อะไรกันว้ามีป๊ะป๋าบ้าSEX (13)

"น้องต้นครับ "เสียงของพี่ต๊ะดังมา ให้ผมได้ชื่นใจ ดีใจที่สุดเลยที่อาจารย์ นพนนท์ พ่อพี่ต๊ะย้ายมาสอนที่นี้ เพราะทำให้ผมได้คนใช้ส่วนตัว มา 1 คน 
คือพี่ต๊ะ คนนี้ไง น้องต้นชอบมากๆเลย เป้นพี่ชายที่ใจดีสุดๆ  ผมยิ้มให้พี่ต๊ะ ที่ดูยังไงก็ตัวเล็กๆกว่าผมอีก ยิ้มแฉ่งมาให้ 
"ไปทานข้าวกานนะครับ" พี่ต๊ะเอ่ยชวนผมก็ยิ้มให้ ก่อนจะเดิมตามพี่ต๊ะไป พี่เขาพาผมมาที่ หลังตึกเรียนที่มีม้าหินอ่อนให้นั่งเล่นได้ แต่ไม่ค่อยมีใครมาเล่นกันสักเท่าไหร
ส่วนใหญ่จะออกันอยู่ที่ริมรั้วหน้าโรงเรียนเพราะมีแม่ค้ามาขายขนมกันเยอะเลยอยากได้อะไรร้องบอกเขาก็เดินเอามาส่งให้ถึงมือ หลังตึกเรียนจึงไม่
ค่อยมีใครมากัน แล้วพี่ต๊ะก็พาผมมาที่นี้เพื่อกินข้าวแทบทุกวันเลย   
"อ้าปาก อ้ำ" เสียงพี่ต๊ะป้อนข้าว กว่าผมจะอิ่มก็เกือบบ่ายโมงแหละ ก็พี่ต๊ะ ห่อข้าวมาตั้งเยอะแแล้วมาแบ่งกันกินกับผมสองคน
แต่เอาช้อนมาอันเดียว พี่เขาเลยอาสาป้อนผมเอง ผมกินคำพี่ต๊ะกินคำ กว่าจะอิ่ม อะน้า ไม่ได้ไปวิ่งเล่นกับเพื่อนเลย มัวแต่กินข้าว 
"อิ่มแล้ว " ผมบอกพี่ต๊ะเบาๆก่อนที่พี่ต๊ะจะป้อนน้ำผมอีก สะบายๆ ไม่ต้องทำเองมีคนทำให้ 
กินข้าวอิ่มมีเวลานิดหน่อย พี่ต๊ะก็เอาหนังสือการ์ตูนมาให้ผมอ่านมีแต่เรื่องที่ผมชอบๆ ส่วนพี่เขาก็จะล้มตัวลงนอนหนุนตักผมนอนหลับ จนออ๊ดขึ้นเรียนถึงตื่น
แต่ไม่เป้นไร เพราะมีน้ำกับขนมไว้ให้ผมทานตอนอ่านการตูนเพียบเลย พี่ต๊ะชื้อให้ ทำให้เงินในกระปุกออมสินของผมเพิ่มขึ้นแบบทวีคูนเลย
พ่อให้มาไม่ได้ใช้สักบาทเดียวกลับบ้านหยอดกระปุกหมดเลย  
ผมนั่งอ่านกาตูนไปมือก็เอาไปลูบหัวพี่ต๊ะไป เห็นพี่ต๊ะยิ้มมาให้ ทำเอาผมเขิลหน้าแดงบ่อยๆ ผมชอบจังเลยอะ เวลาพี่ต๊ะยิ้ม น่ารักๆๆมากๆเลย 
ผมใชีชีวิตอย่างมีความสุข กับพ่อที่บ้านและกับพี่ต๊ะที่โรงเรียน แค่สองคนนี้ก็ทำให้ผมนอนหลับฝันดีทุกคืนเลย จนกระทั้งมาถึงวันหนึ่ง วันที่ผม ต้องเลือกทางเดินของชีวิต 
เมื่อพ่อกับพี่ต๊ะ ทำสงครามกันเพื่อแย่งชิงตัวผม ชึ่งผมจำได้ดีว่าผมนอนร้องให้ตั้งหลายวันกว่าจะทำใจได้ วันนั้นเกิดขึ้น ในวันที่ผมกำลังจะจบ ป.6 ความไร้เดียงสาของผม
ก็หมดไปแล้วเมื่อผมโตขึ้น ผมก็รู้เรื่องมากมาย ผมรู้ว่าอะไรคืออะไร จากประสบการณ์ที่ผมสะสมมาทั้งชีวิตของผม แต่ผมยังไม่เล่าให้ฟังตอนนี้นะ ไว้ว่างๆผมจะเล่าให้ฟัง 
แค่เอาตอนนี้ให้จบก่อน ผมก็เหนื่อยจะแย่แล้วละ 

เหมือนเช่นทุกวัน พี่ต๊ะ มาหาผมที่ห้องพาไปกินข้าว ป้อนข้าวป้อนน้ำ เลี้ยงน้ำเลี้ยงขนมจนผมกำลังจะอ้วนเป็นหมูอยู่รอมล่อ พี่เขาถึงคิดได้ว่าไม่ควรให้ผมกินเยอะ จนเกินไป
พ่อผมก็บ่นบอกว่าเวลาอุ้นหนักๆ แต่ก็เห็นอุ้มผมทุกวันไม่เคยเบื่อสักกะที แล้วเรื่องไม่เป็นเรื่องก็เกิดขึ้นจนได้ เพราะมีมารมาผจญ ทำให้ผมต้องเกือบผิดสัญญาที่ให้ไว้กับพ่อ

วันนั้นผมก็ไปกินข้าวตามปกติ ที่หลังตึกเหมือนเดิม ซึ่งได้กินแต่ข้าวน้ำอัดลมกับขนมหายไปหมดแล้ว เพราะพี่ต๊ะเริ่มจะใจร้ายไม่ยอมชื้อให้กิน ทำให้ผมต้องใช้ตังค์ส่วนตัว
ไปแอบชื้อเวลาพี่ต๊ะไม่อยู่ ก็มันอร่อยนี้ทำไงได้ละ 

พี่ต๊ะนอนหนุนตักผมเป้นกิจวัตประจำวัน แต่เสียงแปลกๆ เล็ดลอดออกมาจากห้องน้ำร้างที่อยู่ใกล้ๆกับที่ผมกับพี่ต๊ะนอนหนุนตักผมอยู่ เสียงร้องดังพอได้ยิน
แต่คนหูดีสองคนกับได้ยินชัดแจ๋ว พี่ต๊ะลุกขึ้นมองหน้าผม เมื่อได้ยินเสียงร้อง "โอ้ย เจ็บ นะค่อยๆดิ" ประโยคนี้แหละทำให้พี่ต๊ะตื่นไม่ง่วงนอนเลย 
ก่อนจะหันซ้ายหันขวา แล้วยิ้ม เอามือจุ๊ปากตัวเองก่อนจะพาผมย่องๆ ไปที่ห้องน้ำร้างนั้น  ผมก็เดินตามไปอย่างว่าง่าย และเงียบเชียบ 
ยิ่งเข้าใกล้ห้องน้ำมากเท่าไรเสียงครางกระส่าก็ค่อยๆดังชัดเจนขึ้น พี่ต๊ะนำทางสอดส่องดูตามรูผนังห้องน้ำที่เป็นรู ก่อนจะยิ้มแล้วกวักมือเรียกผมให้ไปส่องดู
ผมหน้าร้อนผ่าว หัวใจเต้นตึกๆ เมื่อเห็นพี่บอล กำลังโดนพี่เกม ใช้เจ้าหนอนน้อยค่อยๆกระแทกก้นพี่บอลดังป๊าปๆ ผมมองน้ำกลืนน้ำลายเอือก 
ก่อนจะถอยออกมาเพราะเจ้าน้องจู๋ตัวดีมันตั้งชะละ ไม่ไหวแล้ว มิน่าละพักนี้ไม่เห็นพี่บอลไปหาคุณพ่อที่บ้านเลยเพราะมาทำกับพี่เกมนี้เอง 
ผมเดินออกมาจากห้องน้ำร้างนั้นมานั่งที่เดิม แต่พี่ต๊ะกำลังส่องดูสองคนนั้นอย่างเมามัน ผมเลยเดินกลับขึ้นห้องเรียนเพื่อไปสงบสติอารมของผมเอง แต่ไม่ยอมลงสักที 
สงสัยคืนนี้คงต้องเหนื่อยอีกแล้ว เอ่อ ชีวิต 

ในวันรุ่งขึ้นผมก็นั่งทานเข้าเที่ยงกับพี่ต๊ะที่เดิมเหมือนเดิม แต่ไม่มีพี่บอลกับพี่เกมมาทำลับๆล่อๆในห้องน้ำ พี่ต๊ะทำหน้าแซ็ง กินข้าวอิ่มๆ ผมก็นั่งอ่านการตูนของผมแต่พี่ต๊ะ
เดินไปเดินมาแล้วมานั่งกอดผมจากข้างหลัง ก่อนจะซุกหน้าเข้าที่ซอกคอของผมทำเอาผมสะดุ้ง เฮือก เสียวพิลึก ผมย่อนคอหลบพี่ต๊ะ 
แต่พี่ต๊ะกอดผมไว้แน่น ไม่ปล่อย "น้องต้นครับ พี่ต๊ะอยากทำแบบสองคนเมื่อวานนี้อะ" พี่ต๊ะพูดเสียงอ้อนๆ ให้ผม
ผมหน้าแดงเขิลมากมายพูดออกมาได้ ถ้าคุรพ่อให้ทำน้องต้นจับพี่ต๊ะกดลงพื้นไปแล้ว อิอิ 
"ไม่เอา พี่ต๊ะ ทำอะไรก็ไม่รู้ น้องต้นไม่ทำหรอก " ผมบอกพี่ต๊ะ ไป พี่ต๊ะไม่ยอมฟัง