลาเลย อยากอยู่อย่างนี้แบบนี้นานๆ อยู่กับคุณพ่อของน้องต้นแค่สองคน ก้พอแล้ว ...................................................
หลังจากที่น้องต้น เล่นนอนจ้องตากันกับคุณพ่อ เสียงไก่ขัน จากบ้านคนอื่นก้ดังขึ้นมาให้ได้ยิน ปกติน้องต้นไม่ค่อยได้ยินหรอกเสียงไก่ เพราะน้องต้นนอนตื่นสาย แต่วันนี้น้องต้นได้ยินชัดเจนเลย รู้สึกว่าวันเพราะดียังไงไม่รู้สิครับ
"เช้าแล้ว " เสียงของคุณพ่อพูดขึ้นหลังจากจ้องตากันมานาน น้องต้นนอนยิ้มให้ ก่อนจะตอบรับพ่อเบาๆว่า "ครับ" และก็นอนยิ้มต่อ พ่อน้องต้นก็ยิ้ม น้องต้นอยากพูดอยากบอกพ่อมากมาย แต่ มันพูดไม่ออก เล่นเล่นนอนจ้องตากันไปเรื่อยๆทั้งๆที่ในใจน้องต้นก็บอกพ่อไปมายมายเลย อยากให้พ่อรู้ว่าน้องต้นนะ คิดอะไรอยุ่ พ่อจะรู้บ้างมัยน้า
"ไปอาบน้ำกันดีกว่าเช้าแล้ว" คุณพ่อพูดและชวนผม ผมก็เลยให้คุณพ่ออุ้มไปอาบน้ำ ในตอนเช้าๆน้ำเย็นมากๆ แต่ที่บ้านน้องต้น มีเครื่องทำน้ำอุ่น ไม่รู้มันมาตอนไหนน้องต้นเพิ่งเจอ เลยได้อาบน้ำอุ่นกับคุรพ่อ
"น้องต้นถูหลังให้ " น้องต้นบอกคุณพ่อและถูสะบู่ให้ พอคุณพ่ออาบเสร็จ คุณพ่อก็มาถูสะบู่ให้น้องต้น จนน้องต้นต้องหัวเราะเพราะมันจักจี้ ก็มือคุณพ่ออะ หยาบๆลูบตัวน้องต้นที่ ขนลุกเลย แล้วที่สำคัญ มันไม่ใช่แค่ขนลุกนะสิ น้องชายน้องต้นก็ลุกด้วย อายจัง
คุณพ่อถูสะบู่ไปมองไป และลูบไป ส่วนน้องต้นยืนหน้าแดง ยิ้มๆอายๆให้คุณพ่อ
"เพิ่งตื่นเอง แข็งซะละ " คุณพ่อบอกมา แต่น้องต้นไม่ได้ตอบอะไร ของคุณพ่อก็เหมือนกันแหละ เพิ่งตื่นนอนแข็งซะละ น้องต้นบอกคุณพ่อในใจ
"ให้คุรพ่อช่วยมัยครับ" คุณพ่อถามน้องต้น น้องต้นพยักหน้า คุณพ่อเลยดูดให้
น้องต้นเลยต้องส่งเสียงร้อง "อือ อ่า คุณพ่อ พอก่อนมันเสียวเกินไป" น้องต้นพยายามที่จะพลักหัวคุณพ่อออกไป แต่คุรพ่อช่างดื้อจริงๆ น้องต้นบอกให้พอก่อนพอก่อนก็ไม่ฟัง "คุณพ่อ มันจะออกแล้วนะ พอก่อ อ่าาาาาา" น้องต้นบอกไม่ทันแหละ ออกแล้ว
คุณพ่อเงยหน้าขึ้นมามองน้องต้นที่กำลังหอบหายใจแฮกๆ อยู่ หน้าแดงหมดเลยมันเหมือนจะหุบยิ้มไม่ได้เลย
"น้องต้นมีน้ำแล้ว " คุณพ่อถามน้องต้นท่าทางดีใจที่ได้กินน้ำน้องต้น น้องต้นก็พยักหน้าตอบให้
"น้องต้นมีน้ำตอนไหน ทำมัยคุณพ่อไม่รู้" คุณพ่อถามน้องต้น จนน้องต้นอายไปหมดแล้ว
"มีตั้งนานแล้ว คุณพ่อแหละไม่สนใจน้องต้นเลยไม่รู้" ผมตอบคุณพ่อ คุรพ่อยิ้มมาให้
"ทำมัยคุณพ่อจะไม่สนใจละ คุณพ่อสนใจนะ ต่อไปคุณพ่อจะขอดูน้ำน้องต้นทุกวันเลย " คุณพ่อบอกน้องต้น แต่ ไม่ให้ดูหรอก
"ไม่เอา น้องต้นไม่ให้คุณพ่อดูแล้ว "น้องต้นบอกคุณพ่อ คุนพ่อหน้าหุบยิ้มเลยก่อนจะบอกน้องต้นว่า
"นะๆ คุณพ่อขอดูทุกวันนะ" น้องต้นส่ายหน้า
"งั้นคุณพ่อขอดู สองวันครั้งก็ได้นะครับ" คุณพ่อก็อ้อนน้องต้น แต่น้องต้นก็สายหน้า
"งั้น อาทิตย์ละะครั้งก็ได้นะครับน้องต้น คุรพ่อรักน้องต้นนะ " คุณพ่อทำหน้าเศร้าๆ พรางขอน้องต้นดูน้ำของน้องต้น
แต่น้องต้นก็ส่ายหน้า น้องต้นไม่ให้คุณพ่อดูหรอก ไม่ให้ดูง่ายๆหรอก น้องต้นคิดในและและก็ยิ้ม
"งั้นเดือนละครั้งนะครับขอคุณพ่อดูหน่อยคุณพ่ออยากดูมากๆเลย " คุณพ่อทำสายตาอ้อนวอน แต่น้องต้นก้ใจแข็ง แต่ในใจตื่นเต้นจังกลัวคุณพ่อโกรธ
"อือๆ น้องต้นใจร้าย ไม่รักคุณพ่อแน่ๆเลย ขอดูก้ไม่ได้ " คุณพ่อทำท่าทางเหมือนร้องให้ น่าสงสารจัง ทำไงดีน้า
"น้องต้นไม่ให้คุณพ่อดูทุกวันหรอก และก้ไม่ให้ดูทุกอาทิตย์และก็ทุกเดือนด้วย แต่น้องต้นจะให้คุณพ่อดูตอนที่น้องต้นอยากให้คุณพ่อดูไง" น้องต้นพูแล้วก็ยิ้มเขิล
คุณพ่อเงยหน้าขึ้นมามองทำตาวิบวับ ก่อนจะไชร์ที่คอนน้องต้น ทำเอาเสียวไปหมด
"ตอนนี้ให้คุณพ่อดูรึยังครับ" เสียงคุณพ่อ ถามมา แต่น้องต้นกลั้นใจตอบ
"ไม่ให้ดู อือ" คุณพ่อเปลี่ยนมาดูดนมน้องต้น เสียวจนแทบจะยืนไม่อยู่
"ยอมยัง ครับ "คุณพ่อถามมาน้องต้นส่ายหน้า โอ้ยจะไม่ไหวแล้วตายแน่นๆ
แล้วน้องต้นก็โดนคุณพ่อดูดใข่พวงเล็ก เสียวจนต้องขยับก้นหนีเลย ตอนนี้ยืนไม่ไหวแล้ว ปวดเจ้าจู๋น้อยอย่างรุนแรง
"ยอมคุณพ่อเถอะนะครับ คุณพ่อใจจะขาดรอนๆอยู่แล้ว"
"อ่า กะก็ได้ครับ น้องต้นยอมแล้ว" นั้นคือคำพูดสุดท้ายของน้องต้นก่อนที่จะครางเสียงเบาๆให้คุณพ่อชื่นใจกว่าคุรพ่อจะทำเสร็จ น้องต้นแทบไม่มีแรงเดินเลย
น้ำน้องต้นวันนี้คุณพ่อดูไปตั้งสามรอบ จนคุรพ่อต้องอุ้มน้องต้นออกมาจากห้องน้ำ เพราะขาเล็กๆของน้องต้น ไม่มีแรงที่จะยืน
พออาบน้ำ ปล่อยน้ำเสร็จ คุณพ่อก็อุ้มน้องต้นออกมาจากห้องนอน น้องต้นมองเห็นใครหลายๆคนนั่งเต็มโต๊ะกินข้าวเต็มไปหมดเลย
"สวัสดีครับ" น้องต้นยกมือไหว้ทุกคน น้องต้นจำได้ แต่มีคนหนึ่งจำไม่ได้แหละว่าใคร เหมือนเคยเห็นหน้า แต่คิดไม่ออก
หลังจากที่กินข้าวพูดคุยกันเสร็จ พวกคุณปู่ก็พากันกลับเพราะไม่อยากกวนน้องต้น จะได้พักผ่อนเยอะๆ วันนี้ ทั้งวันก่อนที่พวกคุณปู่จะกลับน้องต้นนั่งตักคุณพ่อตลอดเลย
น้องพลับไม่กล้าเข้ามาใกล้เลย แล้วน้องพลับไปต่อยกะใครมาละขอบตาเขียวปี๋เลย น่ากลัวจังท่าทางจะเจ็บ
"น้องต้นครับ ดีใจจังในที่สุดก็หายสักที พี่ละเป็นห่วงมากๆเลยกินไม่ได้นอนไม่หลับอยากมาอยู่ใกล้ๆน้องต้นทุกวินาทีเลย" น้องต้นงงเลยใครหว่า
"ต่อไปพี่คงมาเยื่ยมน้องต้นบ่อยๆนะครับ คิดถึงคิดถึง" ง่า ไรกันเนี้ย
"วันนี้พี่กลับก่อนนะครับ ที่จริงไม่อยากกลับเลย แต่คงต้องไป" พี่ชายยังคงพูดพร่ำไม่ยอมหยุด ก่อนจะค่อยๆเดินจากน้องต้นไป
"เดี๋ยวครับ " ผมร้องบอกพี่ชายคนนั้น เขาหันกลับมายิ้มหน้าบานเลย แต่น้องต้นอยากรู้นี้น่าว่าพี่เขาเป็นใคร
"พี่ชายเป็นใครหรอครับ น้องต้นยังไม่รู้จักเลย" พี่เขาหุบยิ้ม ทำหน้าหรอหรา ก่อนจะพูดออกมาว่า
"น้องต้นใจร้ายที่สุดเลย" พูดแค่นี้ก็หันหลังขึ้นรถไปเลย ทำน้องต้นงงไปหมด น้องต้นหันไปถามคุรพ่อที่พยายามกลั้นหัวเราะจนท้องแข็ง
"คุณพ่อพี่เขาเป็นใครอะ น้องต้นงง" คุณพ่อหันมายิ้มให้ ก่อนจะบอกว่า
"คนบ้าอะครับอย่าไปสนใจเลย"
หลังจากนั้น น้องต้นก็ไม่เคยเจอพี่ชายคนนั้นอีกเลย - -" แม้พวกคุณปู่จะมาเยียมพี่ชายคนนั้นก็ไม่เคยกลับมา หาน้องต้นอีกเลย อยากรู้จักจังว่าเขาคือใคร ?????
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น