วันศุกร์ที่ 2 มิถุนายน พ.ศ. 2560

อะไรกันว้ามีป๊ะป๋าบ้าSEX(61)

"น้องต้นไปกินข้าวได้แล้วเร็วๆเดียวเรากินหมดไม่เหลือไว้ให้นะ" เสียงของพี่โย ดังขึ้นในห้องนอนข้างเตียงที่นอนต้นนอนคลุมโปงอยู่ ร้อนจะตาย
ยังจะมาห่มผ้าห่มอีก ดีนะที่เปิดแอร์ไม่งั้นน้องต้นสุกแน่ๆเลยอะ "ไม่กินไม่หิวออกไปเลยไม่ต้องมาตาม" เสียงของน้องต้นร้องบอกพี่โย โอ้ยหิวข้าว
จะตายแล้วยังไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เช้าเลยมัวแต่นอนแหง็กอยู่บนเตียงนิ เมื่อกี้ก็ออกไปส่องดูทีแล้ว คุณพ่อยังนั่งอยู่บนโต๊ะกินข้าวเลย ใครจะกล้าไปกินละว้า
"ตามใจไม่มาตามแล้วนะอยากหิวก็ไม่ต้องไปกินนอนตายอยู่นี้แหละ" เสียงของพี่โยดังขึ้นก่อนจะหันหลังแล้วเดินจากไปให้น้องต้นแลบลิ้นหลอกตามหลัง
โธ่ไม่กินก็ได้แค่ข้าวเองเดียวคุณพ่อออกไปข้างนอกน้องต้นไปชื้อกินที่ตลาดก็ได้ 

แต่ 

เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ ก็ไม่มีใครออกไปจากบ้านเลยสักคน น้องต้นนอนหิวใส้กิ่วอยู่บนที่นอน ทั้งหิวทั้งเบื่ออยากไปดูทีวีจะตาย  แอบมองออกไปจากห้องนอน
ทีไรก็เจอแต่ภาพบาดตาบาดใจ หึ น้องต้นแค่โกรธนิดๆหน่อยๆเองก็ไม่มาตามง้อน้องต้น ที่เมื่อก่อนแค่น้องต้นโกรธคุรพ่อก็รีบเอาใจ แต่ตอนนี้สิ 
ไม่เห็นสนใจน้องต้นเลย มัวแต่นั่งคุยกันกับพี่โย หัวเราะกันคิกๆคักๆ เห็นแล้วหงุดหงิด 

"อ่าวต้นจะไปไหน ไม่มานอนละ" เสียงพี่โยดังขึ้น เมื่อเวลาผ่านมาจนดึก คุณพ่อกับพี่โยก็จะเข้ามานอนในห้อง ซึ่งน้องต้นก็ต้องย้ายตัวเองออกไป
จากห้องนอน งอนคุณพ่ออย่างมากมาย ผ่านมาตั้งนานก็ไม่มาขอโทษที่ตีน้องต้นสักคำ 
"ไม่อยากไปติดคอพี่โยกับคุณพ่อน้องต้นจะไปนอนที่ห้องน้องต้น โตแล้วไม่ใช่เด็กเหมือนพี่โยจะได้นอนกะพ่อกะแม่" น้องต้นตอบพี่โยไปแล้วรีบเดินลิ่วๆ
กลับไปห้องนอนตัวเอง ที่ตั้งแต่จำได้เคยนอนแค่ไม่กี่ครั้งตอนย้ายมาใหม่ๆ จากนั้นก็ยึดห้องคุณพ่อเป็นห้องนอนหลักทิ้งห้องนอนเล้กๆของตัวเองเป็นที่
เก็บสมบัติส่วนตัว 
"อ่าว พูดงั้นนะ ระวังผีหลอกนะ แบร์" เสียงพี่โยอวยพรส่งมาตามหลังทำให้น้องต้นหันกลับไปมองตาเขียวก่อนจะ ส่งนิ้วกลางให้ อย่างไม่แกรงใจ 
น้องต้นนอนตาค้างทั้งคืน โอเคยอมรับก็ได้ว่ากลัวผี หึ แต่ รำคราญเสียงครางต่ำๆจากห้องข้างๆนี้จริงๆ ดึกดื่นเที่ยงคืนไม่ยอมหลับยอมนอน
จะขยันกันไปถึงไหน เอ้อ เซ็ง ดูสิ น้องต้นนอน จู๋แข็งทั้งคืนเลย พี่โยอะครางซะเสียงดังใครได้ฟังไม่แข็งก็ตายด้านชัวร์ๆ
...........
.................

วันนี้ตอนเช้าน้องต้นตื่นตั้งแต่ ก่อน 6 โมงแนะ นาฬิกายังไม่ปุกวันนี้ตื่นเองก่อนนาฬิกาด้วย นอนอารมค้างมาทั้งคืน วันนี้น้องต้นจะโดดโรงเรียน 
แม้ว่ามันจะเป็นวันจันทร์ ที่คุณครูนัดสอบก็ตาม ถ้าไปโรงเรียนก็ต้องนั่งรถคุณพ่อไป แล้วถ้าคุรพ่อไม่ยอมพูดด้วยละจะทำยังไง ยังไม่อยากเจอคุณพ่อเลย 
วันนี้ไปเดินเล่นดีกว่า ใช้เวลาไม่นานก็อาบน้ำแต่งตัวเสร็จอย่างรวดเร็วเดียวคนอื่นๆจะตื่นแล้วน้องต้นจะซวย ก่อนจะเปิดประตูบ้านเบาๆย่องไปเอารถ
จักร์ยานคันเก่งของน้องต้น แล้วปั่นออกไปอย่างรวดเร็ว จุดหมายปลายทางคือ ตลาดนัดประจำอำเภอ ใช้เวลาในการปั่นนานกว่า 30 นาที ในที่สุดก็มาถึง
จนได้ ใครอยากให้บ้านคุณพ่ออยู่กลางทุ่งนาละ 

น้องต้นเดินไปเดินมาเข้าร้านนั้นออกร้านนี้เป็นว่าเล่นมีแต่ของที่อยากได้ ไว้ว่างๆพาพี่โยมาชื้อไปเล่นกัน อืม ชื้อไปฝากน้องแม็กด้วยช่วงนี้ไม่ได้ไปหา
หลายวันและ คิดถึงๆ  แสงแดดค่อยๆแรงขึ้นร้อนขึ้นบอกเวลาว่าสายแล้ว เสียงท้องน้อยๆของน้องต้นร้องจ๊อกๆด้วยความหิว ตั้งแต่เมื่อวานยังไม่ได้กินข้าวเลย
กินนมในตู้เย็นๆป สามกล่องเองเมื่อคืน กลิ่นหอมๆลอยมาตามสายลมหลอกล่อให้น้องต้นเดินตามไปด้วยความหิวก่อนจะเจอร้านขายไก่ทอดที่มีน่องไก่
ชุบแป้งทอดกรอบๆเหลืองๆโอบเอาไว้ทั้งน่อง จนน้องต้นต้องกลืนน้ำลายลงคอดังเอือก สองมือล้วงกระเป๋า ก่อนจะหน้าชาขาวชีดด้วยความตกใจ 
อ่า ตายแน่ๆน้องต้นลืมเอาเงินมาจากบ้านทำไงดี กลับไปต้องโดนคุณพ่อตีแน่ๆเลยน้องต้นโดดเรียนด้วย ด้วยเหตุฉะนี้น้องต้นเลยได้แต่มองดูน่องไก่ทอด
ด้วยความหิวเพราะไม่มีเงิน ก่อนจะตัดใจเดินจากร้านขายไก่ทอดไป สองเท้าเล็กๆต้องรีบเดินเพราะเสียงท้องร้องมันดังแรงขึ้นๆจนน้องต้นอายไปหมดแล้ว
พอเดินผ่านร้านขายของกินทีมันก็ร้องที จนคนหันมามองกันหมด แดดก็ร้อน หิวก็หิว จะเป็นลมอยู่แล้วนะ น้องต้นเดินลากขาตัวเองมานั่งหลบมุม
อยู่บนฟุตบาททางเดินเท้า ด้วยความเหนื่อย โดดเรียนทั้งทีไม่เห็นจะสนุกเลย น้องต้นน่าจะไปโรงเรียนนะถึงไม่มีเงินขอเพื่อนกินก็อิ่ม แล้วสายตาน้องต้นก็หันไปเจอ
ผู้ชายคนหนึ่งนั่งอยู่บนฟุตบาท สองมือถือขันน้ำ ยกมือไหว้คนที่เดินผ่านไปผ่านมาแล้วก็มีบางคนเดินผ่านไปก็ให้ตังคุณลุงเขาไปด้วย อย่างนี้ก็ดีสิ 
จะได้มีตังค์กินข้าว แต่ น้องต้นไม่มีขันน้ำนี้นา เอาไงดีน้า น้องต้นเดินๆไปสายตาสอดส่องไปตามพื้นเพื่อหาขันน้ำหรืออะไรก็ได้ที่จะใส่เงินได้ก่อนจะ
เห็นกะลามะพร้าว ของร้านทำขนมมีหลายอันเลย น้องต้นเลยเดินไปขอมาอันหนึ่ง ก่อนจะเดินหาทำเลเหมาะๆที่ไม่ร้อน ให้น้องต้นไปนั่งตากแดดเหมือนคุณลุง
คนนั้นไม่ไหวหรอกร้อนจะตาย 

น้องต้นนั่งขัดตะมาดกับพื้นมี กะลามะพร้าววางอยู่ข้างหน้า แล้วก็ยกมือไหว้ ไม่รู้ไหว้ใครเพราะแต่ละคนเดินเร็วมากๆ น้องต้นเลยไหว้ถนนซะจะได้ไม่ลายตา  
นานหลายนาที่ ก็มีคนใส่ตังค์ในกะลามะพร้าวของน้องต้น สิบบาท น้องต้นมองเงินในกะลามะพร้าวตาโต ก่อนจะร้องออกมาเสียงดัง "เย้ น้องต้นได้ตังค์แล้ว" 
ทำให้หลายๆคนหันมามองน้องต้นเป็นสายตาเดียวกันหมด จนน้องต้นเริ่มจะอายหน้าเริ่มแดงๆ แต่ก็ไม่นานเขาก็เลิกสนใจน้องต้น ปล่อยให้น้องต้นไหว
ถนนของน้องต้นต่อไป แล้วจู่ๆก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินมานั่งยองๆตรงหน้าของน้องต้น ก่อนจะใช้มือเหี่ยวๆนั้นจับหน้าน้องต้นพลิกไปพลิกมาซ้ายทีขาวที
แล้วเธอก็หยุดการกระทำทั้งหมด เพราะเสียงท้องร้องของน้องต้นร้องดังกว่าทุกครั้งที่เคยร้องมา 
"ตายจริง ขอโทษที่จะ หิวข้าวหรอเดียวพี่พาไปกินข้าวนะ ปะลุกเร็ว" ผู้หญิงคนนั้นพูดกับน้องต้น แต่เมื้อกี้น้องต้นฟังไม่ชัด เขาบอกว่า พี่ หรือป้า หว่า 
"จริงๆนะครับ พาน้องต้นไปกินข้าวจริงๆนะ" น้องต้นจับแขนเธอเบาๆเงยหน้ามองเธอด้วยสายตาดีใจ น้องต้นยิ้มให้เธอกว้างจนเห็นฟันเลย 
เธอก็มองลงมาและยิ้มให้น้องต้นด้วย ก่อนน้องต้นจะลาก ป้าคนนั้น ไปร้านที่น้องต้นอยากทาน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น