วันนี้เป็นวันแรกที่น้องต้น
มาโรงเรียนหลังจากที่ออกจากโรงพยาบาลมาได้อาทิตย์หนึ่งแล้ว
แผลที่ท้องหายแล้วแต่ยังไม่สนิทดีเดินที่ยังเจ็บนิดๆแต่ก็พอเดินได้ทันที่ที่มาถึงโรงเรียน
น้องต้นก็โดนรุมเลย
“ไอ้ต้น มึงมานี้เลย เอาแผนที่บ้าอะไรมาให้กู” เสียงไอ้นายด่ามาก่อนเพื่อนเลย ทำเอาน้องต้นยิ้มเก้อ เอ่อสมน้ำหน้ามันบอกแล้วว่าอย่าไปขุดอย่าไปขุด เจอดีเข้าจนได้ ใครจาไปรู้หละว่า สมบัติมันอยู่ในตัวพระ ที่พวกเราพากันไปขุดมันเป็นหลุมศพของใครก็ม่ายรู้ ที่ทางโรงเรียนและชาวบ้านต้องวิ่งแจ้นจัดพิธีทำบุญกันใหญ่โต ก็ศพมันอยู่ใกล้ๆกับศาลปู่ตาอะสิ ใครๆเขาเลยบอกว่าเป็นร่างของปู่ตา งานนี้เลยเดือดร้อนคุณพ่อจ่ายค่าทำบุญไปหลายบาทข้อหาลูกชายไปลบหลู่สิ่งศักดิ์สิทธิ เข้า พอคุณพ่อทำบุญทุกคนก็ยิ้มหน้าบาน เพราะได้เงินทำบุญอย่างเพียงพอที่จะจัดงานได้อย่างดีไม่ขาดไม่เกิน แล้วพวกเพื่อนๆของน้องต้นที่มันพากันไปขุดหลุมงัดเอาปู่ตาขึ้นมาก็โดนเทศไปหลายตลบจากชาวบ้านมั่งจากพวกคุณครูมั่ง
สุดท้ายก็มาจบที่พระคอขาดที่อยู่ในหอพระของโรงเรียนที่ช่างก่อสร้างยกองค์พระออกมาเพราะจะปรับปรุงต่อเติม ก็เจอคอพระตกใส่หัวเข้าโรงบาลไปคนหนึ่ง แล้วพวกเขาก็พบสมบัติของแท้ในตัวขององค์พระ (น้องต้นน่าจะส่องดูในตัวพระมั่งก่อนที่จะไปดูหัวพระไม่งันรวยแล้ว) แต่ไม่มีใครได้ครอบครองสมบัติเพราะเขาเอาไปเก็บที่ พิพิธพันธ์ หมดเลย ก็นะมันมีแต่มีดๆพร้าๆดาบๆ แต่บางชิ้นทำจากทองคำ แต่เป็นทองคำปลอมอะสิ แล้วก็มีหนังสือสวดมนต์เก่าๆอีกหลายเล่มด้วย เรื่องราวพวกนี้ก็กลายเป็นข่าวดังไปทั่วเรื่อง สมบัติที่ถูกค้นพบ แต่ละวันมีคนบ้าหวยมาขอเลขที่ศาลปู่ตากันเพรีบเยอะแยะมากมาย แต่เหตุการณ์ทั้งหมดน้องต้นไม่ได้อยู่ร่วมเพราะนอนที่โรงบาลหลายวันแล้วกลับมานอนที่บ้านอีกหลายวัน ได้ยินแต่เพื่อนๆที่ไปเยี่ยมน้องต้นเล่าให้ฟัง อีกที
“บอกแล้วไม่เชื่อ ว่าอย่าไปขุดเดียวเจอมัมมี่เข้าเป็นไงวิ่งป่าราบ” น้องต้นบอกเพื่อนๆพลางหัวเราะพวกมัน
“เอ่อ วิ่งป่าราบก็ยังดีกว่าคนโดนผีกินไส้จนต้องไปตัดทิ้งที่โรงบาลละวะ” เสียงของเพื่อนบอกมาทำเอาน้องต้นขนลุกซุ่เลย
“ปะเปล่าโดนผีกินไส้สักหน่อย คุณพ่อบอกว่าเป็นไส้ติ่งเฉยๆ” น้องต้นพยายามที่จะบอกเพื่อนๆแต่ไม่มีใครยอมฟังน้องต้นเลย ทุกคนหาว่าผีกินตับกินไส้น้องต้น จนต้องไปให้หมอต่อไส้ให้ที่โรงบาล จนน้องต้นไม่รู้จะเพื่อนหรือเชื่อคุณพ่อดี ว่าน้องต้นเป็นอะไรถึงได้เข้าโรงบาล
“น้องต้น น้องต้น” เสียงของใครบางคนเรียกน้องต้น จนน้องต้นต้องหันไปมองก่อนจะพบกับชายแก่ๆคนหนึ่งยืนอยู่ข้างหลัง
“หวัดดีครับ คุณลุง”น้องต้นยกมือไหว้ ลุงคนนั้นก็หัวเราะเบาๆ แล้วพูดเสียงแหบๆกับน้องต้นว่า หลายวันก่อนลุงได้กินจนอิ่มเลย ขอบใจนะ อะลุงจะให้สมบัติ เอาไปสิ 135 บาท ลุงให้ ลุงต้องไปแล้วนะ ไส้น้องต้นนี้อร่อยจัง พอน้องต้นได้ยินก็หน้าชีด ก่อนจะเห็นคุณลุงคนนั้นยิ้มออกมาฟันแหลมยาว มีเลือดสีแดงสดๆไหลออกมาจากปาก ดวงตาเริ่มแดงกล่ำ จนน้องต้นต้องร้องลั่นเลย
“น้องต้นๆ “ เสียงของคุณพ่อที่ปลุกให้น้องต้นตื่นจากความฝัน ตามตัวน้องต้นมีเหงื่อเต็มไปหมดเลย
“น้องต้นเป็นอะไรฝันร้ายหรอ ไม่ต้องกลัวนะพ่ออยู่นี้ลูก” เสียงของคุณพ่อปลอบใจน้องต้นที่ยังตกใจจากความฝันไม่หาย
“คุณพ่อ เมื่อกี้ ปู่ตาเขามาหาน้องต้น เขาเอา เงิน มาให้ 135 บาท บอกว่าเป็นค่าไส้ของน้องต้นที่เขากินไป คุณพ่อน้องต้นไม่อยากโดนกินใส้นะ น้องต้นกลัว” น้องต้นบอกคุณพ่อไป เพราะกลัวจริงๆ น้องต้นเจ็บแทบได้ เพราะโดนกินไส้ แล้วเอาเงินมาให้แค่ 135 บาท เอง ไม่คุ้มเลย น้องต้นมองหาเงินบนที่นอนเผื่อมันจะมีตกอยู่ใกล้ๆ ก็เมื่อกี้น้องต้นหยิบเอากับมือเองเลยจำได้กำไว้อย่างแน่นจะหายไปไหนละ
“น้องต้นหาอะไร “ เสียงของคุณพ่อดังมา น้องต้นหันไปมองก่อนจะบอกว่า “หาตังที่ปู่ตาเอาให้มะกี้”
คุณพ่อหัวเราะเบาๆก่อนจะดึงน้องต้นให้ลงไปนอนและบอกกับน้องต้นว่า “มันเป็นแค่ความฝันน้องต้นอย่าคิดมากนะ”
น้องต้นนอนกอดกับคุณพ่อทั้งคืนโดยมีคุณพ่อปลอบใจเจ้าตัวเล็กของน้องต้นเบาๆที่มันตื่นขึ้นมากลางดึก
คุณพ่อกอดน้องต้นและปลอบใจเจ้าตัวเล็กของน้องต้น ลมหายใจอุ่นๆที่เป่ารดต้นคอของน้องต้น มอบความอุบอุ่นให้
น้องต้นเบียดตัวเข้าไปหาคุณพ่อมากขึ้นๆ เพื่อรับไออุ่น คืนนั้นคุณพ่อปลอบน้องต้นให้นอนหลับสบายทั้งคืน
ในตอนเย็นของหลังจากที่น้องต้นกลับจากโรงเรียนก็เจอคุณพ่อยืนยิ้มหน้าบาน รออยู่หน้าบ้านอย่างอารมดี
ช่วงนี้น้องต้นชอบปั่น จักรยานไปโรงเรียนเองเพราะจะได้แวะข้างทางได้ไม่ต้องตรงกลับบ้านเลยที่โรงเรียนเลิก
ทันที่ที่เจอคุณพ่อน้องต้นก็รีบจอดจักรยานและวิ่งเข้าไปกอด “คุณพ่อหิวข้าวจัง” น้องต้นบอกคุณพ่อแล้วก็หอมแก้มคุณพ่อไปที
“วันนี้ไปกินข้าวนอกบ้านกันนะ คุณพ่อถูกเลข ได้มาหลายแสนเลย” คุณพ่อบอกน้องต้น จนน้องต้นยิ้มดีใจกับคุณพ่อ
“จริงหรอครับ เย้ งันคุณพ่อชื้อของเล่นให้น้องต้นด้วยนะครับ” คุณพ่อยิ้มและพยักหน้าก่อนจะพาน้องต้นนั่งรถออกไปหาอะไรทานข้างนอกบ้าน
“แล้วคุณพ่อเอาเลขมาจากไหน ไปขอปู่ตามาเหมือนคนอื่นรึเปล่า” น้องต้นถามคุณพ่อเผื่อคนพ่อจะแอบไปขอเลขกับปู่ตาที่โรงเรียนน้องต้นเหมือนคนอื่นๆมา
“อืมก็ไม่เชิงอะครับ ก็น้องต้นบอกคุณพ่อเองเมื่อคืนคุณพ่อเลยไปลองชื้อดู ถูกด้วย อย่างนี้นะพ่อว่าน่าจะเอาน้องต้นไปให้ปู่ตากินไส้บ่อยๆนะคุณพ่อรวยเลย” พอน้องต้นได้ยินก็หน้าชีด ก่อนจะส่ายหัวไปมา บอกคุณพ่อว่าไม่เอา เจ็บแทบตายเรื่องอะไรละจะยอม
“เอาไส้คุณพ่อให้ปู่ตากินสิ เผื่อน้องต้นจะรวยเหมือนคุณพ่อ “ น้องต้นบอกคุณพ่อแล้วก็ยิ้มให้ ส่วนคุณพ่อหัวเราะ แล้วเย็นนั้นน้องต้นก็หอบของเล่นกลับบ้านจนเกือบเต็มคันรถ คุณพ่อใจดี น้องต้นชี้อะไรก็ชื้อให้หมดเลย
น้องต้นรักคุณพ่อที่สุดเลย ครับ
“ไอ้ต้น มึงมานี้เลย เอาแผนที่บ้าอะไรมาให้กู” เสียงไอ้นายด่ามาก่อนเพื่อนเลย ทำเอาน้องต้นยิ้มเก้อ เอ่อสมน้ำหน้ามันบอกแล้วว่าอย่าไปขุดอย่าไปขุด เจอดีเข้าจนได้ ใครจาไปรู้หละว่า สมบัติมันอยู่ในตัวพระ ที่พวกเราพากันไปขุดมันเป็นหลุมศพของใครก็ม่ายรู้ ที่ทางโรงเรียนและชาวบ้านต้องวิ่งแจ้นจัดพิธีทำบุญกันใหญ่โต ก็ศพมันอยู่ใกล้ๆกับศาลปู่ตาอะสิ ใครๆเขาเลยบอกว่าเป็นร่างของปู่ตา งานนี้เลยเดือดร้อนคุณพ่อจ่ายค่าทำบุญไปหลายบาทข้อหาลูกชายไปลบหลู่สิ่งศักดิ์สิทธิ เข้า พอคุณพ่อทำบุญทุกคนก็ยิ้มหน้าบาน เพราะได้เงินทำบุญอย่างเพียงพอที่จะจัดงานได้อย่างดีไม่ขาดไม่เกิน แล้วพวกเพื่อนๆของน้องต้นที่มันพากันไปขุดหลุมงัดเอาปู่ตาขึ้นมาก็โดนเทศไปหลายตลบจากชาวบ้านมั่งจากพวกคุณครูมั่ง
สุดท้ายก็มาจบที่พระคอขาดที่อยู่ในหอพระของโรงเรียนที่ช่างก่อสร้างยกองค์พระออกมาเพราะจะปรับปรุงต่อเติม ก็เจอคอพระตกใส่หัวเข้าโรงบาลไปคนหนึ่ง แล้วพวกเขาก็พบสมบัติของแท้ในตัวขององค์พระ (น้องต้นน่าจะส่องดูในตัวพระมั่งก่อนที่จะไปดูหัวพระไม่งันรวยแล้ว) แต่ไม่มีใครได้ครอบครองสมบัติเพราะเขาเอาไปเก็บที่ พิพิธพันธ์ หมดเลย ก็นะมันมีแต่มีดๆพร้าๆดาบๆ แต่บางชิ้นทำจากทองคำ แต่เป็นทองคำปลอมอะสิ แล้วก็มีหนังสือสวดมนต์เก่าๆอีกหลายเล่มด้วย เรื่องราวพวกนี้ก็กลายเป็นข่าวดังไปทั่วเรื่อง สมบัติที่ถูกค้นพบ แต่ละวันมีคนบ้าหวยมาขอเลขที่ศาลปู่ตากันเพรีบเยอะแยะมากมาย แต่เหตุการณ์ทั้งหมดน้องต้นไม่ได้อยู่ร่วมเพราะนอนที่โรงบาลหลายวันแล้วกลับมานอนที่บ้านอีกหลายวัน ได้ยินแต่เพื่อนๆที่ไปเยี่ยมน้องต้นเล่าให้ฟัง อีกที
“บอกแล้วไม่เชื่อ ว่าอย่าไปขุดเดียวเจอมัมมี่เข้าเป็นไงวิ่งป่าราบ” น้องต้นบอกเพื่อนๆพลางหัวเราะพวกมัน
“เอ่อ วิ่งป่าราบก็ยังดีกว่าคนโดนผีกินไส้จนต้องไปตัดทิ้งที่โรงบาลละวะ” เสียงของเพื่อนบอกมาทำเอาน้องต้นขนลุกซุ่เลย
“ปะเปล่าโดนผีกินไส้สักหน่อย คุณพ่อบอกว่าเป็นไส้ติ่งเฉยๆ” น้องต้นพยายามที่จะบอกเพื่อนๆแต่ไม่มีใครยอมฟังน้องต้นเลย ทุกคนหาว่าผีกินตับกินไส้น้องต้น จนต้องไปให้หมอต่อไส้ให้ที่โรงบาล จนน้องต้นไม่รู้จะเพื่อนหรือเชื่อคุณพ่อดี ว่าน้องต้นเป็นอะไรถึงได้เข้าโรงบาล
“น้องต้น น้องต้น” เสียงของใครบางคนเรียกน้องต้น จนน้องต้นต้องหันไปมองก่อนจะพบกับชายแก่ๆคนหนึ่งยืนอยู่ข้างหลัง
“หวัดดีครับ คุณลุง”น้องต้นยกมือไหว้ ลุงคนนั้นก็หัวเราะเบาๆ แล้วพูดเสียงแหบๆกับน้องต้นว่า หลายวันก่อนลุงได้กินจนอิ่มเลย ขอบใจนะ อะลุงจะให้สมบัติ เอาไปสิ 135 บาท ลุงให้ ลุงต้องไปแล้วนะ ไส้น้องต้นนี้อร่อยจัง พอน้องต้นได้ยินก็หน้าชีด ก่อนจะเห็นคุณลุงคนนั้นยิ้มออกมาฟันแหลมยาว มีเลือดสีแดงสดๆไหลออกมาจากปาก ดวงตาเริ่มแดงกล่ำ จนน้องต้นต้องร้องลั่นเลย
“น้องต้นๆ “ เสียงของคุณพ่อที่ปลุกให้น้องต้นตื่นจากความฝัน ตามตัวน้องต้นมีเหงื่อเต็มไปหมดเลย
“น้องต้นเป็นอะไรฝันร้ายหรอ ไม่ต้องกลัวนะพ่ออยู่นี้ลูก” เสียงของคุณพ่อปลอบใจน้องต้นที่ยังตกใจจากความฝันไม่หาย
“คุณพ่อ เมื่อกี้ ปู่ตาเขามาหาน้องต้น เขาเอา เงิน มาให้ 135 บาท บอกว่าเป็นค่าไส้ของน้องต้นที่เขากินไป คุณพ่อน้องต้นไม่อยากโดนกินใส้นะ น้องต้นกลัว” น้องต้นบอกคุณพ่อไป เพราะกลัวจริงๆ น้องต้นเจ็บแทบได้ เพราะโดนกินไส้ แล้วเอาเงินมาให้แค่ 135 บาท เอง ไม่คุ้มเลย น้องต้นมองหาเงินบนที่นอนเผื่อมันจะมีตกอยู่ใกล้ๆ ก็เมื่อกี้น้องต้นหยิบเอากับมือเองเลยจำได้กำไว้อย่างแน่นจะหายไปไหนละ
“น้องต้นหาอะไร “ เสียงของคุณพ่อดังมา น้องต้นหันไปมองก่อนจะบอกว่า “หาตังที่ปู่ตาเอาให้มะกี้”
คุณพ่อหัวเราะเบาๆก่อนจะดึงน้องต้นให้ลงไปนอนและบอกกับน้องต้นว่า “มันเป็นแค่ความฝันน้องต้นอย่าคิดมากนะ”
น้องต้นนอนกอดกับคุณพ่อทั้งคืนโดยมีคุณพ่อปลอบใจเจ้าตัวเล็กของน้องต้นเบาๆที่มันตื่นขึ้นมากลางดึก
คุณพ่อกอดน้องต้นและปลอบใจเจ้าตัวเล็กของน้องต้น ลมหายใจอุ่นๆที่เป่ารดต้นคอของน้องต้น มอบความอุบอุ่นให้
น้องต้นเบียดตัวเข้าไปหาคุณพ่อมากขึ้นๆ เพื่อรับไออุ่น คืนนั้นคุณพ่อปลอบน้องต้นให้นอนหลับสบายทั้งคืน
ในตอนเย็นของหลังจากที่น้องต้นกลับจากโรงเรียนก็เจอคุณพ่อยืนยิ้มหน้าบาน รออยู่หน้าบ้านอย่างอารมดี
ช่วงนี้น้องต้นชอบปั่น จักรยานไปโรงเรียนเองเพราะจะได้แวะข้างทางได้ไม่ต้องตรงกลับบ้านเลยที่โรงเรียนเลิก
ทันที่ที่เจอคุณพ่อน้องต้นก็รีบจอดจักรยานและวิ่งเข้าไปกอด “คุณพ่อหิวข้าวจัง” น้องต้นบอกคุณพ่อแล้วก็หอมแก้มคุณพ่อไปที
“วันนี้ไปกินข้าวนอกบ้านกันนะ คุณพ่อถูกเลข ได้มาหลายแสนเลย” คุณพ่อบอกน้องต้น จนน้องต้นยิ้มดีใจกับคุณพ่อ
“จริงหรอครับ เย้ งันคุณพ่อชื้อของเล่นให้น้องต้นด้วยนะครับ” คุณพ่อยิ้มและพยักหน้าก่อนจะพาน้องต้นนั่งรถออกไปหาอะไรทานข้างนอกบ้าน
“แล้วคุณพ่อเอาเลขมาจากไหน ไปขอปู่ตามาเหมือนคนอื่นรึเปล่า” น้องต้นถามคุณพ่อเผื่อคนพ่อจะแอบไปขอเลขกับปู่ตาที่โรงเรียนน้องต้นเหมือนคนอื่นๆมา
“อืมก็ไม่เชิงอะครับ ก็น้องต้นบอกคุณพ่อเองเมื่อคืนคุณพ่อเลยไปลองชื้อดู ถูกด้วย อย่างนี้นะพ่อว่าน่าจะเอาน้องต้นไปให้ปู่ตากินไส้บ่อยๆนะคุณพ่อรวยเลย” พอน้องต้นได้ยินก็หน้าชีด ก่อนจะส่ายหัวไปมา บอกคุณพ่อว่าไม่เอา เจ็บแทบตายเรื่องอะไรละจะยอม
“เอาไส้คุณพ่อให้ปู่ตากินสิ เผื่อน้องต้นจะรวยเหมือนคุณพ่อ “ น้องต้นบอกคุณพ่อแล้วก็ยิ้มให้ ส่วนคุณพ่อหัวเราะ แล้วเย็นนั้นน้องต้นก็หอบของเล่นกลับบ้านจนเกือบเต็มคันรถ คุณพ่อใจดี น้องต้นชี้อะไรก็ชื้อให้หมดเลย
น้องต้นรักคุณพ่อที่สุดเลย ครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น