วันพฤหัสบดีที่ 1 มิถุนายน พ.ศ. 2560

เล็กเอาไว้ใช้ ใหญ่เอาไว้โชว์ ตอนที่ 85- 86

ตอนที่ 85
เสียงใครไม่รู้ คุ้นๆว่าคงเป็นรุ่นพี่คนนึง ตอนนั้นผมมึนหัวไปหมดปรกติผมเป็นคนนอนน้อยอยู่แล้ว วันๆนึงจะนอนประมาณแค่สี่ห้าชั่วโมงเท่านั้นคือชอบคิดอ่ะครับว่าการนอนเป็นการเสียเวลาซึ่งเป็นนิสัยไม่ดีเลย แถมแก้ไม่หายด้วยสิ
"มันไม่สบายป่าววะ หน้ามันซีดๆ" เสียงพี่อีกคนพูด ผมนอนนิ่งไม่ขยับตัวปล่อยแม่งมันคิดว่ากูป่วยไปแล้วกันกูจะได้นอน 
"เฮ้ยๆ" เหี้ยแม่งใครไม่รู้เอาตีนเขี่ยกูกูยังไม่ตายโว้ย แล้วมึงจะเขี่ยหาเหี้ยอะไร 
"ช่วยกูเอามันขึ้นไปนอนหน่อยสิ สงสัยแม่งจะป่วยจริงๆเอาตีนเขี่ยยังไม่ตื่นเลย" เออ กูอุตสาห์แกล้งตายยังไงก็ปล่อยกูนอนต่อไปเหอะ
ผมโดนลากขึ้นมาบนยกพื้นอีกครั้ง ผมยังแกล้งตายต่อสงสัยจะสำเร็จเพราะไม่มีคนสนใจแล้วผมหลับต่อไม่ได้สนใจไอ้ต้อเลยว่ามันจะฟุบเหมือนกันหรือเปล่า ตื่นมาอีกทีในห้องนอนไม่เหลือใครแล้วผมจะนอนต่อแต่มันปวดเยี่ยวจนทนไม่ไหว เลยค่อยๆ ลุกเดินเข้าห้องน้ำ หัวยังมึนอยู่แต่ค่อยยังชั่วขึ้นเยอะ ข้างนอกสว่างแล้ว ห้องน้ำอยู่นอกตัวบ้านครับเป็นห้องเรียงกันสามสี่ห้อง มีโถฉี่เรียงรายอยู่อีกฟาก
ผมเดินสลึมสลือไปจนถึงโถฉี่ ควักควยออกมาก็ปล่อยเยี่ยวไหลลงโถอย่างสบายใจด้วยความง่วงก็เลยเอาหัวพิงข้างฝาไว้ ไม่ได้สนใจอะไรรอบตัว 
"เบาๆสิ มีคนมา" อือม์ช่ายเบาๆสิ กูง่วง อย่าเสียงดังเดี๋ยวกูนอนไม่หลับ
"อย่าเพิ่ง บอกว่ามีคนมา ไม่ได้ยินเหรอ" อย่าเพิ่งเหี้ยไรวะ คนจะนอนบอกว่าอย่าเพิ่ง 
"โอ้ย มันเจ็บนะ" อะไรวะที่เจ็บผมฉี่เสร็จเก็บควยหันหาที่มาของเสียง
ห้องส้วมที่เรียงราย มีห้องนึงประตูปิดอยู่มีเสียงดังขลุกขลักออกจากห้องนั้น 
"โอ๊ย บอกว่าเบาๆไง" ผมมองห้องต้นเสียง ตอนนี้หายง่วงเป็นปลิดทิ้งแล้ว เหอๆพอหายง่วงความหงี่ก็เข้ามาแทน ใครทำอะไรในห้องน้ำกันวะ เสียงแบบนี้ชัวร์เลยว่าไม่ดูดควยก็ต้องเย็ดกันละวะเสียงที่ดังออกมาเป็นเสียงผู้ชาย แต่ผมจำไม่ได้ว่าเสียงใครอีกฝ่ายไม่มีเสียงคงเพราะปากไม่ว่างแน่ๆ
ผมหันรีหันขวางเพื่อจะรู้ให้ได้ว่าใครทำอะไรแต่ห้องน้ำมันมิดชิดไม่มีรูมีร่องให้ผมทำมาหากินเลย ห้องน้ำ
ที่ขนาบทั้งสองข้างก็เป็นปูนมิดชิด มีแค่ประตูที่มีช่องลมระบายแค่นั้นแต่มุมมองมันไม่เห็นหรอกว่าเป็นใคร เอาไงดีวะไอ้คนที่อยู่ในห้องต้องเป็นคนที่เป็นเกย์อีกแน่ๆ แถมเป็นคู่เลยเว้ยเฮ้ยงานนี้กูไม่ต้องสืบก็จะได้รู้แล้ว
"เฮ้ยไอ้ต้น อยู่ไหนวะ" เย้ย ใครมาเรียกชื่อกูเนี่ย เสียงกิจกรรมในห้องหยุดสนิทผมวิ่งออกไปนอกห้องน้ำไอ้ต้อนั่นเอง มันวิ่งตะโกนมาแต่ไกลพอมันเห็นผมอยู่หน้าห้องน้ำมันก็วิ่งกระหืดกระหอบมาหา 
"ไอ้ต้น เหี้ยแล้วว่ะ" เออ กูเหี้ยอยู่แล้ว แต่เฮ้ย มาด่ากูทำไมเนี่ย
"อะไรของมึงวะ อยู่ดีๆ มาเรียกชื่อเก่ากู" ผมถามไอ้ต้อที่ยังหอบอยู่ 
"ไอ้โป้ง.." ไอ้ต้อหยุดหายใจ 
"มัน.." ไอ้ต้อหยุดหอบอีกครั้ง 
"มันบอก.." เชี่ยหายใจเสร็จแล้วค่อยมาบอกกู แม่งทำหน้ายังกะจะขาดใจตาย 
"บอกว่าอะไรวะ มานี่เดะ" ผมลากไอ้ต้อออกจากห้องน้ำ ลืมไปเลยว่ามีคนอีกคู่อยู่ในห้องน้ำลองไอ้ต้อวิ่งป่าราบมาแบบนี้ มันคงเป็นเรื่องแน่ๆ
"คือ ไอ้โป้งอ่ะ มันบอกเพื่อนๆให้เลิกช่วยกูกับมึง" ไอ้ต้อพูดหอบๆ เย้ย อะไรนะไอ้โป้งบอกให้เพื่อนๆ 
เลิกช่วย แต่ช่วยเรื่องอะไรวะ 
"เรื่องอะไรวะ ไอ้โป้งมันช่วยอะไรกู" แบบว่าตอนนั้นสติยังไม่เต็ม เลยลืมไปหมดว่ามีเรื่องอะไรอยู่ 
"ไอ้เหี้ย ก็เรื่องน้ำว่าวห้าสิบห้าถุงไง" เย้ย กูนึกได้แล้ว ฉิบหายแล้ว ไอ้โป้งมันเป็นตัวตั้งตัวตีบอกให้เพื่อนๆ 
ช่วยชักว่าว เพื่อนยังยอมช่วยเพราะกลัวมันเลิกคบแต่คราวนี้มันสั่งเพื่อนๆให้เลิกช่วยผมแล้ว ฉิบหายแล้วสิ
"ทำไมวะ ทำไมไอ้โป้งมันทำแบบนั้น" ผมถามไอ้ต้อ ไอ้ต้อมันหน้าเสีย 
"มันบอกว่า ถ้ามึงไม่ยอมรับว่าควยมึงเล็กกว่ามันมันจะไม่ให้เพื่อนๆช่วยอีก" ไอ้เหี้ยโป้ง มึงนี่นะควยมึงก็แค่เล็กกว่ากูคนเดียว มึงใหญ่กว่าคนอื่นตั้งเยอะแล้วทำไมจะต้องมาอาฆาตแค้นกูแบบนี้วะเนี่ย 
"ช่างแม่ง กูไปให้พี่นัทช่วยก็ได้" ผมบอกไอ้ต้อ 
"แต่กูไม่ไว้ใจพี่นัทว่ะกูว่ามันช่วยมึงแล้วมันต้องการให้มึงทำอะไรให้แน่ๆ" ไอ้ต้อบอกกับผมเสียงจริงจัง
"ให้กูเอาตูดมันเหรอ ได้ดิ" ผมพูดยิ้มๆ ไอ้นัทน่ะไม่เกินปัญญาควยกูหรอก 
"ไอ้เหี้ยต้น มึงรู้จักคิดบ้างไหมวะ" ไอ้ต้อด่าผม ไอ้เหี้ยนี่ อะไรของมึงวะ 
"มึงคิดดูดิไอ้พี่วินมันเป็นต้นคิดเรื่องนี้นะโว้ย แล้วตอนแรกเนี่ยเราก็คิดว่ามันจะเป็นคนขอเอาตูดมึงถ้าเราทำไม่สำเร็จใช่ป่ะ" ผมพยักหน้า 
"แต่เมื่อคืนมึงก็เห็นว่าพี่วินกลับโดนพี่นัทเอาตูด" อือม์ ช่ายเมื่อคืนกูก็เอาตูดมึง 
"แล้วพี่นัทก็บอกว่าจะช่วยเราให้ทำสำเร็จ" ผมพยักหน้าอีก มันพูดอะไรวะไม่เห็นรู้เรื่องเลย
"มึงบอกกูสิไอ้ต้น ถ้ามึงทำสำเร็จมึงจะทำอะไร" ไอ้ต้อถามผม ผมก็นิ่งคิด ตอนแรกที่คิดว่าพี่วินจะเอาตูดผมกับไอ้ต้อถ้าผมทำสำเร็จผมกะจะเอาตูดแม่งคืน 
"กูจะเอาตูดไอ้วินมันไง" ผมตอบไอ้ต้อ 
"แล้วถ้ามึงทำไม่สำเร็จล่ะ"ไอ้ต้อถามอีก ผมกลับไปคิดใหม่ 
"กูก็จะได้เอาตูดไอ้วินมันอยู่ดี" เหอๆ ก็เมื่อคืนได้ยินเต็มหูแล้วนี่ว่าพี่นัทถามพี่วินว่ายังอยากให้ผมเอาตูดมันอยู่หรือเปล่า
"ไม่เห็นเป็นไรเลย จะสำเร็จหรือเปล่ากูก็จะได้เอาตูดพี่วินเหมือนกัน" ผมบอกไอ้ต้อที่ยังหน้าตาตื่นอยู่ 
"เหี้ยสิไอ้ต้น เหมือนกันตรงไหน" อะไรวะ ก็ได้เอาตูดไอ้วินเหมือนกัน 
"ก็เหมือนกันแหละ" ผมบอกไอ้ต้อ 
"ไอ้เหี้ย ถ้ามึงชนะมึงเป็นคนเลือกใช่ไหมว่าจะทำอะไร"ไอ้ต้อถามผมผมก็พยักหน้า 
"แต่ถ้ามึงแพ้ แล้วใครจะเป็นคนเลือก" แสรด กูลืมไป ไอ้ความเหมือนที่แตกต่างเป็นแบบนี้เอง ถ้ากูชนะแน่นอนกูเลือกได้ตามสิทธิ์ของผู้ชนะ แต่ถ้ากูแพ้สิ่งที่เกิดขึ้นอาจจะไม่ใช่อย่างที่กูคิดก็ได้
"กูจะบอกมึงอีกอย่าง" ไอ้ต้อบอกผมเสียงสั่น
"คนที่กูสงสัยอีกคนว่าเป็นเกย์น่ะ คือไอ้โป้ง"ไอ้ต้อบอกผม ผมอึ้งคิดสิ่งที่มันพูด แม่งก็เข้าเค้านะ ผู้ชายเหี้ยอะไรจะเรียกผู้ชายคนอื่นมาจับควยตัวเองว่าใหญ่แค่ไหนผมนึกขึ้นได้ว่ามีคนในห้องน้ำอีกคู่นี่หว่า โอย กี่คนว่ะเนี่ยนี่มันทีมบาสเกตบอลของมหาลัย หรือมันเป็นทีม บาสเกย์บอลกันแน่วะเนี่ยอะไรจะเยอะแยะแบบนี้
"ทำไมมึงถึงคิดว่าไอ้โป้งเป็นเกย์" ผมถามไอ้ต้อ 
"ก็เมื่อกี้ตอนวิ่งกันน่ะไอ้โป้งมันพูดเรื่องที่จะเลิกช่วยขึ้นมากับเพื่อนๆ แล้วมันก็บอกว่า.." ไอ้ต้อหยุดนิ่ง อะไรของมันวะ ผมจ้องหน้าไอ้ต้อ 
"มันบอกว่ามันอยากลองตูดดาราหนังแผ่นมันบอกว่าอยากรู้ว่าตูดดาราหนังเกย์มันจะฟิตไหมถ้าเจอควยใหญ่ๆ แบบมัน"เย้ย ไอ้โป้งมันพูดแบบนี้เลยเหรอวะ งั้นกูฟันธงเลยว่าไอ้โป้งก็คงเป็นเกย์เพราะขนาดกูเป็นกูยังไม่เคยดูหนังเอ็กส์เกย์เลยแล้วไอ้โป้งไม่ใช่เกย์แล้วจะมาดูหนังเกย์หาเหี้ยอะไรแถมยังเสือกจำไอ้ต้อได้นี่แม่งไม่ธรรมดา
"แล้วมึงบอกมันไปว่าอะไร" ผมถามไอ้ต้อ ไอ้ต้อส่ายหน้า "กูไม่ได้พูดอะไรกูแยกออกจากกลุ่มวิ่งมาหามึงเนี่ยละ" ไอ้ต้อตอบเหี้ยแล้วสิ ถ้าไอ้โป้งบอกให้เพื่อนๆ ไม่ช่วยพวกผม กูแย่แน่ที่สำคัญคือผมไม่คิดว่าไอ้โป้งมันอยากจะเล่นไอ้ต้อคนเดียวหรอกมันจะไม่ดีกว่าเหรอถ้ามันได้อัดตูดคนที่ควยใหญ่กว่ามันมันจะได้คุยไปสามบ้านแปดบ้านว่าต่อให้ผมควยใหญ่แค่ไหน ก็โดนควยมันเสียบมาแล้ว
ผมกับไอ้ต้อยังยืนคุยอยู่หน้าห้องน้ำ ตอนนี้ความคิดผมเลยสับสนแล้วพี่นัทที่บอกว่าจะช่วยกูกับไอ้ต้อก็อาจจะเปลี่ยนใจหันมาเล่นตูดกูเองก็ได้หากกูแพ้คิดดูดิ ระหว่างเห็นแฟนตัวเองโดนเย็ด กับตัวมึงได้เย็ดเอง จะเลือกแบบไหนวะไอ้โป้งเองก็อยากจะให้กูแพ้ ถ้ากูไม่ยอมรับว่าควยเล็กกว่ามัน เฮ้ยเรื่องนี้มันคงไม่ได้หรอก ก็ของมันเห็นกันโต้งๆ ว่าควยกูใหญ่กว่ามันไอ้ห่านี่อยากเล่นไอ้ต้อด้วย มันก็คงทำทุกวิถีทางให้ผมกับไอ้ต้อแพ้มันอาจจะร่วมมือกับพี่นัทหักหลังผมกันก็ได้
"เฮ้ยต้อ เมื่อกี้นี้มีใครไม่ไปวิ่งบ้าง" ผมถามไอ้ต้อ เพราะนึกถึงไอ้สองคนที่อยู่ในห้องน้ำ ตอนนี้มันเงียบไปไม่รู้จะแตกหรือตายกันแน่ ป่านนี้ยังไม่ออกจากห้องน้ำเลย 
"มีแค่มึงนี่ คนอื่นกูก็เห็นว่าอยู่กันครบนะ" อ้าวเฮ้ย ทำไมพูดแบบนั้น อย่าบอกนะว่าในห้องน้ำเมื่อกี้น่ะผี
หลอกกู 
"เฮ้ย มันต้องมีสิ ไม่มีใครที่แยกมาก่อนหรือว่าพวกรุ่นพี่มีใครที่ไม่ได้ไปด้วยไหม" ผมถามย้ำไอ้ต้อคิดหนักกว่าเดิม
"ไม่รู้ว่ะ กูจำไม่ได้ มึงถามทำไมวะ" ไอ้ต้อถามผมกลับ ผมเหลือบมองไปในห้องน้ำ ใครกันวะที่อยู่ในห้องน้ำห้องนั้นแถมมีร้องว่าเจ็บอีกตะหาก "ไอ้ต้อ กูว่าในทีมเรายังมีคนเป็นเกย์อีกวะ" ไอ้ต้อตาตื่น มองผมแบบ
ไม่เชื่อ 
"เฮ้ย จริงดิ ที่มีอยู่กูว่าเยอะแล้วนะตั้งอีกทีมได้สบายเลยนะมึง" จริงของไอ้ต้อมันว่าเพราะถ้านับแล้ว มีไอ้นัท ไอ้วิน ไอ้ต้อ ไอ้โป้ง ไอ้ทัก แล้วก็ผม ฮ่วย หกคนนอกจากจะตั้งทีมบาสเกย์แล้วยังมีตัวสำรองได้อีกคนนึงอีก
ตะหาก
"เออ กูว่ามี เมื่อกี้กูได้ยินเต็มๆ ในห้องน้ำ" ผมบอกไอ้ต้อ พลางลากมันเข้าไปในห้องน้ำด้วยกันห้องน้ำปริศนานั้นยังคงปิดอยู่ แต่เงียบไม่มีเสียง ผมลองจับลูกบิด อ้าว เฮ้ยมันไม่ได้ล็อกนี่หว่า ผมเปิดประตูเข้าไป ในห้องส้วมมีแต่ความว่างเปล่าไอ้ต้อชะโงกหน้ามาดู ผมยืนอึ้ง ก็เมื่อกี้กูได้ยินเต็มๆนี่หว่ามันดังมาจากห้องน้ำนี้ แล้วกูก็ยืนอยู่หน้าห้องน้ำด้วยไม่มีทางที่คนที่ออกจากห้องน้ำมาทางนี้จะผ่านไปโดยที่ผมไม่เห็น
"กูว่ามึงโดนผีหลอกแล้วว่ะ" ไอ้เหี้ยต้อ มึงพูดอะไรออกมา ไหนบอกว่ากลัวผี แล้วจะพูดเรื่องผีกับกูทำไม 
"กูไม่เชื่อ" ผมบอกไอ้ต้อสายตาสอดส่ายหาความผิดปรกติในห้องน้ำ
"นี่ไง กูบอกแล้วว่าเมื่อกี้มีคนเอากัน" ผมพูดกับไอ้ต้อที่ชะโงกมามอง มือผมชี้ในถังขยะที่มีซากของอุปกรณ์สำคัญของการป้องกันโรคติดต่อนอนพาดอยู่ 
"ถุงยาง เพิ่งใช้ด้วยว่ะ" ไอ้ต้อร้องขึ้นมา ผมมองดู แม่งน้ำเงี่ยนยังสดๆ อยู่เลย ที่สำคัญตรงปลอกด้านนอก
ของถุงยาง มันมีคราบสีแดงจางๆ ติดอยู่เต็ม
"กูว่าไอ้เจ้าของปลอกเนี่ยแม่งต้องควยใหญ่พอสมควรเลยล่ะ มึงคิดดูดิ แม่งเล่นซะตูดแหก เลือดเต็มปลอกเลย"
ตอนที่ 86
ผมบอกไอ้ต้ออย่างมั่นใจ เพราะรู้ดีเรื่องนี้ อิอิไอ้ต้อจ้องปลอก
"เออ จริงวะ แล้วมันไปไหนกันวะเมื่อกี้ตอนเราคุยกันไม่เห็นมีใครเลย" ไอ้ต้อบอกผมผมก็แปลกใจจริงๆ 
ว่าไอ้คู่นี้หายไปไหนกันได้ยังไง
ผมกับไอ้ต้ออกมาจากห้องส้วม ห้องน้ำข้างนอกเป็นฝั่งตรงข้ามเป็นโถฉี่ขวามือเป็นทางเข้า ซ้ายมือเป็นอ่างล้างมือ เฮ้ย เพิ่งเห็นเหนืออ่างล้างมือเป็นกระจกถัดจากกระจกสูงขึ้นไปเปิดเป็นช่องไว้ระบายอากาศกว้างประมาณฟุตนึง ถ้าคนจะลอดออกไปน่ะลอดได้สบายแต่มันอยู่สูงจากพื้นเกือบสองเมตรแล้วใครจะปีนออกไปได้
วะนั่น 
"ไอ้ต้น ดูนี่" ไอ้ต้อชี้ให้ผมดูรอยรองเท้าบนข้างฝาเหนืออ่างล้างมือมันเอามือลูบดู รอยเท้ายังเปียกอยู่เลย 
แสดงว่าต้องมีคนหลบออกไปทางนี้แน่ๆ โหย แม่งกลัวกูรู้ขนาดนี้เลยเหรอวะถึงขนาดยอมลำบากปีนออกไป
ผมกับไอ้ต้อสำรวจในห้องน้ำ จนทั่วมีรอยรองเท้าตรงข้างฝาสองสามรอยตรงช่องลมข้างบนมีฝุ่นจับเต็ม แต่มีบางส่วนถูกลบหายไป แสดงว่ามีคนปีนออกไปจริงๆเฮ้ยอย่าเพิ่งคิดว่าดู CSI กันอยู่นะเฟร้ยแค่กูอยากรู้จริงๆ 
ว่าไอ้สองคนนี้มันเป็นใครกันแน่วะเผื่อจะเอามันมาเป็นพวกเดียวกันเป็นแนวต้านไอ้โป้ง พูดถึงไอ้โป้งแล้วเคืองแม่งแค่ควยเล็กกว่ากูนิดเดียวทำจะเป็นจะตาย เดี๋ยวกูก็จับอัดตูดให้มึงจำไซส์กูได้แม่นๆเลยนิ
ผมกับไอ้ต้ออกจากห้องน้ำ เพื่อนๆ บางส่วนทยอยกลับมาแล้วพี่วินกับพี่นัทเดินอยู่ไกลๆ ตรงข้างๆ พี่นัทนั่นมันไอ้โป้งนี่หว่าพูดกันท่าทางสนิทสนมเลย แม่งเอ้ยอย่าบอกนะว่าพวกมึงร่วมมือกัน แล้วกูจะทำไงวะเนี่ยแม่งตอนนี้สะสมน้ำเงี่ยนได้แค่สามสิบกว่าถุงเองยังเหลืออีกตั้งยี่สิบถุงแน่ะถึงจะได้ครบ แล้วกูกับไอ้ต้อจะว่าวเองยังไงไหว
"อ้าวตื่นแล้วเหรอ ไงวะ ว่าวได้กี่ถุงแล้ว" พี่วินเจอหน้าผมก็ทักก่อนเลย เหี้ยเอ้ยทำไมกูต้องมาซวยด้วยวะหรือกูจะต่อยแม่งสักที ยังไงมันคงไม่กล้าฟ้องมหาลัยอยู่แล้ว ก็แอบมากันเองนี่หว่า 
"เฮ้ยไอ้ต้น กูคุยกับพี่วินให้แล้วถ้ามึงยอมรับว่าควยมึงเล็กกว่ากู พี่วินเค้าจะยกเรื่องน้ำว่าวห้าสิบห้าถุงให้" 
แสรด กูกัดฟันกรอดเลย ไอ้โป้งแม่งพูดเหี้ยไรวะพูดเสร็จเสือกหันไปหัวเราะกับไอ้วินไอ้นัทด้วย แม่งรู้กันแหงๆ ไอ้โป้งยังพูดต่อแต่เปลี่ยนเป้าหมายจากผมเป็นไอ้ต้อ
"เออ ไอ้ต้อ ตัวจริงมึงดูดีกว่าในหนังอีกนะก้นมึงก็สวยว่ะ" ไอ้ต้อหันมาสบตาผมเครียดๆถึงไอ้ต้อมันจะเล่นหนังเกย์ ก็ไม่ได้แปลว่ามันจะยกขาให้ใครก็ได้เอามันคนเรามันก็ต้องมีอะไรที่พอใจหรือไม่พอใจกัน
บ้างเส่ 
"ปากดีนักนะมึง ระวังเหอะ เดี๋ยวจะหาว่ากูไม่เตือน"ผมบอกไอ้โป้งเสียงเข้ม ไอ้โป้งมองหน้าผมกวนตีนแต่ไม่พูดอะไรอีกเย็ดเข้เอ๊ย นึกว่าถือไพ่เหนือกูเหรอ
เช้าวันนั้นไม่มีกิจกรรมอะไรมากมายจริงๆแล้วก็เหมือนมาเที่ยวกันมากกว่าเพื่อนๆก็จับกลุ่มนั่งคุยนั่งเล่นกีตาร์ไปตามเรื่องตามราวแต่ที่ผิดปรกติคือมีแต่คนส่งรอยยิ้มเห็นใจให้ผมกับไอ้ต้อกันเกือบทุกคนแม้กระทั่งไอ้ทัก ผมอดไม่ได้ลากไอ้ทักมาคุย
"เอ้ยมึงอย่าบอกนะว่ามึงก็เชื่อตามที่ไอ้โป้งมันสั่ง" ผมโวยวายใส่ไอ้ทักแม่งเป็นเมียคนนึงของกูแท้ๆ ดันเสือกไม่ช่วยผัว 
"ไอ้ห่าต้น มึงยอมรับความจริงเหอะมึงจะไปหาน้ำเงี่ยนจากไหนมาเยอะขนาดนั้น มึงก็ยอมๆ มันไปเหอะ" 
จ๊าก ไอ้ทัก ไอ้ปากแมว มึงพูดแบบนี้ได้ไงวะเรื่องอะไรกูจะยอมเสียสมบัติส่วนตัวของไอ้ต้าให้คนอื่นได้เชยชม
"มึงช่วยกูหน่อยเหอะ" ผมพูดขอร้องไอ้ทัก มันก็ยืนมอง 
"ไอ้ต้น มึงกูไอ้ต้อ สามคนต้องว่าวกันอีกกี่ทีวะน้ำจะแตกได้เยอะขนาดนั้น ถ้าเพื่อนๆ ไม่ช่วยแล้วมึง
จะทำไง" ไอ้ทักพูดตรงๆมันก็จริงของมันแหละ 
"กูไม่เชื่อหรอกว่าเพื่อนๆ จะทิ้งกูกับไอ้ต้อ" ผมพูดตรงๆ เพื่อนที่เล่นบาสทีมเดียวกันถ้าไม่ช่วยกันมันก็คงไม่ทำให้ทีมสำเร็จ 
"มึงช่วยกูหน่อยรวบรวมน้ำเงี่ยนมาให้เยอะที่สุดเท่าที่มึงทำได้แล้วกัน กูกับไอ้ต้อก็จะไปขอเพื่อนๆด้วย"
ผมบอกไอ้ทัก มันก็ทำหน้านิ่วคิ้วขมวด 
"ไอ้ห่า กูจะไปสั่งเปิดก๊อกพวกมันได้ไงวะน้ำเงี่ยนนะโว้ย" ไอ้ทักมันทักท้วง
"ไม่รู้อ่ะ ถ้ามึงไม่ช่วยกู กูจะบอกคนอื่นว่ามึง.." ผมค้างไว้แค่นั้น ไอ้ทักหน้าเสียมันรู้อยู่เต็มอกว่าผมกำความลับมันไว้เยอะแค่ไหน แต่ผมแค่เอามาขู่มันเท่านั้นแหละผมไม่เลวพอขนาดเล่าความลับของเพื่อนให้ใคร
ฟังหรอก 
"ไอ้เหี้ย มึงเล่นแบบนี้เหรอ มาเอาถุงมาเดี๋ยวกูช่วยมึงเอง" ผมยิ้มร่าส่งถุงยางให้มันไปหลายอันผมกับไอ้ต้อ
ก็แบ่งถุงยางกันไปบางส่วน แม่งรู้สึกผิดกับไอ้ทักมันจังเลยเว้ยกูเองก็ต้องใช้มัน ไอ้ต้าก็เล่นเด็กมัน โทษทีนะพี่ เป็นพี่รหัสกูก็ต้องรับผิดชอบกูเป็นพี่รหัสไอ้ฟ้าดีๆ ไม่ชอบ หาเรื่องเอง
ผมกับไอ้ต้อไอ้ทักแยกย้ายกันไปตามกลุ่มเพื่อนแม่งแล้วกูจะไปเริ่มยังไงดีวะเนี่ย เดินเข้าไปบอกว่า 
"พี่ค้าบรบกวนพี่ชักว่าวให้น้ำแตกแล้วใส่ถุงให้ผมหน่อยนะครับ" กูคงโดนส้นตีนออกมา แต่เอ๊ะ มันก็เคยชักให้พวกกูแล้วนี่หว่าแค่อีกครั้งสองครั้งไม่เห็นเป็นไรผมเลือกเดินไปกลุ่มเพื่อนที่นั่งเล่นกีตาร์อยู่ริมหาดสี่ห้าคน ตอนแรกไปก็ไปนั่งด้วยก็ร้องเพลงไปกับมันพวกมันตอนแรกก็มองผมด้วยสายตาสงสารเหมือนเคย เหี้ยเอ้ย สงสารกูก็เอาน้ำเงี่ยนมาถ้ากูมีปืนจะเอาจี้แม่งแล้วบอก
"หยุดอย่าขยับ พวกเราล้อมไว้หมดแล้วส่งน้ำเงี่ยนมาให้หมดไม่งั้นตาย"
ผมนั่งร้องเพลงกับมันไปพักนึง เพื่อนคนนึงก็พูดขึ้นมาก่อน 
"เอ้ยไอ้ต้น กูถามจริงเหอะควยมึงใหญ่หรือเล็กแน่วะ พี่นัทเขาบอกว่ามึงควยเล็ก แต่ไอ้โป้งก็ยืนยันว่าใหญ่ 
กูไม่รู้จะเชื่อใคร" อูย ไอ้เพื่อน แม่งถามซะตรงจุด เพื่อนที่เหลือหันหน้ามามองผมไปด้วย 
"ใหญ่เล็กสำคัญตรงไหนวะ มันอยู่ที่ลีลาโว้ย" ผมตอบมัน 
"โอเค ตอบยังงี้กูรู้แล้วว่าควยมึงเล็กถึงว่าไอ้โป้งแม่งมั่นใจขนาดที่บอกว่าถึงมึงจะใหญ่ก็เล็กกว่ามัน เออมันบอกด้วยนะว่ามันจะเอาตูดมึง ไอ้เหี้ยกูเพิ่งรู้ว่าไอ้โป้งแม่งเป็นเกย์เสียดายควยมันว่ะ" โอยไอ้โป้งคิดจะเล่นตูดกูจริงด้วย แต่มึงจะเสียดายควยมันทำไมวะ
"เอ้ย ไอ้โป้งพูดงั้นจริงอ่ะ" ผมร้อง เพื่อนๆ พยักหน้า 
"กูโคตรหมั่นไส้แม่งเลยควยใหญ่กว่ากูนิดเดียวแม่งทำเป็นคุย" หลายคนส่งเสียงสนับสนุนโหย อะไรกันวะ 
นี่เขาคัดขนาดควยมาเข้าทีมบาสป่าววะเนี่ย มีแต่คนบอกว่าควยตัวเองใหญ่สงสัยต้องเทียบกันทั้งทีม 
"เออ กูก็หมั่นไส้มัน อยากเห็นมันโดนอัดตูดเองจะได้เลิกโม้แม่งซะที กูจะคอยดูน้ำหน้าแม่งมันสิว่าถ้าเจอควยใหญ่กว่าเย็ดตูดมันจะทำหน้ายังไง" เพื่อนอีกคนพูด ผมก็ยิ้มเส่เข้าทางไอ้ต้นเต็มๆเลย
"เฮ้ยถ้าอยากเห็นไอ้โป้งโดนอัดตูดพวกมึงช่วยกูหน่อย" ผมบอกเพื่อนๆพวกมันมองผมแบบสงสัย 
"คือตอนนี้กูรวบรวมน้ำเงี่ยนยังไม่ครบเลยว่ะยังขาดอีกเยอะ พวกมึงช่วยกูหน่อยนะ" ผมบอกตรงๆเพื่อนเริ่มขยับตัว
"เฮ้ย ฟังกูก่อนดิ ช่วยกูหน่อยแล้วกัน ถ้ากูชนะกูจะให้คนที่ควยใหญ่กว่าไอ้โป้งจับมันอัดตูดให้พวกมึงดู" 
หลายคนลังเล 
"ใครวะที่ควยใหญ่กว่าไอ้โป้ง ไม่มีอ่ะ" เพื่อนคนนึงบอก ไอ้ห่ามีตาหามีแววไม่
"เออน่า กูรู้ว่ามีแล้วกันถ้ามึงช่วยกูมึงได้เห็นแน่ แต่ถ้าพวกมึงไม่ช่วยแล้วกูเกิดชนะขึ้นมากูไม่รับประกันนะว่าไอ้คนที่โดนอัดตูดจะไม่ใช่พวกมึง" หุหุ เก่งมากไอ้ต้น เพื่อนแต่ละคนหน้าซีด คนที่ขยับตัวจะลุกกลับนั่งนิ่ง 
ผมล้วงถุงยางออกจากกระเป๋ามากองหน้าพวกมัน 
"กูไม่บังคับนะโว้ย ถ้าไม่อยากช่วยก็ไม่เป็นไรคนอย่างกูสิบปีแก้แค้นก็ยังไม่สาย ได้ผลแหะ พวกมันคว้าถุงยางไปคนละอันสองอัน
"เหี้ย มึงอย่าจ้องกูดิ ควยกูมันหดเลย" เพื่อนผมร้อง ไอ้เหี้ยเอ้ย กูไม่เห็นมึงจะควักควยออกมาจะรู้ไหมว่าแข็งไม่แข็งแต่ละคนใช้วิธีการล้วงเข้าไปในกางเกงแล้วชักว่าวในนั้นถึงไม่เห็นแต่ก็เดาได้ว่าใครน่าจะใหญ่จะเล็กเพราะคนที่ใหญ่หน่อยหัวควยมันจะดันเป้าตุงขึ้นมา แต่ละคนซอยมือใส่ควยตัวเองยิกๆสายตาก็หันมองไปรอบๆเผื่อใครโผล่มา สักพักก็มีคนกระตุกแล้วส่งถุงยางเต็มเปี่ยมไปด้วยน้ำเงี่ยนมาให้ผมผมรับไว้อย่างสำนึกบุญคุณ บางคนแรงยังดีก็แถมให้เป็นสองถุงเบ็ดเสร็จแล้วผมได้รับบริจาคมาทั้งหมดเจ็ดถุงจากห้าคน ใกล้ความจริงแล้วเว้ย
ผมเอาน้ำเงี่ยนใส่ถุงก๊อบแก๊บที่เตรียมมากำลังจะลุกเดินกลับขึ้นไปไอ้โป้งมันกำลังเดินมาทางนี้พอดีฉิบหายแล้วเกิดมันเห็นถุงยางกูทำไงดีวะว่าแล้วผมก็เอาถุงยางทั้งหมดยัดเข้าไปตรงเป้าตัวเองในกางเกงในเอาวะให้มันมองว่าควยกูใหญ่ ยังดีกว่าให้มันรู้แล้วเอาไปบอกพี่วิน แต่แม่งเอ้ยน้ำเงี่ยนเพื่อนกูทำไมมันร้อนงี้วะเล่นซะน้องกูเหงื่อตกเลยตอนเดินสวนกับไอ้โป้ง
ไอ้โป้งส่งสายตากวนตีนให้แต่พอสายตามันเจอะกับก้อนตุงๆในเป้าผมมันก็ต้องอึ้ง เหอๆ นึกว่าควยกูใช่ไหมมึงถึงไม่ใช่ควยกูก็บอกมึงไว้ก่อนได้เลยว่ามึงคิดผิดที่มาเล่นกับคนอย่างกูผมเดินขาถ่างกลับไป เจอไอ้ทัก
นั่งรออยู่
"ได้มากี่ดอกวะ" ผมถามไอ้ทักมันหันดูรอบๆเห็นไม่มีใครก็หยิบถุงยางวางบนโต๊ะ 
"ห้าอัน มึงได้มาเท่าไหร่" ไอ้ทักถามผมบ้าง ผมเลยล้วงถุงยางทั้งหมดออกจากเป้าแม่งเอ้ยมีหมอยติดมาด้วย 
แต่ไม่ใช่หมอยกูหรอก เพราะมันอยู่ในถุงก๊อบแก๊บ ไอ้ต้อยังไม่กลับมาไม่รู้ว่ามันไปหาน้ำเงี่ยนแถวไหน
"สงสัยต้องหาอีกว่ะ กูกลัวไอ้ต้อมันได้น้อย"ผมบอกไอ้ทัก มันก็พยักหน้าเห็นด้วย แต่มันก็พูด 
"แต่กูไม่รู้จะไปหาที่ไหนแล้วว่ะกว่าจะได้กูเหนื่อยแทบแย่" เย้ย ไอ้ทักมึงอย่าบอกนะว่ามึง... 
"ไอ้เหี้ย" ผมไม่ทันพูดหรอกแต่ไอ้ทักมันมองหน้าผมแล้วเก็ท ว่าผมคิดอะไร 
"กูเดินขอเพื่อนจนเหนื่อย ไม่ใช่เสียตูดให้พวกมัน" กร๊ากๆ ไอ้ทักแม่งรู้ทันกูจริงด้วย
ผมถามไอ้ทักว่ามันได้จากใครมาแล้ว ผมจะได้ไม่ขอซ้ำพอรู้ชื่อผมก็ตระเวนล่าเหยื่อ (ฟังแปลกๆ แต่ก็เหมือน) ที่เหลือต่อโดยใช้วิธีการเดิมที่ใช้กับกลุ่มแรกไม่น่าเชื่อว่าจะมีคนหมั่นไส้ไอ้โป้งมากขนาดนี้ สงสัยเพราะความขี้คุยของมันนี่เองเรื่องอย่างนี้มึงใหญ่ก็ใหญ่ไป แต่อย่าไปข่มคนอื่นเขาว่าควยเล็กกว่าตัวเองไม่งั้นมึงโดนเกลียดแน่ๆ
ผมกลับจากล่าเหยื่อรอบสองพร้อมถุงยางที่มีน้ำเงี่ยนบรรจุไว้เต็มๆอีกหกถุงโห ฝีมือกูก็ใช้ได้นะเนี่ย แค่กูคนเดียวได้มาสิบสาม รอบแรกเจ็ด รอบหลังหกส่วนไอ้ทักได้มารอบเดียวที่ห้าถุง รวมเป็นสิบแปด หุหุหุแค่กูได้อีกสองถุงเท่านั้นกูก็ชนะมึงแล้วว่ะไอ้พี่วิน สองถุงถ้าไม่ได้กูชักเองก็ได้ ชัยชนะเห็นๆ แต่กูไม่ชักหรอก กูต้องเก็บควยไว้มันมีหน้าที่ที่ควรค่าแก่มันรออยู่
ผมนั่งคุยกับไอ้ทักอยู่จนเกือบเที่ยง ไอ้ต้อถึงกลับมามันเดินระโหยโรยแรงพิกลแหะในมือมีถุงกระดาษมาด้วย มันคงได้น้ำติดมาบ้างละวะ 
"โอย กูเหนื่อยฉิบหายเลย" ไอ้ต้อร้องทันทีที่กลับมาถึง หน้ามันเหงื่อแตกเต็มไปหมดผมกลัวมันจะเป็นลมเลยเอาเสื้อผมที่ถอดอยู่มาสะบัดให้มัน 
"ไงวะ หายไปเลยตั้งหลายชั่วโมงไปเก็บน้ำแถวไหนละมึง ได้มากี่ดอกวะ" ผมถามมันแม่งเอ้ย ทำไมเดี๋ยวนี้สำนวนกูมันแปลกๆวะ มันเหมือนผีขนุนคุยกับเพื่อนเลยเว้ย

"รีสอร์ตใกล้ๆเนี่ยกี่ดอกกูไม่ได้นับแม่งมีแต่ฝรั่งทั้งนั้นเลย กูต้องซื้อถุงเพิ่มอีกตั้งหลายกล่อง”

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น