ตอน = - =
ตามล่าหาน้องชาย
.
.
.
อนิจา วันเวลาผ่านไปหลายวัน น้องต้นถึงรู้สึกได้ว่าชีวิตตนเองขาดอะไรไป
"พ่อฮะ โชกุนหายไปไหน" เสียงเล็กๆของน้องต้นร้องถามคุณพ่ออย่างสงสัยว่าเจ้าโชกุนน้องชายของตัวเองหายไปหลายวันแล้ว
คุณพ่อหันมามองน้องต้น อย่างสงสัย ก่อนจะตอบว่า "โชกุนกลับไปอยู่บ้านกับแม่ของโชกุนแล้วครับ น้องต้นยังไม่รู้หรอ" เสียงของคุณพ่อตอบกลับมาทำเอาน้องต้นงง
ว่าคุณพ่อบอกตัวเองตอนไหน
"แล้วบ้านของคุณแม่โชกุนอยู่ที่ไหน น้องต้นจะไปเล่นกับโชกุน" น้ำเสียงและสีหน้าสลดใจของน้องต้นทำเอาคุณพ่อใจหาย ก่อนจะอุ้มน้องต้นขึ้นไปหอมแก้มสองฟอดใหญ่ๆ
"อยู่ อังกฤษ ครับ ต้องรอคุณพ่อว่างๆ แล้วจะพาน้องต้นไปเยียมโชกุนนะครับ" คุณพ่อบอกน้องต้นก่อนจะวางร่างเล้กๆลงให้ยืนบนพืน
น้องต้นทำสีหน้ายุ่ง พลางคิดในใจ แล้วน้องต้นจะนอนกับใครละทีนี้ เสียดายจังอยากนอนกอดโชกุนทุกคืนเลย
"พ่อฮะ น้องต้นอยากได้น้องชาย เอาหล่อๆน่ารักๆเหมือนโชกุนเลยนะฮะ" เสียงของน้องต้นร้องบอกคุณพ่อพลางวิ่งไปกอดแขนคุณพ่อส่งสายตาอ้อนวอนไปให้คุณพ่อเห็น
ว่าน้องต้นอยากได้น้องชายมากขนาดไหน คุณพ่อหันมายิ้มให้น้องต้นแล้วบอกน้องต้นด้วยสายตาจริงจัง
"น้องต้นครับ แค่น้องต้นคนเดียวคุณพ่อก็เหนื่อยจะแย่แล้วนะ ครับ คุณพ่อรักน้องต้นคนเดียวดีกว่าไม่เอาหรอกน้องชงน้องชาย แค่น้องต้นคนเดียวก็พอแล้วครับ"
คุณพ่อบอกน้องต้นเสร็จก็เดินจากไป
น้องต้นก็มีคุณพ่อคนเดียวยังไม่เห็นเหนื่อยเลย อืม ช่างเถอะน้องต้นหาเองก็ได้แค่น้องชายไปไล่จับเอาที่โรงเรียนก็คงได้มัง คิดแล้วก็ยิ้มคนเดียวก่อนจะกลับไปเล่นเกมส์กดต่ออย่างสบายใจ
และแล้วในวันรุ่งขึ้นแผนการจับน้องชายของน้องต้นก็เริ่มขึ้น
น้องต้นของเราเดินสอดส่ายสายตาไปทั่วโรงเรียนเพื่อที่จะหาคนมาเป็นน้องชาย ในใจก็คิดไปว่าจะเอาน้องชายอายุกี่ปี เดินจนเมื่อยยังไม่มีใครหน้าตาดีๆหล่อๆเหมือนโชกุนเลยสักคน
"หยุด อย่าขยับ" แต่แล้วเสียงร้องของน้องต้นก็ดังขึ้นเมื่อพบเป้าหมายที่ตัวเองเดินหาไปค่อนวัน ร่างเล็กๆตรงหน้าที่กำลังเล่นชิงช้าอยู่ที่สนามเด็กเล่นและยังอมอมยิ้มไว้ในปากหันมามองน้องต้นอย่างสงสัย
ตัวเล้กๆผิวขาวแก้มแดงๆนิดๆ ปากนิดจมูกหน่อย น่ารักสุดๆ ในสายตาน้องต้น ไม่นานเกินรอน้องต้นก็มาหยุดอยู่ตรงหน้าเด็กน้อยที่ใส่ชุดเด็กอนุบาล
เด็กน้อยเงยหน้ามองน้องต้นก่อนจะยิ้มให้ แล้วพูดว่า "พี่จาเล่นด้วยหรอ" น้องต้นพยักหน้าหงึกๆ ก่อนจะอุ้มเอาลูกชาวบ้านเขาเดินไปดื้อๆ
"จาไปไหน"เสียงเล็กๆเอ่ยถามพลางกอดน้องต้นแน่นเพราะกลัวตก ก็คนที่อุ้ม ก็ไม่ได้ตัวโตกว่าคนถูกอุ้มมากมาย
"พี่ต้นจะพาน้องไปกินข้าวเที่ยงแล้ว แต่ว่าน้องชื่ออะไรหรอ" น้องต้นหันมามองเด็กที่ตัวเองอุ้มอยู่
"ชื่อ น้อง แม็ก ครับ"เด็กน้องตอบกลับมาอย่างใสชื่อไร้เดียงสา น้องต้นยิ้มก่อนจะหอมแก้มใสๆของน้องแม็กฟอดใหญ่
และเพียงไม่นานน้องแม็กก็โดนน้องต้นจับนั่งตักป้อนข้าวป้อนน้ำ เหมือนน้องแม็กเป็นน้องชายแท้ๆของตัวเองก้ไม่ปาน เด็กสองคนพากันเล่นกันเพลินจนลืมเวลาเข้าเรียนอย่างหน้าตาเฉย
หลังจากกินขนมกินน้ำอัดลมที่น้องต้นชื้อมาเยอะแยะ น้องแม็กของเราก็ปวด ฉี่ จนได้
"พี่คับ ฉี่"เสียงน้องแม็กร้องบอกน้องต้นว่า "ฉี่" และพยายามที่จะแก้กางเกงตัวเองออกทำให้น้องต้นต้องรีบมาช่วย
สายน้ำใสๆพุ่งปีดออกมาจากท่อนเนื้อเล็กๆขาวๆของน้องแม็กมีสายตาของน้องต้นมองอย่างสงสัย ทำมัยอันนิดเดียวอะ - -
"น้องแม็กนั่งเฉยๆอย่าดิ้น เดียวพี่ต้นจะช่วยทำให้มันอันใหญ่ๆเหมือนของพี่ต้นอยู่ดีๆสิ" ร่างเล็กๆของน้องแม็กถูกจับนั่งบนตักของน้องต้นแต่กางเกงของน้องแม็กกองอยู่ที่ปลายเท้า
จู๋เล็กๆของน้องแม็กแข็งตั้งโด่ แต่ยังอันเล็กๆ มีมือของน้องต้นคอยรูดให้ หลังจากที่ใช้ปากดูดมาแล้วตั้งนานแต่โดนน้องชายเอามือจิกที่ใบหน้าตัวเองเลยต้องจับมานั่งชักว่าวให้
"อือ มันจักจี้" ร่างเล็กๆของน้องแม็กยังคงดิ้นพยายามแกะมือของน้องต้นออกจากจู๋ของตัวเอง น้องแม็กทั้งตื่นทั้งตกใจจู่ๆมีใครก็ไม่รู้มาทำอะไรกับตัวเองแบบนี้
และน้องแม็กก้คงได้แต่ดิ้นเพราะพี่ชายที่รักน้องชายอย่างน้องต้นไม่ได้สนใจเลยว่าน้องแม็กจะรู้สึกยังไง จนกระทั้งคนตัวโตเมื่อยมือเลยหยุดทำ จู๋เล็กๆขาวๆของน้องแม็ก
ช้ำจนแดงไปทั้งลำ ก่อนพี่ชายจะแต่งตัวคืนให้และพาเดินออกไปหน้าโรงเรียน
"น้องแม็กพรุ่งนี้พี่ต้นจะไปหาที่ห้องตั้งแต่เช้าเลยเข้าใจเปล่า"พี่ชายยังคงบอกน้องชายเพื่อเตือนความจำ ให้คนเป็นน้องได้แต่หน้าชีดเมื่อคิดได้ว่าพรุ่งนี้ตัวเองคงจะโดนทำเหมือนกับวันนี้แน่ๆ
"น้องแม็ก น้องต้น พากันหายไปไหนมา" เสียงของคุณครูร้องมาเมื่อเห็นเด็กสองคนพากันเดินมาจนถึงหน้าโรงเรียนด้วยความโล่งใจ นึกว่าพากันหายไปไหนตาหากันจนวุ่นไปหมด
"น้องต้นพาน้องแม็ก ไปกินข้าว แล้วก็เลียงขนมน้องด้วยฮะ แล้วก็เล่นกันมาครับ" น้องต้นบอกคุณครูยิ้มล่า คุณครูมองน้องต้นแปลกใจ ก่อนจะหันไปถามน้องแม็กที่ยังยืนหน้าชีดๆ
ก็ได้แต่ พยักหน้าหงึกทุกครั้งที่คุณครูถาม
เมื่อขึ้นรถคุณพ่อกลับบ้านน้องต้นก็ฟ้องคุณพ่อทันที่เลยว่า "คุณพ่อ วันนี้น้องต้นได้น้องชายแล้วนะ ชื่อน้องแม็กน่ารักมากๆเลยคุณพ่อ น้องต้นป้อนข้าว ป้อนขนทน้องแม็กแล้วก็เล่นกันด้วยครับ"
คุณพ่อหันมามองน้องต้นแล้วก็ยิ้มให้ บอกไปว่าดีใจด้วย ส่วนน้องต้นก็ยิ้มดีใจพลางคิดหาอะไรไปเล่นกับน้องแม็กในวันพรุ่งนี้
ในตอนเช้าของวันใหม่น้องต้นรีบเอากระเป๋าไปเก็บในห้องก่อนจะวิ่งไปตึกเรียนของเด้กอนุบาล แล้วก็พบเจ้าน้องชายกำลังโดนเพื่อนๆรุมแย่งของเล่นอยู่ น้องต้นมองเห็นก็อารมขึ้นเลย
"หยุดเดียวนี้นะ จะทำอะไรน้องแม็ก" เด็กๆหลายคนตกใจ แต่คนที่ตกใจยิ่งกว่าเพื่อนคงไม่พ้นน้องแม็ก ที่ตกใจจนหน้าชีดเมื่อรู้ว่าใครมา
"นี้แนะ ๆ" เสียงตบหัวเด็กๆดังป๊าบๆ เด็กหลายคนน้ำตาคลอจะร้องให้ แต่ไม่มีใครร้องเพราะน้องต้นตัวโตกว่าเยอะแยะ
"ทีหลังอย่ามาแกล้งน้องแม็กของพี่ต้นอีกนะ ถ้าเจอโดนตบสามที" ขู่เสร็จก็หันมาอุ้มน้องแม็กเดินลิ่วจากไปทันควัน ทามกลางสายตาสงสัยของเด็กๆอนุบาลที่พากันยืนมองอยู่ ที่เห็นพี่ต้นยิ้มอารมดีแบก
น้องแม็กที่ทำหน้าทำตาเหมือนกับจะร้องให้ชะให้ได้เดินจากไป
แก้มใสๆของคนตัวเล็กโดนน้องต้นหอมฟอดแล้วฟอดเล่าจนขึ้นสีชมพูจางๆ ปากเล็กๆก็เคี้ยวข้าวที่พี่ชายป้อนให้น้ำตาคลอด้วยความกลัว กับที่ทางของคนที่จู่ๆก้มาบอกว่าตัวเองเป็นน้องชายของเขาชะงั้น
เสียงออดเข้าแถว พร้อมๆกับข้าวจานโตที่กินกันสองคนพี่น้องหมดลง น้องต้นก็พาน้องแม็กไปส่งที่แถว ก่อนจะลาจากไป ทิ้งให้น้องแม็กดีใจจนเนื้อเต้นอย่างสุดขีดที่คนๆนั้นจากไป
เมื่อรู้ว่าวันนี้คงไม่ได้โดนจับไปทำอะไรแปลกๆกันสองคนทั้งวัน ก่อนจะวิ่งอารมดีไปเล่นกับเพื่อนๆต่อ
แต่ใครจะรู้ละว่า .....
เหตุการณ์อาจจะไม่เป็นอย่างน้องแม็กคิดก็ได้ ....
เพราะตอนนี้ในหัวของน้องต้นคิดนู่คิดนี้เพื่อที่จะมาเล่นกับน้องแม็กจนวุ่นวายไปหมด ......
.
.
.
อนิจา วันเวลาผ่านไปหลายวัน น้องต้นถึงรู้สึกได้ว่าชีวิตตนเองขาดอะไรไป
"พ่อฮะ โชกุนหายไปไหน" เสียงเล็กๆของน้องต้นร้องถามคุณพ่ออย่างสงสัยว่าเจ้าโชกุนน้องชายของตัวเองหายไปหลายวันแล้ว
คุณพ่อหันมามองน้องต้น อย่างสงสัย ก่อนจะตอบว่า "โชกุนกลับไปอยู่บ้านกับแม่ของโชกุนแล้วครับ น้องต้นยังไม่รู้หรอ" เสียงของคุณพ่อตอบกลับมาทำเอาน้องต้นงง
ว่าคุณพ่อบอกตัวเองตอนไหน
"แล้วบ้านของคุณแม่โชกุนอยู่ที่ไหน น้องต้นจะไปเล่นกับโชกุน" น้ำเสียงและสีหน้าสลดใจของน้องต้นทำเอาคุณพ่อใจหาย ก่อนจะอุ้มน้องต้นขึ้นไปหอมแก้มสองฟอดใหญ่ๆ
"อยู่ อังกฤษ ครับ ต้องรอคุณพ่อว่างๆ แล้วจะพาน้องต้นไปเยียมโชกุนนะครับ" คุณพ่อบอกน้องต้นก่อนจะวางร่างเล้กๆลงให้ยืนบนพืน
น้องต้นทำสีหน้ายุ่ง พลางคิดในใจ แล้วน้องต้นจะนอนกับใครละทีนี้ เสียดายจังอยากนอนกอดโชกุนทุกคืนเลย
"พ่อฮะ น้องต้นอยากได้น้องชาย เอาหล่อๆน่ารักๆเหมือนโชกุนเลยนะฮะ" เสียงของน้องต้นร้องบอกคุณพ่อพลางวิ่งไปกอดแขนคุณพ่อส่งสายตาอ้อนวอนไปให้คุณพ่อเห็น
ว่าน้องต้นอยากได้น้องชายมากขนาดไหน คุณพ่อหันมายิ้มให้น้องต้นแล้วบอกน้องต้นด้วยสายตาจริงจัง
"น้องต้นครับ แค่น้องต้นคนเดียวคุณพ่อก็เหนื่อยจะแย่แล้วนะ ครับ คุณพ่อรักน้องต้นคนเดียวดีกว่าไม่เอาหรอกน้องชงน้องชาย แค่น้องต้นคนเดียวก็พอแล้วครับ"
คุณพ่อบอกน้องต้นเสร็จก็เดินจากไป
น้องต้นก็มีคุณพ่อคนเดียวยังไม่เห็นเหนื่อยเลย อืม ช่างเถอะน้องต้นหาเองก็ได้แค่น้องชายไปไล่จับเอาที่โรงเรียนก็คงได้มัง คิดแล้วก็ยิ้มคนเดียวก่อนจะกลับไปเล่นเกมส์กดต่ออย่างสบายใจ
และแล้วในวันรุ่งขึ้นแผนการจับน้องชายของน้องต้นก็เริ่มขึ้น
น้องต้นของเราเดินสอดส่ายสายตาไปทั่วโรงเรียนเพื่อที่จะหาคนมาเป็นน้องชาย ในใจก็คิดไปว่าจะเอาน้องชายอายุกี่ปี เดินจนเมื่อยยังไม่มีใครหน้าตาดีๆหล่อๆเหมือนโชกุนเลยสักคน
"หยุด อย่าขยับ" แต่แล้วเสียงร้องของน้องต้นก็ดังขึ้นเมื่อพบเป้าหมายที่ตัวเองเดินหาไปค่อนวัน ร่างเล็กๆตรงหน้าที่กำลังเล่นชิงช้าอยู่ที่สนามเด็กเล่นและยังอมอมยิ้มไว้ในปากหันมามองน้องต้นอย่างสงสัย
ตัวเล้กๆผิวขาวแก้มแดงๆนิดๆ ปากนิดจมูกหน่อย น่ารักสุดๆ ในสายตาน้องต้น ไม่นานเกินรอน้องต้นก็มาหยุดอยู่ตรงหน้าเด็กน้อยที่ใส่ชุดเด็กอนุบาล
เด็กน้อยเงยหน้ามองน้องต้นก่อนจะยิ้มให้ แล้วพูดว่า "พี่จาเล่นด้วยหรอ" น้องต้นพยักหน้าหงึกๆ ก่อนจะอุ้มเอาลูกชาวบ้านเขาเดินไปดื้อๆ
"จาไปไหน"เสียงเล็กๆเอ่ยถามพลางกอดน้องต้นแน่นเพราะกลัวตก ก็คนที่อุ้ม ก็ไม่ได้ตัวโตกว่าคนถูกอุ้มมากมาย
"พี่ต้นจะพาน้องไปกินข้าวเที่ยงแล้ว แต่ว่าน้องชื่ออะไรหรอ" น้องต้นหันมามองเด็กที่ตัวเองอุ้มอยู่
"ชื่อ น้อง แม็ก ครับ"เด็กน้องตอบกลับมาอย่างใสชื่อไร้เดียงสา น้องต้นยิ้มก่อนจะหอมแก้มใสๆของน้องแม็กฟอดใหญ่
และเพียงไม่นานน้องแม็กก็โดนน้องต้นจับนั่งตักป้อนข้าวป้อนน้ำ เหมือนน้องแม็กเป็นน้องชายแท้ๆของตัวเองก้ไม่ปาน เด็กสองคนพากันเล่นกันเพลินจนลืมเวลาเข้าเรียนอย่างหน้าตาเฉย
หลังจากกินขนมกินน้ำอัดลมที่น้องต้นชื้อมาเยอะแยะ น้องแม็กของเราก็ปวด ฉี่ จนได้
"พี่คับ ฉี่"เสียงน้องแม็กร้องบอกน้องต้นว่า "ฉี่" และพยายามที่จะแก้กางเกงตัวเองออกทำให้น้องต้นต้องรีบมาช่วย
สายน้ำใสๆพุ่งปีดออกมาจากท่อนเนื้อเล็กๆขาวๆของน้องแม็กมีสายตาของน้องต้นมองอย่างสงสัย ทำมัยอันนิดเดียวอะ - -
"น้องแม็กนั่งเฉยๆอย่าดิ้น เดียวพี่ต้นจะช่วยทำให้มันอันใหญ่ๆเหมือนของพี่ต้นอยู่ดีๆสิ" ร่างเล็กๆของน้องแม็กถูกจับนั่งบนตักของน้องต้นแต่กางเกงของน้องแม็กกองอยู่ที่ปลายเท้า
จู๋เล็กๆของน้องแม็กแข็งตั้งโด่ แต่ยังอันเล็กๆ มีมือของน้องต้นคอยรูดให้ หลังจากที่ใช้ปากดูดมาแล้วตั้งนานแต่โดนน้องชายเอามือจิกที่ใบหน้าตัวเองเลยต้องจับมานั่งชักว่าวให้
"อือ มันจักจี้" ร่างเล็กๆของน้องแม็กยังคงดิ้นพยายามแกะมือของน้องต้นออกจากจู๋ของตัวเอง น้องแม็กทั้งตื่นทั้งตกใจจู่ๆมีใครก็ไม่รู้มาทำอะไรกับตัวเองแบบนี้
และน้องแม็กก้คงได้แต่ดิ้นเพราะพี่ชายที่รักน้องชายอย่างน้องต้นไม่ได้สนใจเลยว่าน้องแม็กจะรู้สึกยังไง จนกระทั้งคนตัวโตเมื่อยมือเลยหยุดทำ จู๋เล็กๆขาวๆของน้องแม็ก
ช้ำจนแดงไปทั้งลำ ก่อนพี่ชายจะแต่งตัวคืนให้และพาเดินออกไปหน้าโรงเรียน
"น้องแม็กพรุ่งนี้พี่ต้นจะไปหาที่ห้องตั้งแต่เช้าเลยเข้าใจเปล่า"พี่ชายยังคงบอกน้องชายเพื่อเตือนความจำ ให้คนเป็นน้องได้แต่หน้าชีดเมื่อคิดได้ว่าพรุ่งนี้ตัวเองคงจะโดนทำเหมือนกับวันนี้แน่ๆ
"น้องแม็ก น้องต้น พากันหายไปไหนมา" เสียงของคุณครูร้องมาเมื่อเห็นเด็กสองคนพากันเดินมาจนถึงหน้าโรงเรียนด้วยความโล่งใจ นึกว่าพากันหายไปไหนตาหากันจนวุ่นไปหมด
"น้องต้นพาน้องแม็ก ไปกินข้าว แล้วก็เลียงขนมน้องด้วยฮะ แล้วก็เล่นกันมาครับ" น้องต้นบอกคุณครูยิ้มล่า คุณครูมองน้องต้นแปลกใจ ก่อนจะหันไปถามน้องแม็กที่ยังยืนหน้าชีดๆ
ก็ได้แต่ พยักหน้าหงึกทุกครั้งที่คุณครูถาม
เมื่อขึ้นรถคุณพ่อกลับบ้านน้องต้นก็ฟ้องคุณพ่อทันที่เลยว่า "คุณพ่อ วันนี้น้องต้นได้น้องชายแล้วนะ ชื่อน้องแม็กน่ารักมากๆเลยคุณพ่อ น้องต้นป้อนข้าว ป้อนขนทน้องแม็กแล้วก็เล่นกันด้วยครับ"
คุณพ่อหันมามองน้องต้นแล้วก็ยิ้มให้ บอกไปว่าดีใจด้วย ส่วนน้องต้นก็ยิ้มดีใจพลางคิดหาอะไรไปเล่นกับน้องแม็กในวันพรุ่งนี้
ในตอนเช้าของวันใหม่น้องต้นรีบเอากระเป๋าไปเก็บในห้องก่อนจะวิ่งไปตึกเรียนของเด้กอนุบาล แล้วก็พบเจ้าน้องชายกำลังโดนเพื่อนๆรุมแย่งของเล่นอยู่ น้องต้นมองเห็นก็อารมขึ้นเลย
"หยุดเดียวนี้นะ จะทำอะไรน้องแม็ก" เด็กๆหลายคนตกใจ แต่คนที่ตกใจยิ่งกว่าเพื่อนคงไม่พ้นน้องแม็ก ที่ตกใจจนหน้าชีดเมื่อรู้ว่าใครมา
"นี้แนะ ๆ" เสียงตบหัวเด็กๆดังป๊าบๆ เด็กหลายคนน้ำตาคลอจะร้องให้ แต่ไม่มีใครร้องเพราะน้องต้นตัวโตกว่าเยอะแยะ
"ทีหลังอย่ามาแกล้งน้องแม็กของพี่ต้นอีกนะ ถ้าเจอโดนตบสามที" ขู่เสร็จก็หันมาอุ้มน้องแม็กเดินลิ่วจากไปทันควัน ทามกลางสายตาสงสัยของเด็กๆอนุบาลที่พากันยืนมองอยู่ ที่เห็นพี่ต้นยิ้มอารมดีแบก
น้องแม็กที่ทำหน้าทำตาเหมือนกับจะร้องให้ชะให้ได้เดินจากไป
แก้มใสๆของคนตัวเล็กโดนน้องต้นหอมฟอดแล้วฟอดเล่าจนขึ้นสีชมพูจางๆ ปากเล็กๆก็เคี้ยวข้าวที่พี่ชายป้อนให้น้ำตาคลอด้วยความกลัว กับที่ทางของคนที่จู่ๆก้มาบอกว่าตัวเองเป็นน้องชายของเขาชะงั้น
เสียงออดเข้าแถว พร้อมๆกับข้าวจานโตที่กินกันสองคนพี่น้องหมดลง น้องต้นก็พาน้องแม็กไปส่งที่แถว ก่อนจะลาจากไป ทิ้งให้น้องแม็กดีใจจนเนื้อเต้นอย่างสุดขีดที่คนๆนั้นจากไป
เมื่อรู้ว่าวันนี้คงไม่ได้โดนจับไปทำอะไรแปลกๆกันสองคนทั้งวัน ก่อนจะวิ่งอารมดีไปเล่นกับเพื่อนๆต่อ
แต่ใครจะรู้ละว่า .....
เหตุการณ์อาจจะไม่เป็นอย่างน้องแม็กคิดก็ได้ ....
เพราะตอนนี้ในหัวของน้องต้นคิดนู่คิดนี้เพื่อที่จะมาเล่นกับน้องแม็กจนวุ่นวายไปหมด ......
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น