“น้าจอดตรงนี้แหละครับ
ถึงแล้วน้องต้นจำได้” น้องต้นบอกน้าคนขับรถแท็กชี่
ที่มาส่งน้องต้นจนถึงจุดหมายปลายทาง
น้องต้นมองตึกสูงใหญ่อยู่ข้างหน้า อย่างชั่งใจ ก่อนจะเดินต๊อกแต๊กๆ เข้าไปข้างในตึก เสียงโหวกเว็กโวยวาย พูดกันเสียงดังลั่นไปตามทางเดิน มีเด็กๆมายมายจับกลุ่มคุยกัน บางกลุ่มก้หันมามองน้องต้นบ้างบางกลุ่มก็ไม่สนใจ น้องต้นรีบเดินไปให้ถึงห้องพักของพี่โย ที่อยู่อีกแค่ไม่กี่เมตร ตอนนี้น้องต้นทั้งเหนื่อยทั้งหิวจะเดินไม่ไหวอยู่แล้ว
น้องต้นเอากุญแจห้องของพี่โยออกมาจากกระเป๋าแล้วไขเข้าไปในห้องพัก ดอกกุญแจ้นี้น้องต้นขอพี่โยไว้เมื่อคราวที่แล้วที่ขอให้คุณพ่อพามาเยียม มองไปรอบห้อง ไม่มีใครอยู่ในห้องเลย สงสัยพี่โยออกไปข้างนอก น้องต้นเลยเดินไปหาของกินในตู้เย็น ก่อนจะล้มตัวลงนอนบนโซฟา และผล่อยหลับไป …………
“นี้ น้อง ตื่นๆ เข้ามาในห้องพี่ได้ไงเนี้ย” เสียงเรียกน้องต้นดังขึ้นก่อนจะมีใครสักคนมาเขย่าตัวน้องต้นให้ตื่น น้องต้นงัวเงียตื่นขึ้นมาเอาสองมือขยี่ตาตัวเองหาวฟอดๆ ก่อนจะหันไปมองคนตรงหน้าที่กำลังยืนหน้าบึ้ง
“เข้ามาในห้องพี่ได้ไง พี่จำได้ว่าล๊อคห้องไว้แล้วนะ” พี่เขาทำตาดุ แต่น้องต้นยังไม่เข้าใจ ก็นี้มันห้องของพี่โยไม่ใช่หรอน้องต้นจำได้กุญแจห้องก็ยังไขเข้ามาได้เลย
“ผม มาหาพี่โย ที่พักอยู่ห้องนี้อะครับ ผมเป็นน้องของพี่โย” น้องต้นบอกพี่เขาไป หวังว่าเขาจะเข้าใจนะบางทีอาจเป็นเพื่อนพี่โยก็ได้
“อ่อ น้องไอ้โย โอเคงั้นก็เชิญออกไปจากห้องพี่ได้แล้วเพราะไอ้โยมันย้ายออกไปตั้งนานแล้ว” พี่เขาบอกน้องต้นก่อนจะดึงมือน้องต้นให้ลุกขึ้นจากโซฟา
“แล้วพี่โยไปไหน รู้รึเปล่าครับ” น้องต้นถามพี่เขาไป ในใจก็รู้สึกกลัวๆ พี่โยย้ายไปไหนกันแล้วน้องต้นจะไปหาพี่โยเจอที่ไหนละทีนี้
“ไม่รู้ ถึงรู้ก็ไม่บอก หน่อยถือว่าตัวเองเป็นหลานผู้อำนวยการคิดจะทำอะไรก็ทำได้หรอ ฝากไปบอกมันด้วยนะแค้นนี้ต้องชำระบอกมันระวังตัวดีๆเอาไว้ด้วย แล้วก็รีบไสหัวออกไปจากห้องพี่ด้วยก่อนจะโดนถีบออกไป” พี่เขาพูดเสร็จก็ยกเท้าขึ้นทำท่าทางจะถีบน้องต้น ทำให้น้องต้นต้องรีบสะพายเป้วิ่งออกจากห้องแทบไม่ทัน
น้องต้นเดินมองไปทางซ้ายทีขวาทีก็ไม่เห็นใครที่น้องต้นรู้จักเลยสักคน ท้องก็ร้องจ๊อกๆ หิวก็หิวง่วงก็ง่วงแล้วคืนนี้น้องต้นจะนอนที่ไหนดีละ
น้องต้นนั่งกอดเขาตัวเองบนม้านั่งใต้ตึก ตอนนี้คงดึกมากแล้วแน่ๆเพราะโถงทางเดินแทบจะไม่มีใครเลยสักคนมีแต่ความเงียบ น้องต้นนั่งร้องไห้เบาๆรู้สึกกลัวไปหมด คิดถึงบ้านคิดถึงคุณพ่อ ไม่รู้ว่านานเท่าใดที่นั่งเงียบๆมีเพียงน้ำตาไหลอาบแก้มอยู่อย่างนั้น มารู้สึกตัวอีกที่ก็มีใครบางคนมาสะกิดเบาๆข้างหลัง พอน้องต้นหันกลับไปก็ต้องตกใจเพราะคนๆนั้นคือคนๆที่ไล่น้องต้นออกมาจากห้องเมื่อช่วงเย็นนั้นเอง
“มานั่งทำไรใต้ตึกวะ ไม่กลัวผีไง แถวนี้ผีดุนะโว้ยบอกไว้ก่อน” พี่เขาพูดและยิ้มเยาะน้องต้นที่ทำท่าทางจะกลัวนิดๆกับสิ่งที่พี่เขาบอก
“แล้วไม่กลับบ้านละ” พี่เขายังถามน้องต้นอีกทีน้องต้นมองหน้าพี่เขาก่อนจะตอบเบาๆว่า
“กลับไม่ได้ ผมหนีออกจากบ้าน แล้วกะว่าจะมาหาพี่โย แต่พี่เขาไม่อยู่แล้วเลยไม่รู้จะไปไหน” พูดจบก็ก้มหน้านิ่ง พลางกลั้นสะอื้น กัดริมฝีปากตัวเองเบาๆอย่างคนที่กำลังเสียใจอย่างแรง
“กำ คิดไงวะหนีออกจากบ้านมาหาไอ้โยนี้นะ สมองยังปกติเปล่าวะ หนีไปไหนไกลๆไม่หนีมาหนีอยู่แถวนี้เดียวปู่มึงก็จับตัวกลับบ้านอยู่ดี ไม่กลัวไง” พี่เขาถามน้องต้นก่อนน้องต้นจะตอบอย่างงง
“กลัวครับ แต่ไปไหนไม่เป็น”
“หึๆๆ กำจริงๆ อะไปนอนห้องพี่ก่อนก็ได้สักคืน เมื้อกี้ขอโทษทีพอดีอารมเสียมาจากข้างนอกนิดหน่อยพอมาเจอคนแปลกหน้านอนอยู่ในห้องตัวเองเลยฉุนกึก ไม่ว่ากันนะ” พี่เขาบอกน้องต้นพลางเอามือมาลูบหัวก่อนจะเดินจูงมือน้องต้นกลับขึ้นไปบนตึก
“น้องต้นพยักหน้าเข้าใจก่อนจะตอบพี่เขาไปว่า “ครับ ไม่เป็นไร”..................
คืนนั้นหลังจากอาบน้ำกินมาม่าเสร็จน้องต้นก็โดนพี่เขาลากขึ้นไปนอนบนเตียงด้วยกัน ทันทีที่ไปถึงเตียงพี่เขาก็ดึงน้องต้นเข้าไปนอนกอดเป็นหมอนข้างมันอึดอัดยังไงไม่รู้แต่น้องต้นไม่กล้าบอกพี่เขากลัวโดนไล่ออกจากห้องเลยปล่อยๆให้พี่เขานอนกอด............
น้องต้นกำลังจะหลับกลับรู้สึกตัวว่ามีมือของพี่เขาล้วงเข้ามาลูบๆเจ้าหนูของน้องต้นเล่น แล้วมันก็ค่อยๆแข็งตัวขึ้น แต่น้องต้นแกล้งหลับไม่กล้าตื่นรู้สึกกลัวๆยังไงไม่รู้ สักพักพอพี่เขาจับเล่นจนเบื่อกางเกงของน้องต้นก็ถูกรูดลงจากนั้นก็ณุ้สึกว่าเตียงมันจะเด้งๆแล้วไม่ต้องบอกก็รู้ความรู้สึกนั้นมันอะไรพี่เขาครอบปากลงบนจู๋ของน้องต้นแล้วเริ่มดูดเม้นไปมาน้องต้นเสียวจนท้องเกร็งไปหมด กลั้นเสียงตัวเองไม่ให้ร้องออกไปแทบไม่ไหว พี่เขาละปากออกจากเจ้าจู๋ของน้องต้นแต่กลับใช้สองมือรูดไปมาให้แทนและพี่เขาก็เริ่มดูดเลียไปตามตัวของน้องต้น หัวนมเล็กๆถูกดูดจนเจ็บ มืออีกข้างที่ว่างของพี่เขาก็ลูบไล้ไปทั่วทั้งตัว สองแก้มของน้องต้นถูกหอดแล้วหอมอีก สัมผัสได้ถึงปลายลิ้นสากๆที่พี่เขาลากเลียผ่านแก้มของน้องต้นไป
“ไม่ต้องแกล้หลับหรอกพี่รู้ว่าเราตื่นอยู่มาสนุกกันดีกว่าจะ” พี่เขากระชิบเบาๆที่ข้างหูก่อนจะเป่าล้มเบาๆเข้าไปจนน้องต้นต้องขยับคอตัวเองเพื่อหลบความเสียวที่เกิดขึ้น ได้ยินแต่เสียงพี่เขาหัวเราะ “หึหึ”ให้ได้ยิน
สองขาของน้องต้นถูกจับแยกออกจากกันพี่เขายกก้นของน้องต้นขึ้นก่อนจะเอาหมอนลองเอาไว้ น้องต้นถึงกับสะดุ้งทันที่มื่อรู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่างที่มันฉากๆร้อนๆและนุ่นๆเคลื่อนไหวไปมาที่รูก้นของตัวเองมันเสียวแปลกๆจนต้องขมิบก้นส่ายไปมาเพื่อหลับลิ้นของพี่เขาที่พยายามจะเลียตรงรูก้นให้ได้ พี่เขาดูดเลียไปทั่วก้นของน้องต้นสองมือก็บีบขย่ำแก้มก้นของน้องต้นไปมาบางครั้งอยู่ดีๆก็เอามือฟาดลงมาใส่แก้มก้นของน้องต้นเสียงดัง เพียะ จนน้องต้นสะดุ้งด้วยความเจ็บ น้องต้นได้แต่นอนหลับตาแน่นพยายามสะกดความเสียวที่เพิ่งเคยพบเจออย่างยากลำบาก
“ฮะ”น้องต้นเผลอครางออกมาทีหนึ่งเมื่อจู่ๆพี่เขาก็เอานิ้วสอดเข้าไปในก้นของน้องต้น
“นี้ๆไม่ลืมตาหรอ ของพี่ใหญ่นะจับดูมัยมาสนุกกันนะ” พี่เขาพูดขึ้นมาพลางเอามือของน้องต้นไปเกาะกุมเจ้าจู๋ของพี่เขา มันทำให้น้องต้นเผลอกลืนน้ำลายดังเฮือก เมื่อสัมผัสถึงความใหญ่และยาวของมัน
“นี้พี่เอาเข้าแล้วนะ อย่าเกร็งนะ”พี่เขาบอกน้องต้นก่อนจะค่อยๆแทงมันเข้ามาในตัวของน้องต้น
“อะ โอ้ย” ทันที่ที่มันผลุบเข้าไปได้แค่หัวน้องต้นต้องเผลอร้องออกมาทันทีพลางสดุ้งเอามือยันขาพี่เขาไว้ไม่ให้แทงเข้ามาอีก
“ตื่นจนได้ นึกว่าจะไม่ตื่นซะแล้ว” พี่เขาพูดพลางค่อยๆกดมันเข้ามาในตัวของน้องต้นทั้งๆที่พยายามเอามือยันไว้แล้วแท้ๆแต่มันกลับไม่ได้ช่วยอะไรเลย จนน้องต้นต้องละมือออกจากขาพี่เขามากดท้องตัวเองเอาไว้แน่น
“อ๊าๆ”น้องต้นครางออกมา รับรู้ได้ถึงเจ้าจู๋ของพี่เข้าที่ค่อยๆหายเข้าไปทีละนิดๆ มันเข้ามาลึกกว่าทุกครั้งที่เคยเจอ จนน้องต้นรู้สึกปวดหนึบไปทั้งท้อง แทบจะร้องไม่ออก ในความรู้สึกของผมเหมือนกับว่ามันเข้ามาถึงกลางท้องของน้องต้นเลยด้วยซ้ำ น้องต้นมองดูหน้าพี่เขาพลางหายใจหอบหนักๆ มองดูเจ้าจู๋ของตัวเองที่หดหายกลับเข้าไปในตัวจนเกือบหมดเหลือแต่ปลายโผล่ขึ้นมานิดเดียวเพราะความจุกที่เกิดขึ้น พี่เขาเริ่มขยับตัวโดยการถอนเจ้าจู๋ของพี่ออกออกไปเกือบสุดแล้วค่อยๆแทงเข้ามาอีกที “อ่า” น้องต้นครางออกมาสองมือจิกผ้าปูที่นอนแน่น ในตัวของน้องต้นมันคับแน่นไปหมดช่องทางเล็กๆบีบรัดเจ้าจู๋ของพี่เขาอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน น้องต้นรับรู้ได้ถึงขนาดของมันและมันเข้าไปสุดตรงใหนในตัวของน้องต้นด้วยซ้ำ
จำได้แต่ว่าคืนนั้น น้องต้นร้องครางแทบไม่ขาดสายมันเสียวซ่านไปหมดทั้งตัวเลยด้วยซ้ำ คืนนั้นกว่าจะได้นอนก็จนเมื่อเสียงนกร้องจิ๊บๆดังขึ้นที่ข้างหน้าต่าง แสงดวงอาทิตย์ค่อยๆสว่างจ้าขึ้น น้องต้นทรุดตัวลงบนที่นอนหลับแทบจะทันทีที่พี่เขาถอดเจ้าจู๋นั้นออกจากตัวของน้องต้น ............
น้องต้นมองตึกสูงใหญ่อยู่ข้างหน้า อย่างชั่งใจ ก่อนจะเดินต๊อกแต๊กๆ เข้าไปข้างในตึก เสียงโหวกเว็กโวยวาย พูดกันเสียงดังลั่นไปตามทางเดิน มีเด็กๆมายมายจับกลุ่มคุยกัน บางกลุ่มก้หันมามองน้องต้นบ้างบางกลุ่มก็ไม่สนใจ น้องต้นรีบเดินไปให้ถึงห้องพักของพี่โย ที่อยู่อีกแค่ไม่กี่เมตร ตอนนี้น้องต้นทั้งเหนื่อยทั้งหิวจะเดินไม่ไหวอยู่แล้ว
น้องต้นเอากุญแจห้องของพี่โยออกมาจากกระเป๋าแล้วไขเข้าไปในห้องพัก ดอกกุญแจ้นี้น้องต้นขอพี่โยไว้เมื่อคราวที่แล้วที่ขอให้คุณพ่อพามาเยียม มองไปรอบห้อง ไม่มีใครอยู่ในห้องเลย สงสัยพี่โยออกไปข้างนอก น้องต้นเลยเดินไปหาของกินในตู้เย็น ก่อนจะล้มตัวลงนอนบนโซฟา และผล่อยหลับไป …………
“นี้ น้อง ตื่นๆ เข้ามาในห้องพี่ได้ไงเนี้ย” เสียงเรียกน้องต้นดังขึ้นก่อนจะมีใครสักคนมาเขย่าตัวน้องต้นให้ตื่น น้องต้นงัวเงียตื่นขึ้นมาเอาสองมือขยี่ตาตัวเองหาวฟอดๆ ก่อนจะหันไปมองคนตรงหน้าที่กำลังยืนหน้าบึ้ง
“เข้ามาในห้องพี่ได้ไง พี่จำได้ว่าล๊อคห้องไว้แล้วนะ” พี่เขาทำตาดุ แต่น้องต้นยังไม่เข้าใจ ก็นี้มันห้องของพี่โยไม่ใช่หรอน้องต้นจำได้กุญแจห้องก็ยังไขเข้ามาได้เลย
“ผม มาหาพี่โย ที่พักอยู่ห้องนี้อะครับ ผมเป็นน้องของพี่โย” น้องต้นบอกพี่เขาไป หวังว่าเขาจะเข้าใจนะบางทีอาจเป็นเพื่อนพี่โยก็ได้
“อ่อ น้องไอ้โย โอเคงั้นก็เชิญออกไปจากห้องพี่ได้แล้วเพราะไอ้โยมันย้ายออกไปตั้งนานแล้ว” พี่เขาบอกน้องต้นก่อนจะดึงมือน้องต้นให้ลุกขึ้นจากโซฟา
“แล้วพี่โยไปไหน รู้รึเปล่าครับ” น้องต้นถามพี่เขาไป ในใจก็รู้สึกกลัวๆ พี่โยย้ายไปไหนกันแล้วน้องต้นจะไปหาพี่โยเจอที่ไหนละทีนี้
“ไม่รู้ ถึงรู้ก็ไม่บอก หน่อยถือว่าตัวเองเป็นหลานผู้อำนวยการคิดจะทำอะไรก็ทำได้หรอ ฝากไปบอกมันด้วยนะแค้นนี้ต้องชำระบอกมันระวังตัวดีๆเอาไว้ด้วย แล้วก็รีบไสหัวออกไปจากห้องพี่ด้วยก่อนจะโดนถีบออกไป” พี่เขาพูดเสร็จก็ยกเท้าขึ้นทำท่าทางจะถีบน้องต้น ทำให้น้องต้นต้องรีบสะพายเป้วิ่งออกจากห้องแทบไม่ทัน
น้องต้นเดินมองไปทางซ้ายทีขวาทีก็ไม่เห็นใครที่น้องต้นรู้จักเลยสักคน ท้องก็ร้องจ๊อกๆ หิวก็หิวง่วงก็ง่วงแล้วคืนนี้น้องต้นจะนอนที่ไหนดีละ
น้องต้นนั่งกอดเขาตัวเองบนม้านั่งใต้ตึก ตอนนี้คงดึกมากแล้วแน่ๆเพราะโถงทางเดินแทบจะไม่มีใครเลยสักคนมีแต่ความเงียบ น้องต้นนั่งร้องไห้เบาๆรู้สึกกลัวไปหมด คิดถึงบ้านคิดถึงคุณพ่อ ไม่รู้ว่านานเท่าใดที่นั่งเงียบๆมีเพียงน้ำตาไหลอาบแก้มอยู่อย่างนั้น มารู้สึกตัวอีกที่ก็มีใครบางคนมาสะกิดเบาๆข้างหลัง พอน้องต้นหันกลับไปก็ต้องตกใจเพราะคนๆนั้นคือคนๆที่ไล่น้องต้นออกมาจากห้องเมื่อช่วงเย็นนั้นเอง
“มานั่งทำไรใต้ตึกวะ ไม่กลัวผีไง แถวนี้ผีดุนะโว้ยบอกไว้ก่อน” พี่เขาพูดและยิ้มเยาะน้องต้นที่ทำท่าทางจะกลัวนิดๆกับสิ่งที่พี่เขาบอก
“แล้วไม่กลับบ้านละ” พี่เขายังถามน้องต้นอีกทีน้องต้นมองหน้าพี่เขาก่อนจะตอบเบาๆว่า
“กลับไม่ได้ ผมหนีออกจากบ้าน แล้วกะว่าจะมาหาพี่โย แต่พี่เขาไม่อยู่แล้วเลยไม่รู้จะไปไหน” พูดจบก็ก้มหน้านิ่ง พลางกลั้นสะอื้น กัดริมฝีปากตัวเองเบาๆอย่างคนที่กำลังเสียใจอย่างแรง
“กำ คิดไงวะหนีออกจากบ้านมาหาไอ้โยนี้นะ สมองยังปกติเปล่าวะ หนีไปไหนไกลๆไม่หนีมาหนีอยู่แถวนี้เดียวปู่มึงก็จับตัวกลับบ้านอยู่ดี ไม่กลัวไง” พี่เขาถามน้องต้นก่อนน้องต้นจะตอบอย่างงง
“กลัวครับ แต่ไปไหนไม่เป็น”
“หึๆๆ กำจริงๆ อะไปนอนห้องพี่ก่อนก็ได้สักคืน เมื้อกี้ขอโทษทีพอดีอารมเสียมาจากข้างนอกนิดหน่อยพอมาเจอคนแปลกหน้านอนอยู่ในห้องตัวเองเลยฉุนกึก ไม่ว่ากันนะ” พี่เขาบอกน้องต้นพลางเอามือมาลูบหัวก่อนจะเดินจูงมือน้องต้นกลับขึ้นไปบนตึก
“น้องต้นพยักหน้าเข้าใจก่อนจะตอบพี่เขาไปว่า “ครับ ไม่เป็นไร”..................
คืนนั้นหลังจากอาบน้ำกินมาม่าเสร็จน้องต้นก็โดนพี่เขาลากขึ้นไปนอนบนเตียงด้วยกัน ทันทีที่ไปถึงเตียงพี่เขาก็ดึงน้องต้นเข้าไปนอนกอดเป็นหมอนข้างมันอึดอัดยังไงไม่รู้แต่น้องต้นไม่กล้าบอกพี่เขากลัวโดนไล่ออกจากห้องเลยปล่อยๆให้พี่เขานอนกอด............
น้องต้นกำลังจะหลับกลับรู้สึกตัวว่ามีมือของพี่เขาล้วงเข้ามาลูบๆเจ้าหนูของน้องต้นเล่น แล้วมันก็ค่อยๆแข็งตัวขึ้น แต่น้องต้นแกล้งหลับไม่กล้าตื่นรู้สึกกลัวๆยังไงไม่รู้ สักพักพอพี่เขาจับเล่นจนเบื่อกางเกงของน้องต้นก็ถูกรูดลงจากนั้นก็ณุ้สึกว่าเตียงมันจะเด้งๆแล้วไม่ต้องบอกก็รู้ความรู้สึกนั้นมันอะไรพี่เขาครอบปากลงบนจู๋ของน้องต้นแล้วเริ่มดูดเม้นไปมาน้องต้นเสียวจนท้องเกร็งไปหมด กลั้นเสียงตัวเองไม่ให้ร้องออกไปแทบไม่ไหว พี่เขาละปากออกจากเจ้าจู๋ของน้องต้นแต่กลับใช้สองมือรูดไปมาให้แทนและพี่เขาก็เริ่มดูดเลียไปตามตัวของน้องต้น หัวนมเล็กๆถูกดูดจนเจ็บ มืออีกข้างที่ว่างของพี่เขาก็ลูบไล้ไปทั่วทั้งตัว สองแก้มของน้องต้นถูกหอดแล้วหอมอีก สัมผัสได้ถึงปลายลิ้นสากๆที่พี่เขาลากเลียผ่านแก้มของน้องต้นไป
“ไม่ต้องแกล้หลับหรอกพี่รู้ว่าเราตื่นอยู่มาสนุกกันดีกว่าจะ” พี่เขากระชิบเบาๆที่ข้างหูก่อนจะเป่าล้มเบาๆเข้าไปจนน้องต้นต้องขยับคอตัวเองเพื่อหลบความเสียวที่เกิดขึ้น ได้ยินแต่เสียงพี่เขาหัวเราะ “หึหึ”ให้ได้ยิน
สองขาของน้องต้นถูกจับแยกออกจากกันพี่เขายกก้นของน้องต้นขึ้นก่อนจะเอาหมอนลองเอาไว้ น้องต้นถึงกับสะดุ้งทันที่มื่อรู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่างที่มันฉากๆร้อนๆและนุ่นๆเคลื่อนไหวไปมาที่รูก้นของตัวเองมันเสียวแปลกๆจนต้องขมิบก้นส่ายไปมาเพื่อหลับลิ้นของพี่เขาที่พยายามจะเลียตรงรูก้นให้ได้ พี่เขาดูดเลียไปทั่วก้นของน้องต้นสองมือก็บีบขย่ำแก้มก้นของน้องต้นไปมาบางครั้งอยู่ดีๆก็เอามือฟาดลงมาใส่แก้มก้นของน้องต้นเสียงดัง เพียะ จนน้องต้นสะดุ้งด้วยความเจ็บ น้องต้นได้แต่นอนหลับตาแน่นพยายามสะกดความเสียวที่เพิ่งเคยพบเจออย่างยากลำบาก
“ฮะ”น้องต้นเผลอครางออกมาทีหนึ่งเมื่อจู่ๆพี่เขาก็เอานิ้วสอดเข้าไปในก้นของน้องต้น
“นี้ๆไม่ลืมตาหรอ ของพี่ใหญ่นะจับดูมัยมาสนุกกันนะ” พี่เขาพูดขึ้นมาพลางเอามือของน้องต้นไปเกาะกุมเจ้าจู๋ของพี่เขา มันทำให้น้องต้นเผลอกลืนน้ำลายดังเฮือก เมื่อสัมผัสถึงความใหญ่และยาวของมัน
“นี้พี่เอาเข้าแล้วนะ อย่าเกร็งนะ”พี่เขาบอกน้องต้นก่อนจะค่อยๆแทงมันเข้ามาในตัวของน้องต้น
“อะ โอ้ย” ทันที่ที่มันผลุบเข้าไปได้แค่หัวน้องต้นต้องเผลอร้องออกมาทันทีพลางสดุ้งเอามือยันขาพี่เขาไว้ไม่ให้แทงเข้ามาอีก
“ตื่นจนได้ นึกว่าจะไม่ตื่นซะแล้ว” พี่เขาพูดพลางค่อยๆกดมันเข้ามาในตัวของน้องต้นทั้งๆที่พยายามเอามือยันไว้แล้วแท้ๆแต่มันกลับไม่ได้ช่วยอะไรเลย จนน้องต้นต้องละมือออกจากขาพี่เขามากดท้องตัวเองเอาไว้แน่น
“อ๊าๆ”น้องต้นครางออกมา รับรู้ได้ถึงเจ้าจู๋ของพี่เข้าที่ค่อยๆหายเข้าไปทีละนิดๆ มันเข้ามาลึกกว่าทุกครั้งที่เคยเจอ จนน้องต้นรู้สึกปวดหนึบไปทั้งท้อง แทบจะร้องไม่ออก ในความรู้สึกของผมเหมือนกับว่ามันเข้ามาถึงกลางท้องของน้องต้นเลยด้วยซ้ำ น้องต้นมองดูหน้าพี่เขาพลางหายใจหอบหนักๆ มองดูเจ้าจู๋ของตัวเองที่หดหายกลับเข้าไปในตัวจนเกือบหมดเหลือแต่ปลายโผล่ขึ้นมานิดเดียวเพราะความจุกที่เกิดขึ้น พี่เขาเริ่มขยับตัวโดยการถอนเจ้าจู๋ของพี่ออกออกไปเกือบสุดแล้วค่อยๆแทงเข้ามาอีกที “อ่า” น้องต้นครางออกมาสองมือจิกผ้าปูที่นอนแน่น ในตัวของน้องต้นมันคับแน่นไปหมดช่องทางเล็กๆบีบรัดเจ้าจู๋ของพี่เขาอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน น้องต้นรับรู้ได้ถึงขนาดของมันและมันเข้าไปสุดตรงใหนในตัวของน้องต้นด้วยซ้ำ
จำได้แต่ว่าคืนนั้น น้องต้นร้องครางแทบไม่ขาดสายมันเสียวซ่านไปหมดทั้งตัวเลยด้วยซ้ำ คืนนั้นกว่าจะได้นอนก็จนเมื่อเสียงนกร้องจิ๊บๆดังขึ้นที่ข้างหน้าต่าง แสงดวงอาทิตย์ค่อยๆสว่างจ้าขึ้น น้องต้นทรุดตัวลงบนที่นอนหลับแทบจะทันทีที่พี่เขาถอดเจ้าจู๋นั้นออกจากตัวของน้องต้น ............
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น