"พี่วินฮะ
กินอันนี้ ฮะ ผมป้อนครับ"
"พี่วินฮะ น้องต้นอยากกิน ไก่ทอด ป้อนหน่อยครับ"
"พี่วินฮะ ข้าวติดแก้ม น้องต้นเอาออกให้ จุ๊บ อืม อร่อยดีแฮะ"
"พี่วิน คร๊าบ ป้อนหน่อย ฮะอยากกิน อันนี้"
น้องต้น แอบอ้อนพี่วินตอนที่กำลังทานข้าวกัน แล้วก็แอบดูคุณพ่อกับพี่โยที่พากันทำหน้าเหวอ กับท่าทางของพี่โยกับน้องต้น หึๆ เสร็จโก๋ คุณพ่อ จ้องน้องต้นซะ จนไม่เป็นอันกินข้าว
โดยเฉพาะตอนที่น้องต้นเอาลิ้นไปเลียกินข้าวที่ติดอยู่ที่แก้มพี่วิน น้องต้นเห็นคุณพ่อ กำมือเน่นเลย ส่วนพี่โยก็ส่งสายตาโครตโหดมาให้จนน้องต้นขนแทบลุกแนะ
ช่าง ชิ ใครบอกให้ไม่อยากมาสนใจน้องต้นเองละ ช่วยไม่ได้ แบร่ แอบแลบลิ้นใส่พี่โยนิดๆ แต่คุณพ่กับเห็นแล้วส่งสายตาดุๆมาแทน หว๋า น่ากลัวแฮะ
"พี่วินฮะ ง่วงนอน พี่วินพาน้องต้นไปนอนหน่อยครับ" น้องต้นพูดจบ ก็ กางแขนออกให้พี่วินอุ้มขึ้นไปนอน พี่วินก็ใจดี พอน้องต้นบอกให้ทำอะไรก้รีบทำเลย น้องต้นเลยสบาย
ไม่ต้องเดินไปนอนเอง แค่กอดพี่วินแน่นๆ ซุกหน้าลงกับซอกคอพี่วิน เป่าลมหายใจออกมานิดๆ ก็ได้ยินเสียงพี่วิน บอกว่า "น้องต้นอย่า พี่จักจี้ อือ อย่าเล่นมันจักจี้"
แต่พี่วินพูดดังไปหน่อยจนคุณพ่อได้ยิน ถึงกับเกือบจะลุกขึ้นมาหาน้องต้นแล้ว ดีที่คุณอาสมหวังนั่งอยู่ด้วย ไม่งั้นน้องต้นโดนแน่ๆ ก็รู้อยู่หรอกว่าคุณพ่อไม่ชอบให้น้องต้นทำแบบนี้กับใคร
แต่น้องต้นแค่อยากให้คุณพ่อสนใจมั่งนี้ วันๆเอาแต่อยู่กับพี่โย จนลืมน้องต้น
"พี่วิน อะ อย่า อือ อย่าจับตรงนั้นสิ ไม่เอา อือ พี่วิน"
"อือ พี่วิน ซีด แรงๆหน่อย ซีด โอ้ย เสียวฮะ พี่วิน อ่า แรงๆเลยฮะ"
"อิอิ มันจักกระจี้ พี่วิน อือ พอก่อน น้องต้นไม่ไหวแล้วอะ อือ มันเสียว"
"ปัง " เสียงเปิดประตูห้องนอนของพี่วินอย่างแรง พร้อมๆกับเสียงตะโกนของคุณพ่อซะดังลั่นว่า "น้องต้นทำอะไร"
เสียงของคุรพ่อร้องดังซะจนน้องต้นที่กำลังนอนให้พี่วิน ปั่นหูให้ต้องตกใจ ก่อนจะมองเห็นคุณพ่อที่ยืนทำหน้าเหรอหราอยู่หน้าประตู มองพี่วินที่เอาไม้ปั่นหูให้น้องต้นที่นอนอยู่บนที่นอน
"เอ่อ โทษที" เสียงของคุณพ่อพูดออกมา ก่อนจะทำท่ากระแอมไอ เล้กน้อยแล้วพูดว่า "น้องต้นครับ คุณพ่อมารับไปนอนด้วยอย่ารบกวนพี่วินเขาเลยนะ พี่โยรออยู่ที่ห้องแนะ"
เสียงของคุณพ่อบอกมา เรื่องอะไรน้องต้นต้องไปด้วยละกำลังเล่นกับพี่วินหนุกๆเลย
"ไม่เอา คุณพ่อ น้องต้นจะนอนกับพี่วิน เดียวพี่วินจะเล่านิทานก่อนนอนให้น้องต้นฟังด้วย คุณพ่อไปนอนกับพี่โยสองคนเลย" น้องต้นบอกคุณพ่อเสร็จก็แทรกตัวเข้าไปนั่งที่ตักของพี่โย
ดึงเอามือของพี่โยมากอดไว้หลวมๆ ส่วนคุณพ่อก็จ้องน้องต้นอย่างไม่พอใจ ก่อนจะหันหลังกลับออกไปจากห้องพี่วิน แล้วคืนนั้นพี่วินก็เล่นนิทานเรื่อง หมาปากับลูกแกะ สามตัวให้น้องต้นฟัง
แต่น้องต้นว่าเนื้อเรื่องมันแปลกๆยังไงก็ไม่รู้สิ แต่ก็สนุกดี ก่อนจะล้มตัวลงนอนเพราะว่ามันดึกเกินไปที่ ลูกผู้ชายตัวเล็กๆอย่างน้องต้นจะทนนั่งง่วงนอนอยู่ได้
* * *
อือ หนักซะมัดทำมัยพี่วินกอดแน่นอย่างนีนี้ น้องต้นคิดพลางพยายามที่จะดันมือของพี่วินออกไปจากตัวน้องต้น แต่พ่อลืมตาดูชัดๆน้องต้นกับพบว่า ตัวเองนอนโดนคุณพ่อกอดเอาไว้ซะแน่น
แถมยังนอนลืมตาจ้องน้องต้นอีกตะหาก น้องต้นเลยยิ้ม แหะๆ ส่งไปให้ ก่อนจะหอมแก้มคุณพ่อไปทีหนึ่ง เมื้อคืนตอนน้องต้นหลับ สงกะสัยคุรพ่อจะไปอุ้มน้องต้นกลับมานอนด้วยแหงๆ
"ว่าไงไอ้ตัวแสบ เมื่อวานเล่นอะไรสนุกมัย" คุณพ่อพูดเสร็จก็เอามือมาดึงแก้มนองต้นทั้งสองข้างจนเจ็บไปหมดเลย ซวยแต่เช้าเลยเนี้ย เซ็ง
หลังจากอาบน้ำเสร็จ คุณพ่อก็พาลงมา กินข้าวเช้า น้องต้นรีบวิ่งไปนั่งที่เดิมเลย เดียวพี่วินก็ลงมาแหละ ก้นพึ่งนั่งลงบนเก้าอี้ คุณพ่อกลับมายกน้องต้นไปนั่งที่โต๊ะข้างๆคุณพ่อ
ส่วนพี่โยก็ไปนั่งแทนที่ของน้องต้น อะไรกันเนี้ย ขนาดนั่งกินข้าวยังโดนพี่โยแย่งไปหน้าตาเฉยเลย อะไรๆก็มีแต่มาแย่งๆ เช้าวันนั้น ด้วยอารมน้อยใจของน้องต้น ที่นั่งหน้าซึม
อยู่บนโต๊ะอาหาร ก็พลอยทำให้อีกหลายๆคนไม่เป็นอันจะกินข้าว เมื่อพี่โยก็นั่งหน้าบูด เหมือนจะโกรธน้องต้นอย่างแรง ส่วนคุณพ่อก็เอาแต่ถอนหายใจคอยแต่ตักนั่นตักนี้ให้จนเต็มจานของน้องต้นแล้ว
แต่น้องต้นไม่ยอมกินเลยทำให้คุรพ่อดูหงุดหงิด ทำให้คุณอาสมหวังที่นั่งมอง คุณพ่อ พี่โย กับน้องต้น ที่มีท่าทางแปลกๆพลอยกินข้าวไม่ลงไปด้วย แต่มีคนหนึ่งที่กินเอาๆ ไม่ได้สนใจใครเลยก็มีแต่พี่วินเนี้ย คนเดียว
อาหารเช้าผ่านไปแบบคลุกเคล้าน้ำตา พี่โยก็ตามประกบน้องต้นแจเลย ไม่ยอมปล่อยให้พี่วินเล่นกะน้องต้น กันสองคน น่ารำคาญจริงๆเลย เพื่อนผู้ชายเขาจะคุยกันดันมีคนนอกเข้ามาเอี่ยว
หนาวย่อต้องเอาหนาวบ่ง น้องต้นเลยทำกับพี่โยเหมือนกับที่พี่โยเคยทำกับน้องต้น นั่นคืน มองไม่เห็นหัวพี่โย ทำเหมือนพี่โยไม่มีตัวตนอยู่แถวๆนี้ เลยเหลือแต่น้องต้นกับพี่วินกันแค่สองคนที่คุยกันกุกกิกตามประสาน
เจ้านายกะคนรับใช้ส่วนตัว ที่น้องต้นขออะไรพี่วินทำให้หมดเลย ส่วนพี่โยก็เดินหน้าบูดนั่งหน้าบูดอยู่แถวๆนั้นแหละ เมื่อไม่มีใครคุยด้วยเพราะเจ้านายสั่งลูกน้องต้องทำตาม อิอิ
วันนั้นทั้งวันพี่วินพาน้องต้นไปหัดขี่ม้า พาน้องต้นไปเล่นกับลูกวัวตัวเล้กๆ แล้วได้ขี่ลูกวัวด้วย สนุกมากมาย รู้สึกตัวอีกทีพี่โยก็หายไปแล้ว พี่วินเลยพาน้องต้นไปที่คอกวัว
ไปหาลูกวัวตัวนั้นที่มันเคยกินจู๋พี่วิน เมื่อคืนพี่วินบอกว่าจะพาน้องต้นมาเล่นกับลูกวัว เพราะน้องต้นอยากรู้ว่าพี่วินทำไงกับลูกวัวมั่ง
ตอนนี้น้องต้นก็เลยได้แต่นั่งดูพี่โย ขยับเอวยิกๆ ที่ก้นของลูกวัว เจ้าลูกวัวก็ร้อง มอ มอ ช่างร้องได้น่าสงสารจริงๆ น้องต้นเกิดมาเพิ่งเคยเห็นคนมีไรกัยกับลูกวัว
พี่วินก็ร้องลั่น คราง ซีดๆ ก้นก็ซอยยิกๆ อย่างเมามัน ไม่ลืมหูลืมตา น้องต้นก็ดูไปด้วยความทึ่ง ในตัวพี่วิน
"น้องต้นลองดูเปล่านี้ ตัวนี้พี่สอนมันมาดีนะ ดูดิมันดูดโครตเสียวเลย" เสียงของพี่วินบอกกลับน้องต้น แต่น้องต้นส่ายหัว ใครจะบ้ากล้าเอากาจู๋ไปใส่ปากวัวว้า เดียวมันกัดขาดขึ้นมาละแย่เลย
วันนั้น น้องต้นได้เรียนรู้อะไรอีกหลายๆอย่าง แต่ต่อให้ตายก้ไม่กล้าทำ น่ากลัวโครตๆ
คืนนั้นที่งานแต่งงานของคุณอาสมหวัง ที่จัดขึ้นที่โรงแรมในตัวจังหวัด ก็ผ่านไปด้วยดี แบบน่าเบื่อมากสำหรับน้องต้น กว่างานจะเลิก น้องต้นก็หลับคาตักคุณพ่อแหละ ต่อไปนะ
จะไม่มาอีกแล้วงานแต่งงานนี้ น่าเบื่อ มารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนสายของอีกวันแล้ว น้องต้นตื่นขึ้นมา ท่ามกลางเสียงเอะอะวุ่นวาย กันทั้งฟราม์ ทำให้น้องต้นต้องกระโดดลงจากที่นอน
เพื่อออกมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น มีคนมากมายนับ สิบคนยืนล้อมวงกันอยู่ที่ลานหน้าบ้าน พอน้องต้นมุดเข้าไปดูได้ ถึงกับตกใจ กับภาพตรงหน้า
ร่างๆหนึ่งนอนแอ้งแม้งอยู่บนผืนผ้าใบ มองแวบแรกก็รู้ว่ามันเป็นลูกวัว แต่มองดีๆอีกที ลูกวัวทำมัยมีหัวเหมือน คนเลยว้า แถม มีเจ้ากาจู๋ เหมือน ของเด้กๆเลย น่ากลัวซะมัด
เสียงพวกผู้ใหย่ก็พากันพูดคุยกันจับไม่ได้ศัพท์จับไม่ได้ความไม่รู้พูดอะไรกัน แต่น้องต้นตอนนี้ขนลุกซู่เลย น่ากลัวจริงๆ ลูกพี่วิน แหงๆ มีแต่พี่วินคนเดียวแหละ มีเมียเป็นวัว
น้องต้น มองหน้าพี่วินที่ยืนมองซากลูกวัวอยู่ฝังตรงข้าม พี่วินหน้าซีดยังกะไข่ต้ม ยกมือขึ้นปิดปากตัวเอง วันนั้น ไม่นานก็มีคนแห่กันมาขอเลขเด็ดกับเจ้า CoW BoY ลูกวัวประหลาด
ที่ไม่รู้ว่าเกิดมาได้ไง แต่สงสัยว่าจะมีพี่วินกับน้องต้น แค่สองคนละมั้งที่รู้เรื่องนี้
แล้ววันนั้นน้องต้นกับคุณพ่อกับพี่โยก็เดินทางกลับกัน แต่ที่น่ากลัวก็คือ น้องต้นชอบฝันเห็นเจ้า ลูกวัว ลูกชายพี่วินตามมาหลอกหลอนในตอนกลางคืนแทบทุกคืนเลย แทบไม่ได้หลับไม่ได้นอน กว่ามันจะเลิกมาหาก็ล่อไปตั้งเป็นสองอาทิตย์
"พี่วินฮะ น้องต้นอยากกิน ไก่ทอด ป้อนหน่อยครับ"
"พี่วินฮะ ข้าวติดแก้ม น้องต้นเอาออกให้ จุ๊บ อืม อร่อยดีแฮะ"
"พี่วิน คร๊าบ ป้อนหน่อย ฮะอยากกิน อันนี้"
น้องต้น แอบอ้อนพี่วินตอนที่กำลังทานข้าวกัน แล้วก็แอบดูคุณพ่อกับพี่โยที่พากันทำหน้าเหวอ กับท่าทางของพี่โยกับน้องต้น หึๆ เสร็จโก๋ คุณพ่อ จ้องน้องต้นซะ จนไม่เป็นอันกินข้าว
โดยเฉพาะตอนที่น้องต้นเอาลิ้นไปเลียกินข้าวที่ติดอยู่ที่แก้มพี่วิน น้องต้นเห็นคุณพ่อ กำมือเน่นเลย ส่วนพี่โยก็ส่งสายตาโครตโหดมาให้จนน้องต้นขนแทบลุกแนะ
ช่าง ชิ ใครบอกให้ไม่อยากมาสนใจน้องต้นเองละ ช่วยไม่ได้ แบร่ แอบแลบลิ้นใส่พี่โยนิดๆ แต่คุณพ่กับเห็นแล้วส่งสายตาดุๆมาแทน หว๋า น่ากลัวแฮะ
"พี่วินฮะ ง่วงนอน พี่วินพาน้องต้นไปนอนหน่อยครับ" น้องต้นพูดจบ ก็ กางแขนออกให้พี่วินอุ้มขึ้นไปนอน พี่วินก็ใจดี พอน้องต้นบอกให้ทำอะไรก้รีบทำเลย น้องต้นเลยสบาย
ไม่ต้องเดินไปนอนเอง แค่กอดพี่วินแน่นๆ ซุกหน้าลงกับซอกคอพี่วิน เป่าลมหายใจออกมานิดๆ ก็ได้ยินเสียงพี่วิน บอกว่า "น้องต้นอย่า พี่จักจี้ อือ อย่าเล่นมันจักจี้"
แต่พี่วินพูดดังไปหน่อยจนคุณพ่อได้ยิน ถึงกับเกือบจะลุกขึ้นมาหาน้องต้นแล้ว ดีที่คุณอาสมหวังนั่งอยู่ด้วย ไม่งั้นน้องต้นโดนแน่ๆ ก็รู้อยู่หรอกว่าคุณพ่อไม่ชอบให้น้องต้นทำแบบนี้กับใคร
แต่น้องต้นแค่อยากให้คุณพ่อสนใจมั่งนี้ วันๆเอาแต่อยู่กับพี่โย จนลืมน้องต้น
"พี่วิน อะ อย่า อือ อย่าจับตรงนั้นสิ ไม่เอา อือ พี่วิน"
"อือ พี่วิน ซีด แรงๆหน่อย ซีด โอ้ย เสียวฮะ พี่วิน อ่า แรงๆเลยฮะ"
"อิอิ มันจักกระจี้ พี่วิน อือ พอก่อน น้องต้นไม่ไหวแล้วอะ อือ มันเสียว"
"ปัง " เสียงเปิดประตูห้องนอนของพี่วินอย่างแรง พร้อมๆกับเสียงตะโกนของคุณพ่อซะดังลั่นว่า "น้องต้นทำอะไร"
เสียงของคุรพ่อร้องดังซะจนน้องต้นที่กำลังนอนให้พี่วิน ปั่นหูให้ต้องตกใจ ก่อนจะมองเห็นคุณพ่อที่ยืนทำหน้าเหรอหราอยู่หน้าประตู มองพี่วินที่เอาไม้ปั่นหูให้น้องต้นที่นอนอยู่บนที่นอน
"เอ่อ โทษที" เสียงของคุณพ่อพูดออกมา ก่อนจะทำท่ากระแอมไอ เล้กน้อยแล้วพูดว่า "น้องต้นครับ คุณพ่อมารับไปนอนด้วยอย่ารบกวนพี่วินเขาเลยนะ พี่โยรออยู่ที่ห้องแนะ"
เสียงของคุณพ่อบอกมา เรื่องอะไรน้องต้นต้องไปด้วยละกำลังเล่นกับพี่วินหนุกๆเลย
"ไม่เอา คุณพ่อ น้องต้นจะนอนกับพี่วิน เดียวพี่วินจะเล่านิทานก่อนนอนให้น้องต้นฟังด้วย คุณพ่อไปนอนกับพี่โยสองคนเลย" น้องต้นบอกคุณพ่อเสร็จก็แทรกตัวเข้าไปนั่งที่ตักของพี่โย
ดึงเอามือของพี่โยมากอดไว้หลวมๆ ส่วนคุณพ่อก็จ้องน้องต้นอย่างไม่พอใจ ก่อนจะหันหลังกลับออกไปจากห้องพี่วิน แล้วคืนนั้นพี่วินก็เล่นนิทานเรื่อง หมาปากับลูกแกะ สามตัวให้น้องต้นฟัง
แต่น้องต้นว่าเนื้อเรื่องมันแปลกๆยังไงก็ไม่รู้สิ แต่ก็สนุกดี ก่อนจะล้มตัวลงนอนเพราะว่ามันดึกเกินไปที่ ลูกผู้ชายตัวเล็กๆอย่างน้องต้นจะทนนั่งง่วงนอนอยู่ได้
* * *
อือ หนักซะมัดทำมัยพี่วินกอดแน่นอย่างนีนี้ น้องต้นคิดพลางพยายามที่จะดันมือของพี่วินออกไปจากตัวน้องต้น แต่พ่อลืมตาดูชัดๆน้องต้นกับพบว่า ตัวเองนอนโดนคุณพ่อกอดเอาไว้ซะแน่น
แถมยังนอนลืมตาจ้องน้องต้นอีกตะหาก น้องต้นเลยยิ้ม แหะๆ ส่งไปให้ ก่อนจะหอมแก้มคุณพ่อไปทีหนึ่ง เมื้อคืนตอนน้องต้นหลับ สงกะสัยคุรพ่อจะไปอุ้มน้องต้นกลับมานอนด้วยแหงๆ
"ว่าไงไอ้ตัวแสบ เมื่อวานเล่นอะไรสนุกมัย" คุณพ่อพูดเสร็จก็เอามือมาดึงแก้มนองต้นทั้งสองข้างจนเจ็บไปหมดเลย ซวยแต่เช้าเลยเนี้ย เซ็ง
หลังจากอาบน้ำเสร็จ คุณพ่อก็พาลงมา กินข้าวเช้า น้องต้นรีบวิ่งไปนั่งที่เดิมเลย เดียวพี่วินก็ลงมาแหละ ก้นพึ่งนั่งลงบนเก้าอี้ คุณพ่อกลับมายกน้องต้นไปนั่งที่โต๊ะข้างๆคุณพ่อ
ส่วนพี่โยก็ไปนั่งแทนที่ของน้องต้น อะไรกันเนี้ย ขนาดนั่งกินข้าวยังโดนพี่โยแย่งไปหน้าตาเฉยเลย อะไรๆก็มีแต่มาแย่งๆ เช้าวันนั้น ด้วยอารมน้อยใจของน้องต้น ที่นั่งหน้าซึม
อยู่บนโต๊ะอาหาร ก็พลอยทำให้อีกหลายๆคนไม่เป็นอันจะกินข้าว เมื่อพี่โยก็นั่งหน้าบูด เหมือนจะโกรธน้องต้นอย่างแรง ส่วนคุณพ่อก็เอาแต่ถอนหายใจคอยแต่ตักนั่นตักนี้ให้จนเต็มจานของน้องต้นแล้ว
แต่น้องต้นไม่ยอมกินเลยทำให้คุรพ่อดูหงุดหงิด ทำให้คุณอาสมหวังที่นั่งมอง คุณพ่อ พี่โย กับน้องต้น ที่มีท่าทางแปลกๆพลอยกินข้าวไม่ลงไปด้วย แต่มีคนหนึ่งที่กินเอาๆ ไม่ได้สนใจใครเลยก็มีแต่พี่วินเนี้ย คนเดียว
อาหารเช้าผ่านไปแบบคลุกเคล้าน้ำตา พี่โยก็ตามประกบน้องต้นแจเลย ไม่ยอมปล่อยให้พี่วินเล่นกะน้องต้น กันสองคน น่ารำคาญจริงๆเลย เพื่อนผู้ชายเขาจะคุยกันดันมีคนนอกเข้ามาเอี่ยว
หนาวย่อต้องเอาหนาวบ่ง น้องต้นเลยทำกับพี่โยเหมือนกับที่พี่โยเคยทำกับน้องต้น นั่นคืน มองไม่เห็นหัวพี่โย ทำเหมือนพี่โยไม่มีตัวตนอยู่แถวๆนี้ เลยเหลือแต่น้องต้นกับพี่วินกันแค่สองคนที่คุยกันกุกกิกตามประสาน
เจ้านายกะคนรับใช้ส่วนตัว ที่น้องต้นขออะไรพี่วินทำให้หมดเลย ส่วนพี่โยก็เดินหน้าบูดนั่งหน้าบูดอยู่แถวๆนั้นแหละ เมื่อไม่มีใครคุยด้วยเพราะเจ้านายสั่งลูกน้องต้องทำตาม อิอิ
วันนั้นทั้งวันพี่วินพาน้องต้นไปหัดขี่ม้า พาน้องต้นไปเล่นกับลูกวัวตัวเล้กๆ แล้วได้ขี่ลูกวัวด้วย สนุกมากมาย รู้สึกตัวอีกทีพี่โยก็หายไปแล้ว พี่วินเลยพาน้องต้นไปที่คอกวัว
ไปหาลูกวัวตัวนั้นที่มันเคยกินจู๋พี่วิน เมื่อคืนพี่วินบอกว่าจะพาน้องต้นมาเล่นกับลูกวัว เพราะน้องต้นอยากรู้ว่าพี่วินทำไงกับลูกวัวมั่ง
ตอนนี้น้องต้นก็เลยได้แต่นั่งดูพี่โย ขยับเอวยิกๆ ที่ก้นของลูกวัว เจ้าลูกวัวก็ร้อง มอ มอ ช่างร้องได้น่าสงสารจริงๆ น้องต้นเกิดมาเพิ่งเคยเห็นคนมีไรกัยกับลูกวัว
พี่วินก็ร้องลั่น คราง ซีดๆ ก้นก็ซอยยิกๆ อย่างเมามัน ไม่ลืมหูลืมตา น้องต้นก็ดูไปด้วยความทึ่ง ในตัวพี่วิน
"น้องต้นลองดูเปล่านี้ ตัวนี้พี่สอนมันมาดีนะ ดูดิมันดูดโครตเสียวเลย" เสียงของพี่วินบอกกลับน้องต้น แต่น้องต้นส่ายหัว ใครจะบ้ากล้าเอากาจู๋ไปใส่ปากวัวว้า เดียวมันกัดขาดขึ้นมาละแย่เลย
วันนั้น น้องต้นได้เรียนรู้อะไรอีกหลายๆอย่าง แต่ต่อให้ตายก้ไม่กล้าทำ น่ากลัวโครตๆ
คืนนั้นที่งานแต่งงานของคุณอาสมหวัง ที่จัดขึ้นที่โรงแรมในตัวจังหวัด ก็ผ่านไปด้วยดี แบบน่าเบื่อมากสำหรับน้องต้น กว่างานจะเลิก น้องต้นก็หลับคาตักคุณพ่อแหละ ต่อไปนะ
จะไม่มาอีกแล้วงานแต่งงานนี้ น่าเบื่อ มารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนสายของอีกวันแล้ว น้องต้นตื่นขึ้นมา ท่ามกลางเสียงเอะอะวุ่นวาย กันทั้งฟราม์ ทำให้น้องต้นต้องกระโดดลงจากที่นอน
เพื่อออกมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น มีคนมากมายนับ สิบคนยืนล้อมวงกันอยู่ที่ลานหน้าบ้าน พอน้องต้นมุดเข้าไปดูได้ ถึงกับตกใจ กับภาพตรงหน้า
ร่างๆหนึ่งนอนแอ้งแม้งอยู่บนผืนผ้าใบ มองแวบแรกก็รู้ว่ามันเป็นลูกวัว แต่มองดีๆอีกที ลูกวัวทำมัยมีหัวเหมือน คนเลยว้า แถม มีเจ้ากาจู๋ เหมือน ของเด้กๆเลย น่ากลัวซะมัด
เสียงพวกผู้ใหย่ก็พากันพูดคุยกันจับไม่ได้ศัพท์จับไม่ได้ความไม่รู้พูดอะไรกัน แต่น้องต้นตอนนี้ขนลุกซู่เลย น่ากลัวจริงๆ ลูกพี่วิน แหงๆ มีแต่พี่วินคนเดียวแหละ มีเมียเป็นวัว
น้องต้น มองหน้าพี่วินที่ยืนมองซากลูกวัวอยู่ฝังตรงข้าม พี่วินหน้าซีดยังกะไข่ต้ม ยกมือขึ้นปิดปากตัวเอง วันนั้น ไม่นานก็มีคนแห่กันมาขอเลขเด็ดกับเจ้า CoW BoY ลูกวัวประหลาด
ที่ไม่รู้ว่าเกิดมาได้ไง แต่สงสัยว่าจะมีพี่วินกับน้องต้น แค่สองคนละมั้งที่รู้เรื่องนี้
แล้ววันนั้นน้องต้นกับคุณพ่อกับพี่โยก็เดินทางกลับกัน แต่ที่น่ากลัวก็คือ น้องต้นชอบฝันเห็นเจ้า ลูกวัว ลูกชายพี่วินตามมาหลอกหลอนในตอนกลางคืนแทบทุกคืนเลย แทบไม่ได้หลับไม่ได้นอน กว่ามันจะเลิกมาหาก็ล่อไปตั้งเป็นสองอาทิตย์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น