"พ่อฮะ คุณปู่ จะกลับมาอีกรึเปล่าครับ น้องต้นไม่ชอบเลย"
ผมบอกกับพ่อที่นอนกอดผมอยู่
"ทำมัยน้องต้นไม่ชอบคุณปู่หรอครับ" พ่อผมถาม ผมชอบนะคุณปู่ใจดี ยกเว้นเรื่องเดียวคือจะจับผมแต่งงานกับใครก็ไม่รู้มีรูปเด็กผู้หยิงเยอะแยะเลย
กว่าจะพากันกลับไปได้เล่นเอาผมปวดหัวยังไม่หายเลย
"คุณปู่จะให้น้องต้นแต่งงานนี้น้องต้นไม่ชอบ น้องต้นจะแต่งงานกับคุณพ่อ ตอนน้องต้นโต แต่คุณปู่ไม่ยอมจะให้น้องต้นแต่งงานกับใครก็ไม่รู้" ผมตอบพ่อและกอดพ่อให้แน่นๆกว่าเดิม พ่อผมหัวเราะหึๆ และกอดผมตอบกลับ
"รอน้องต้นโต พ่อจะให้น้องต้นเป็นเจ้าสาวพ่อนะ ใส่ชุดเจ้าสาวต้องน่ารักแน่นอน" พ่อบอกผมและหอมแก้มผม ทำเอาผมยิ้ม รักพ่อที่สุดเลย
เมื่อหลายวันก่อน น้องต้นต้องเจอกับคนแปลกหน้ามากมายที่เข้ามาอยู่ที่บ้านน้องต้น เริ่มต้นก็ คุณปู่น้องต้น ซึ่งไม่ค่อยจะรู้จักกาละเทศะ ชอบเปิดประตูเข้ามาตอนน้องต้นแก้ผ้าจะเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นประจำ และ คนขับรถชื่อพี่แดง น้องต้นแอบเห็นพาเจ้าเปียกไปแอบหอมแก้มและจูบปากกันในที่ลับตาบ่อยๆ เจ้าเปียกนี้มันชื่อน้องพลับ
น่าตาไม่น่ารักเหมือนน้องต้นหรอก น้องต้นไม่ค่อยชอบมันเลย มันชอบมาเกาะพ่อน้องต้นให้พ่อหอมแก้มมันและอุ้มมันบ่อยๆ จนพ่อเกือบลืมน้องต้นไปเลยเพราะไอ้เปียกนี้ เดียวน้องต้นจะฟ้องพ่อที่มันไปจูบกับพี่แดงคนขับรถ ของคุณปู่ แล้วก็ น้า เอ๋ แม่ของไอ้เปียกที่วันๆสนใจแต่คอมหิ้วไปหิ้วมาไม่ชอบสนใจลูกชายตัวเองจนโดนคนอื่นหิ้วเจ้าเปียกไปแอบ ......กันบ่อยครั้ง แล้วก็ น้า เจต ที่เป็นน้องชายของคุณพ่อ ใจดีมากมาย ชอบมาอุ้มน้องต้นไปนั่งตักบ่อยๆ แต่น้องต้นไม่ค่อยชอบ ตักน้า มันแข็งเหมือนมีท่อนไม้แข็งๆอยู่ในกางเกงเลยน้องต้นนั่งไม่สะบาย มันดันก้นน้องต้นจบเจ็บเลยอะสิ
วันนั้นที่ผมกับคุณปู่เผชิญหน้ากันครั้งแรก น้องต้นจำได้อยู่ดีๆคุณปู่ก็เปิดประตูเข้ามาแล้วจ้องนอ้งต้นที่กำลังแก้ผ้าอยู่ น้องต้นตกใจมากๆ เลยปาเสื้อผ้า หวดแป้ง
ครีมทาผิว นาฬิกาปลุกอะไรก็ตามที่อยู่ใกล้ๆมือน้องต้นโดนน้องต้นปาใส่คุณปู่หมดเลย ที่สำคัญ น้องต้นเอาไม้กวดไล่ตีคุณปู่ทั่วบ้านเลย ทั้งๆที่ตัวเองไม่ได้ใส่อะไรเลยสักกะชิ้น คุณปู่ก็วิ่งไปรอบบ้าน ปากก็ร้องโวยวายไม่หยุด บอกให้น้องต้นอยู่ตีน้องต้นไม่เชื่อหรอน้องต้นก็วิ่งไปตีคุณปู่ไป แต่คุณปู่วิ่งเร็วน้องต้นตีไม่ค่อยโดน เพราะคุณปู่วิ่งรอบโต๊ะกินข้าว น้องต้นกำลังไล่ตีคนมันๆ รถตูคันโตก็วิ่งมาจอดที่หน้าบ้าน ก่อนคนในรถจะค่อยๆทยอยลงมาจากรถ และคนสุดท้ายที่กว้าวออกมาคือคุณพ่อ ของน้องต้น เอง
น้องต้นดีใจมากๆวิ่งไปหาคุณพ่อ ที่หน้าบ้าน คุณพ่อทำหน้าแปลกใจก่อนจะอุ้มน้องต้นขึ้นไปกอด
"ฮือ คุณพ่อฮะ มีคนร้านในบ้านด้วย" ผมกอดพ่อแน่นร้องให้ฟ้องพ่อด้วยว่ามีคนร้ายในบ้าน พ่อกอดผมลูบหลังผมปลอบผมให้หายตกใจ ก่อนจะพาผมเข้าบ้าน
ท่ามกลางสายตาของคนอื่นที่มองมาที่น้องต้นทำตาเยิ้ม มีแต่คุณปู่กับแม่ไอ้เปียกและไอ้เปียกที่ไม่ยอมมองผม ส่วนพี่แดงกับน้า เจต มองผมตาแทบหลุดออกจากเป้า
"เจ็บนะ ทาเบาๆสิ " เสียงของคุณปู่ดังขึ้นเพราะน้า เอ๋ ทายาที่แผลให้คุณปู่ ที่โดนน้องต้นปาของใส่
"เด็กบ้าอะไรก็ไม่รู้ ดุ ยังกะหมา บอกว่าอย่าตีๆก็ไม่ฟังดีนะที่ฉันยังไม่แก่มากไม่งั้นได้โดนเด็กฆ่าตายแน่ๆ" คุนปู่บ่นๆ หาว่าน้องต้นเป็นหมา แล้วน้องต้นจะรู้หรอว่าเป็นคุณปู่ไม่เห็นคุณพ่อบอกน้องต้นเลย แล้วคุณปู่แหละผิดไม่ยอมบอกน้องต้นว่าเป็นคุณปู่ของน้องต้นเองนี้น้องต้นไม่ผิดสักหน่อย
"นี้แกไอ้พล แกเลียงลูกยังไงวะนิสัยถึงเป็นแบบนี้ ไม่รู้จักสัมมาคารวะต่อผู้ใหญ่ มันน่าตีให้ตายจริงๆ" อือ น้องต้นสักโกรธคุณปู่มากมายเลยมาว่าพ่อน้องต้น แบบนี้ เดียวเหอะถ้าเผลอนะจะกัดให้เป็นรอยเลย ผมได้แต่นั่งฟังคุณปู่บ่นๆๆๆๆๆไม่รู้ทำมัยคนแก่นี้ชอบบ่นกันจริงๆ
" ถ้าแกเลียงไม่ได้เอามาให้ฉันเลี้ยง ฉันจะตีให้หลาบให้จำเลย แกตามใจมันเกินไปจนมันได้ใจต้องดันนิสัยมันบ้างไม่งั้นแก่จะเอามันไม่อยู่ "
คุณปู่ปูดจบ โหย ใครจะไปให้คุณปู่เลียง น้องต้นไม่ไปหรอ เรื่องอะไร เอาน้องต้นไปเลียงแล้วยังจะตีน้องต้นอีก เอาไอ้เปียกไปเลยน้องต้นยกให้ ผมได้แต่บ่นเถียงคุณปู่ในใจ
ไม่ได้กลัวนะ แต่คุณพ่อจับน้องน้นไว้แน่นเลย ถ้าหลุดไปได้ จะโดดกันคุณปู่เลย น้องต้นโกรธคุณปู่แล้ว
แล้วคืนนั้น ผมก็นั่งหน้าเศร้า คุณพ่อผมโดนไอ้เปียกแย่งไปเป็นเก้าอี้แล้ว มันนั่งตักคุณพ่อ ออดอ้อนออเซาะคุณพ่อของน้องต้นใหญ่เลย
น้องต้นก็อยากนั่งตักคุณพ่อเหมือนกันนะ กว่าจะกินข้าวเสร็จ และแยกย้ายกันไปนอน น้องต้นดีใจ นั่งรอตั้งนานน้องต้นจะได้นอนกอดคุณพ่อละ จะให้คุณพ่อกอดจนลืมไอ้เปียกเลย แต่แล้วผมก็ได้แต่นอนกอดหมอนข้าง พ่อผมนอนกอดไอ้เปียกที่มันร้องให้จะมานอนกับพ่อ แล้วมันก็นอนกอดพ่อของน้องต้น นอนต้นอยากนอนกอดพ่อเหมือนทุกคืนนี้ น้องต้นไม่ชอบไอ้เปียกเลย คืนนั้นกว่าจะสว่างนอนต้นนอนร้องให้ด้วย น้อยใจที่คุณพ่อไม่สนใจ
วันรุ่งขึ้น พ่อ ผม น้าเอ๋ พี่แดง และน้าเจต กับไอ้เปียก พวกเราพากันไปหาชื้อของที่ห้างกัน ผมได้แต่เดินก้มหน้า เพราะพ่อผมมือไม่ว่างให้ผมเกาะ เพราะไอ้เปียกมันยึดพ่อผมไว้ทั้งตัวเลย พ่อผมอุ้มมันเดินไปมา ทำไมไม่อุ้มน้องต้นบ้างละ น้องต้นก็อยากให้พ่ออุ้มนะ แต่อย่างน้อยตอนนี้ก็มีคนจับมือผมไว้หละ แม้ไม่ใช่มือพ่อก็ยังดีที่เป็นมือน้าเจต ผมเลยคลายความเศร้าลงไปได้นิดหน่อย น้าเจตเอาใจผม บางทีก็อุ้มผม ยอมให้ผมนั่งตักด้วย และผมก็ชอบด้วย ก็ไอ้เปียกมันได้นั่งตักพ่อนี้ แต่น้องต้นได้นั่งตักน้าเจต แถมนั่งไม่สะบายอีกเพราะน้าเจตของขึ้น น้องต้นรู้ น้องต้นก็เคยนั่งตักคุณพ่อแล้วเป็นแบบนี้ น้องต้นก็เลยได้กิน จู๋ คุณพ่อบ่อยๆ น้องต้นมองหน้าน้าเจต เลยนั่งทำตัวดุกดิกให้น้าเจตเสียวเล่นๆ น้าเจตยิ้ม ให้ก่อนผมจะได้ใจลุกๆนั่งๆบิดตัวไปมาบนตักน้าเจต น้าเจตแทบไม่ได้กินข้าวเลย มั่วแต่ทำหน้าหืนอยู่นั่น ผมเลยกินส่วนของน้าเจตด้วยอิ่มโครตๆ
ตอนขากลับผมนั่งตักน้าเจต กลับบ้าน ผมแอบน้อยใจเล็กๆ เมื่อคืนก็ไม่ได้นอนเพราะมัวแต่ร้องให้ผมเลยหลับ บนตักหน้าเจตตอนขากลับ รู้ฮะว่าน้าเจตแอบจับจู๋น้องต้นเล่นตลอดทางเลย แต่น้องต้นไม่ว่าอะไรน้าเจตหรอก ก็น้องต้นโกรธคุณพ่อกับไอ้เปียกอยู่นี้ ตอนนี้มันก็นั่งตักคุณพ่อเหมือนเดิม ผมนอนหลับๆตื่นๆ และก็สะดุ้ง ฮะครับ จู่ๆมันก็ปวดแบบฉี่จะแตกเลย เสียวแบบโครตๆ นั้งต้นลุกขึ้นนั่ง น้าเจตทำหน้าตกใจ แต่น้องต้นสนสัย เลยดึงกางเกงลง ที่เกงเกงในของน้องต้น มีหยดน้ำเลอะอยู่ ที่ปลายของจู๋น้องต้น ก็มีน้ำลื่นๆใสๆติดอยู่ น้องต้นมองน้าเจตก็มอง น้องต้นหันไปหาน้าเจต แล้วถามน้าเจต
"เมื่อกี้น้องต้นฉี่ใส่กางเกง ทำมัยฉี่น้องต้นเป็นน้ำแบบนี้ละ " ผมถามน้าเจต
"ครั้งแรกที่ฉี่ออกแบบนี้หรอ" น้าเจตถามผม ผมก็พยักหน้า ส่วนน้าเจตก็ยิ้ม และเอามือป้ายๆน้ำที่อยู่บนกางเกงในกับบนจู๋ของน้องต้นขึ้นมากิน
"หวานจัง น้ำแรกด้วย โชคดีจัง" น้าเจตพูดยิ้มและกับเอามือจับจู๋น้องต้นรูดขึ้นลงอีก น้องต้นสะดุ้งเลยเสียวอะ มากๆด้วย และน้าเจตชักไม่ถึง 20 ที น้ำนั้นก็พุ่งออกมาอีก
ผมเกร็งตัวแน่นเลยโหยโครตๆเสียวเลย น้าเจตยิ้มเอามือป้ายน้ำนั้นขึ้นมากินอีก ต่หน้าน้องต้นเลย ก่อนน้าเจตจะเก็บจู๋น้องต้นไว้ตามเดิม และให้น้องต้นนั่งข้างๆ ก่อนจะเอามือของน้องต้นไปวางไว้บนกางเกงของน้าเจตที่มีจู๋น้าเจตแข็งโป้ก อยู่ น้องต้นเลยบีบไให้น้าเจต น้าเจตยิ้ม ให้ผม ก่นที่จะจับมือผมนิ่งเกร็งตัวและค่อยๆผ่อนคลายลง
น้าเจตก้มลงมากระชิบที่ข้างหูผมว่า
"แตกแล้ว น้องต้นเก่งจัง " ผมยิ้มให้น้าเจต ก็แหม ผมก็เก่งอยู่แล้วคุณพ่อก็ชมบ่อยๆ ก่อนจะนั่งภูมิใจ มีแต่คนชมผมว่าเก่งทุกคนเลย ทำไงได้ ก็น้องต้นเก่งนี้ครับ
- -"
"ทำมัยน้องต้นไม่ชอบคุณปู่หรอครับ" พ่อผมถาม ผมชอบนะคุณปู่ใจดี ยกเว้นเรื่องเดียวคือจะจับผมแต่งงานกับใครก็ไม่รู้มีรูปเด็กผู้หยิงเยอะแยะเลย
กว่าจะพากันกลับไปได้เล่นเอาผมปวดหัวยังไม่หายเลย
"คุณปู่จะให้น้องต้นแต่งงานนี้น้องต้นไม่ชอบ น้องต้นจะแต่งงานกับคุณพ่อ ตอนน้องต้นโต แต่คุณปู่ไม่ยอมจะให้น้องต้นแต่งงานกับใครก็ไม่รู้" ผมตอบพ่อและกอดพ่อให้แน่นๆกว่าเดิม พ่อผมหัวเราะหึๆ และกอดผมตอบกลับ
"รอน้องต้นโต พ่อจะให้น้องต้นเป็นเจ้าสาวพ่อนะ ใส่ชุดเจ้าสาวต้องน่ารักแน่นอน" พ่อบอกผมและหอมแก้มผม ทำเอาผมยิ้ม รักพ่อที่สุดเลย
เมื่อหลายวันก่อน น้องต้นต้องเจอกับคนแปลกหน้ามากมายที่เข้ามาอยู่ที่บ้านน้องต้น เริ่มต้นก็ คุณปู่น้องต้น ซึ่งไม่ค่อยจะรู้จักกาละเทศะ ชอบเปิดประตูเข้ามาตอนน้องต้นแก้ผ้าจะเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นประจำ และ คนขับรถชื่อพี่แดง น้องต้นแอบเห็นพาเจ้าเปียกไปแอบหอมแก้มและจูบปากกันในที่ลับตาบ่อยๆ เจ้าเปียกนี้มันชื่อน้องพลับ
น่าตาไม่น่ารักเหมือนน้องต้นหรอก น้องต้นไม่ค่อยชอบมันเลย มันชอบมาเกาะพ่อน้องต้นให้พ่อหอมแก้มมันและอุ้มมันบ่อยๆ จนพ่อเกือบลืมน้องต้นไปเลยเพราะไอ้เปียกนี้ เดียวน้องต้นจะฟ้องพ่อที่มันไปจูบกับพี่แดงคนขับรถ ของคุณปู่ แล้วก็ น้า เอ๋ แม่ของไอ้เปียกที่วันๆสนใจแต่คอมหิ้วไปหิ้วมาไม่ชอบสนใจลูกชายตัวเองจนโดนคนอื่นหิ้วเจ้าเปียกไปแอบ ......กันบ่อยครั้ง แล้วก็ น้า เจต ที่เป็นน้องชายของคุณพ่อ ใจดีมากมาย ชอบมาอุ้มน้องต้นไปนั่งตักบ่อยๆ แต่น้องต้นไม่ค่อยชอบ ตักน้า มันแข็งเหมือนมีท่อนไม้แข็งๆอยู่ในกางเกงเลยน้องต้นนั่งไม่สะบาย มันดันก้นน้องต้นจบเจ็บเลยอะสิ
วันนั้นที่ผมกับคุณปู่เผชิญหน้ากันครั้งแรก น้องต้นจำได้อยู่ดีๆคุณปู่ก็เปิดประตูเข้ามาแล้วจ้องนอ้งต้นที่กำลังแก้ผ้าอยู่ น้องต้นตกใจมากๆ เลยปาเสื้อผ้า หวดแป้ง
ครีมทาผิว นาฬิกาปลุกอะไรก็ตามที่อยู่ใกล้ๆมือน้องต้นโดนน้องต้นปาใส่คุณปู่หมดเลย ที่สำคัญ น้องต้นเอาไม้กวดไล่ตีคุณปู่ทั่วบ้านเลย ทั้งๆที่ตัวเองไม่ได้ใส่อะไรเลยสักกะชิ้น คุณปู่ก็วิ่งไปรอบบ้าน ปากก็ร้องโวยวายไม่หยุด บอกให้น้องต้นอยู่ตีน้องต้นไม่เชื่อหรอน้องต้นก็วิ่งไปตีคุณปู่ไป แต่คุณปู่วิ่งเร็วน้องต้นตีไม่ค่อยโดน เพราะคุณปู่วิ่งรอบโต๊ะกินข้าว น้องต้นกำลังไล่ตีคนมันๆ รถตูคันโตก็วิ่งมาจอดที่หน้าบ้าน ก่อนคนในรถจะค่อยๆทยอยลงมาจากรถ และคนสุดท้ายที่กว้าวออกมาคือคุณพ่อ ของน้องต้น เอง
น้องต้นดีใจมากๆวิ่งไปหาคุณพ่อ ที่หน้าบ้าน คุณพ่อทำหน้าแปลกใจก่อนจะอุ้มน้องต้นขึ้นไปกอด
"ฮือ คุณพ่อฮะ มีคนร้านในบ้านด้วย" ผมกอดพ่อแน่นร้องให้ฟ้องพ่อด้วยว่ามีคนร้ายในบ้าน พ่อกอดผมลูบหลังผมปลอบผมให้หายตกใจ ก่อนจะพาผมเข้าบ้าน
ท่ามกลางสายตาของคนอื่นที่มองมาที่น้องต้นทำตาเยิ้ม มีแต่คุณปู่กับแม่ไอ้เปียกและไอ้เปียกที่ไม่ยอมมองผม ส่วนพี่แดงกับน้า เจต มองผมตาแทบหลุดออกจากเป้า
"เจ็บนะ ทาเบาๆสิ " เสียงของคุณปู่ดังขึ้นเพราะน้า เอ๋ ทายาที่แผลให้คุณปู่ ที่โดนน้องต้นปาของใส่
"เด็กบ้าอะไรก็ไม่รู้ ดุ ยังกะหมา บอกว่าอย่าตีๆก็ไม่ฟังดีนะที่ฉันยังไม่แก่มากไม่งั้นได้โดนเด็กฆ่าตายแน่ๆ" คุนปู่บ่นๆ หาว่าน้องต้นเป็นหมา แล้วน้องต้นจะรู้หรอว่าเป็นคุณปู่ไม่เห็นคุณพ่อบอกน้องต้นเลย แล้วคุณปู่แหละผิดไม่ยอมบอกน้องต้นว่าเป็นคุณปู่ของน้องต้นเองนี้น้องต้นไม่ผิดสักหน่อย
"นี้แกไอ้พล แกเลียงลูกยังไงวะนิสัยถึงเป็นแบบนี้ ไม่รู้จักสัมมาคารวะต่อผู้ใหญ่ มันน่าตีให้ตายจริงๆ" อือ น้องต้นสักโกรธคุณปู่มากมายเลยมาว่าพ่อน้องต้น แบบนี้ เดียวเหอะถ้าเผลอนะจะกัดให้เป็นรอยเลย ผมได้แต่นั่งฟังคุณปู่บ่นๆๆๆๆๆไม่รู้ทำมัยคนแก่นี้ชอบบ่นกันจริงๆ
" ถ้าแกเลียงไม่ได้เอามาให้ฉันเลี้ยง ฉันจะตีให้หลาบให้จำเลย แกตามใจมันเกินไปจนมันได้ใจต้องดันนิสัยมันบ้างไม่งั้นแก่จะเอามันไม่อยู่ "
คุณปู่ปูดจบ โหย ใครจะไปให้คุณปู่เลียง น้องต้นไม่ไปหรอ เรื่องอะไร เอาน้องต้นไปเลียงแล้วยังจะตีน้องต้นอีก เอาไอ้เปียกไปเลยน้องต้นยกให้ ผมได้แต่บ่นเถียงคุณปู่ในใจ
ไม่ได้กลัวนะ แต่คุณพ่อจับน้องน้นไว้แน่นเลย ถ้าหลุดไปได้ จะโดดกันคุณปู่เลย น้องต้นโกรธคุณปู่แล้ว
แล้วคืนนั้น ผมก็นั่งหน้าเศร้า คุณพ่อผมโดนไอ้เปียกแย่งไปเป็นเก้าอี้แล้ว มันนั่งตักคุณพ่อ ออดอ้อนออเซาะคุณพ่อของน้องต้นใหญ่เลย
น้องต้นก็อยากนั่งตักคุณพ่อเหมือนกันนะ กว่าจะกินข้าวเสร็จ และแยกย้ายกันไปนอน น้องต้นดีใจ นั่งรอตั้งนานน้องต้นจะได้นอนกอดคุณพ่อละ จะให้คุณพ่อกอดจนลืมไอ้เปียกเลย แต่แล้วผมก็ได้แต่นอนกอดหมอนข้าง พ่อผมนอนกอดไอ้เปียกที่มันร้องให้จะมานอนกับพ่อ แล้วมันก็นอนกอดพ่อของน้องต้น นอนต้นอยากนอนกอดพ่อเหมือนทุกคืนนี้ น้องต้นไม่ชอบไอ้เปียกเลย คืนนั้นกว่าจะสว่างนอนต้นนอนร้องให้ด้วย น้อยใจที่คุณพ่อไม่สนใจ
วันรุ่งขึ้น พ่อ ผม น้าเอ๋ พี่แดง และน้าเจต กับไอ้เปียก พวกเราพากันไปหาชื้อของที่ห้างกัน ผมได้แต่เดินก้มหน้า เพราะพ่อผมมือไม่ว่างให้ผมเกาะ เพราะไอ้เปียกมันยึดพ่อผมไว้ทั้งตัวเลย พ่อผมอุ้มมันเดินไปมา ทำไมไม่อุ้มน้องต้นบ้างละ น้องต้นก็อยากให้พ่ออุ้มนะ แต่อย่างน้อยตอนนี้ก็มีคนจับมือผมไว้หละ แม้ไม่ใช่มือพ่อก็ยังดีที่เป็นมือน้าเจต ผมเลยคลายความเศร้าลงไปได้นิดหน่อย น้าเจตเอาใจผม บางทีก็อุ้มผม ยอมให้ผมนั่งตักด้วย และผมก็ชอบด้วย ก็ไอ้เปียกมันได้นั่งตักพ่อนี้ แต่น้องต้นได้นั่งตักน้าเจต แถมนั่งไม่สะบายอีกเพราะน้าเจตของขึ้น น้องต้นรู้ น้องต้นก็เคยนั่งตักคุณพ่อแล้วเป็นแบบนี้ น้องต้นก็เลยได้กิน จู๋ คุณพ่อบ่อยๆ น้องต้นมองหน้าน้าเจต เลยนั่งทำตัวดุกดิกให้น้าเจตเสียวเล่นๆ น้าเจตยิ้ม ให้ก่อนผมจะได้ใจลุกๆนั่งๆบิดตัวไปมาบนตักน้าเจต น้าเจตแทบไม่ได้กินข้าวเลย มั่วแต่ทำหน้าหืนอยู่นั่น ผมเลยกินส่วนของน้าเจตด้วยอิ่มโครตๆ
ตอนขากลับผมนั่งตักน้าเจต กลับบ้าน ผมแอบน้อยใจเล็กๆ เมื่อคืนก็ไม่ได้นอนเพราะมัวแต่ร้องให้ผมเลยหลับ บนตักหน้าเจตตอนขากลับ รู้ฮะว่าน้าเจตแอบจับจู๋น้องต้นเล่นตลอดทางเลย แต่น้องต้นไม่ว่าอะไรน้าเจตหรอก ก็น้องต้นโกรธคุณพ่อกับไอ้เปียกอยู่นี้ ตอนนี้มันก็นั่งตักคุณพ่อเหมือนเดิม ผมนอนหลับๆตื่นๆ และก็สะดุ้ง ฮะครับ จู่ๆมันก็ปวดแบบฉี่จะแตกเลย เสียวแบบโครตๆ นั้งต้นลุกขึ้นนั่ง น้าเจตทำหน้าตกใจ แต่น้องต้นสนสัย เลยดึงกางเกงลง ที่เกงเกงในของน้องต้น มีหยดน้ำเลอะอยู่ ที่ปลายของจู๋น้องต้น ก็มีน้ำลื่นๆใสๆติดอยู่ น้องต้นมองน้าเจตก็มอง น้องต้นหันไปหาน้าเจต แล้วถามน้าเจต
"เมื่อกี้น้องต้นฉี่ใส่กางเกง ทำมัยฉี่น้องต้นเป็นน้ำแบบนี้ละ " ผมถามน้าเจต
"ครั้งแรกที่ฉี่ออกแบบนี้หรอ" น้าเจตถามผม ผมก็พยักหน้า ส่วนน้าเจตก็ยิ้ม และเอามือป้ายๆน้ำที่อยู่บนกางเกงในกับบนจู๋ของน้องต้นขึ้นมากิน
"หวานจัง น้ำแรกด้วย โชคดีจัง" น้าเจตพูดยิ้มและกับเอามือจับจู๋น้องต้นรูดขึ้นลงอีก น้องต้นสะดุ้งเลยเสียวอะ มากๆด้วย และน้าเจตชักไม่ถึง 20 ที น้ำนั้นก็พุ่งออกมาอีก
ผมเกร็งตัวแน่นเลยโหยโครตๆเสียวเลย น้าเจตยิ้มเอามือป้ายน้ำนั้นขึ้นมากินอีก ต่หน้าน้องต้นเลย ก่อนน้าเจตจะเก็บจู๋น้องต้นไว้ตามเดิม และให้น้องต้นนั่งข้างๆ ก่อนจะเอามือของน้องต้นไปวางไว้บนกางเกงของน้าเจตที่มีจู๋น้าเจตแข็งโป้ก อยู่ น้องต้นเลยบีบไให้น้าเจต น้าเจตยิ้ม ให้ผม ก่นที่จะจับมือผมนิ่งเกร็งตัวและค่อยๆผ่อนคลายลง
น้าเจตก้มลงมากระชิบที่ข้างหูผมว่า
"แตกแล้ว น้องต้นเก่งจัง " ผมยิ้มให้น้าเจต ก็แหม ผมก็เก่งอยู่แล้วคุณพ่อก็ชมบ่อยๆ ก่อนจะนั่งภูมิใจ มีแต่คนชมผมว่าเก่งทุกคนเลย ทำไงได้ ก็น้องต้นเก่งนี้ครับ
- -"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น